روزنامه اعتماد به مدیرمسئولی الیاس حضرتی، گرچه خواسته با انتشار یادداشتی، عملکرد شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال را در پخش همایش منافقین را تقبیح کند، اما عملاً مسیر برعکس پیموده است. این روزنامه در یادداشتی به قلم طیبه سیاوشی، نماینده دور دهم مجلس که برای انتخابات دور یازدهم رد صلاحیت شد، نوشته: «فراموش نکنیم که از چنین شبکه‌ای که سرمایه‌دار تبعه عربستان سعودی آن را شارژ مالی می‌کند، هیچ بعید نبود که دست به چنین اقدامی بزند، اما به هر حال شهروندان توقع داشتند این سازمان که به هر حال تروریستی محسوب می‌شود- هرچند با تلاش‌های برخی کشورها، اخیراً از لیست سازمان‌های تروریستی خارج شده- و از نظر مردم بسیار منفور است، برخلاف خواست این شبکه تلویزیونی، به آن شکل مورد توجه و تمرکز رسانه‌ای واقع نشود.»
آیا واقعاً انتظار مردم از ایران اینترنشنال مخالفت با منافقین و عدم پوشش رسانه‌ای همایش آنان بود؟! اگر اینگونه باشد، این نشان می‌دهد امثال همین طیبه سیاوشی‌ها که تریبون مجلس را زمان حمله تروریستی به رژه اهواز در دست داشتند و امثال همین روزنامه اعتماد که به عنوان باید خیانت‌ها و خباثت‌های اینترنشنال را به مردم می‌گفتند، کم کاری کرده‌اند. وگرنه رسانه‌ای که زمان حمله تروریستی به رژه اهواز، تریبون مستقیم تروریست‌ها شده بود یا رسانه‌ای که هر سال همایش منافقین را پوشش می‌دهد یا رسانه‌ای از پول کثیف سعودی تغذیه می‌کند، چرا پوشش خبری‌اش از همایش منافقین در سال جدید باید دور از انتظار مردم باشد؟! اصلاً چطور سال‌های قبل چنین موجی علیه اینترنشنال نبود؟ از سویی، آیا فقط حمایت از منافقین ایراد دارد و مثلاً تریبون دادن به الاحوازیه و پول گرفتن از سعودی‌ها نیاز به اعتراض نداشت؟ اعتراض الان به این شبکه، مثل این است که ناگاه به کسی که قاتل پدر و مادر و خانواده ماست، تذکر بدهیم که چرا به ما فحش می‌دهد! و اعتراض به همین یک عملکرد مثل این است که یک خوک خیس را به خانه بیاوریم، بعد بگوییم چرا خاکی شده و خاک کثیف است!
اعتماد البته یادداشتش را با تیتر «بازسازی اعتماد عمومی» منتشر کرده تا در نهایت بگوید مقصر خود ایران است که نتوانسته مخاطب جذب کند. یعنی گفتن از خیانت منافقین و خباثت اینترنشنال صرفاً بهانه بوده تا باز زخمی بر پیکر خودی‌ها بزنند.
