سرویس جامعه جوان آنلاین: بین ۹ معاونتی که در چارت شهرداری تهران وجود دارد، معاونت حملونقل و ترافیک یکی از کلیدیترین و با اهمیتترین، معاونتهای شهرداری محسوب میشود که مسئولیت سیاستگذاری، برنامهریزی و کنترل عملکرد حمل و نقل و ترافیک پایتخت را بر عهده دارد. از این رو شناسایی مولفههای موثر بر مدیریت حمل و نقل و ترافیک و تعیین اهداف تحققپذیر میتواند تأثیرات چشمگیری در حل مشکلات ترافیکی، کاهش آلودگی هوا، انضباط شهری و... داشته باشد.
از زمان ریاست قالیباف در قامت شهردار تهران، تحول قابل توجهی در توسعه حمل و نقل عمومی صورت گرفت، اما در دوره جدید مدیریت شهری، شاهد آهنگ کند تداوم توسعه این حوزه که یکی از تأثیرگذارترین اهرمها برای کاهش آلودگی هوا و ترافیک است، بودهایم.
اگرچه تأثیر کمبود منابع مالی را با وجود بیمهریهای دولت و افزایش هزینه نمیتوان نادیده گرفت، اما با توجه به اهمیت موضوع با "سید مناف هاشمی" که به تازگی مدیریت این مجموعه کلیدی را بر عهده گرفته به گفتگو پرداختیم تا چشمانداز و اهدافی که در این حوزه ترسیم کرده را برایمان تشریح کند تا بدانیم در فرصت باقی مانده از مدیریت فعلی شهر تهران، قصد ایجاد چه تغییراتی در پایتخت دارد؛ در ادامه مشروح این گفتگو تقدیم مخاطبان تسنیم شده است:
چشماندازی که برای فعالیت خود تا پایان مدیریت شهری فعلی ترسیم کردهاید، چیست؛ چه موضوعاتی را در اولویت اجرا قرار دارید؟
هاشمی: موضوعات زیادی در دستور کار داریم که برخی از آنها را به ترتیب اهمیتشان بیان میکنم؛ بنده بیشترین وقت خود را برای مترو خواهم گذاشت، زیرا آن را از همه حوزههای حمل و نقلی مهمتر میدانم، اما مترو ابعاد مختلفی دارد؛ از مجتمعهای ایستگاهی که میتوانند تأمینکننده منابع مالی باشند گرفته تا صدور پروانههایی که باید انجام شود.
در این راستا به سرانجام رسیدن قراردادهای مربوط به ۶۳۰ دستگاه واگن برای مترو، فعال شدن دستگاههای TBM باید برای حفاری وهمچنین تأمین قطعات، تجهیزات، رسیدگی به پیمانکاران از اولویتهای مربوط به مترو است. توافق با پیمانکاران را فقط با پول نقد انجام نمیدهیم، در کنار پول نقد از اوراق بهادار یا املاک نیز بهره مند میشوم که بر این اساس هم توافقاتی با قرارگاه خاتم الانبیا که اصلیترین پیمانکارماست و همچنین سایر پیمانکاران انجام داده ایم.
بعد از مترو که اولویت اصلی ما در بخش تونل، تجهیزات و واگن است، اولویت بعدی به ناوگان اتوبوسرانی اختصاص دارد که مردم استفاده زیادی از آن میکنند؛ متأسفانه هم سن ناوگان بالاست و هم با مشکلات زیادی روبهرو است، همچنین بدهیهای زیادی دارد و دخل و خرج آن با هم تناسبی ندارد علاوه بر اینکه به این موارد رسیدگی خواهم کرد، برنامهام این است که امسال حداقل یک هزار دستگاه اتوبوس به ناوگان اضافه و حدود یک هزار تا ۲ هزار دستگاه را هم اورهال کنیم.
انجام این کارها با منابع شهرداری انجام میشود؟
هاشمی: فقط منابع ما نیست؛ دولت سهم خود را بپردازد یا نپردازد ما از منابع مختلف مانند استفاده از املاک یا پیدا کردن سرمایه گذار استفاده خواهیم کرد؛ شما میگویید دولت همکاری نمیکند و نمیتوان چشماندازی متصور بود این در حالی است که در برخی شرایط ما از دولت پول نمیخواهیم! بهعنوان مثال دولت میتواند اجازه واردات اتوبوسهای ۴-۳ ساله برخی کشورها که از اتوبوسهای نوی ما خیلی بهتر هستند را صادر کند ضمن اینکه در این مسیر سرمایهگذار نیز داریم بنابراین باید راه را باز کنیم؛ دولت هم پول نمیدهد، هم اجازه واردات و هم اجازه تولید!
ما به دنبال حل این مسائل هستیم؛ ما میگوییم اگر پول نمیدهید، حداقل اجازه واردات ۲ هزار دستگاه اتوبوس بدهید؛ سرمایهگذارانی وجود دارند که ارز این کار را تأمین و هزینه این کار را بهصورت غیرنقد از ما اخذ میکنند؛ همه چیز که نباید با پول حل شود!
طبیعتاً اولویت بعدی مربوط به حوزه تاکسیرانی است؛ از حدود ۸۰ هزار تاکسی موجود در پایتخت حدود ۴۰ هزار تاکسی سن بالایی دارند؛ علاوه بر اینکه استفاده از تاکسیهای فرسوده در شأن مردم تهران نیست، گاهاً شهروندان از نشستن در این تاکسیها احساس ناراحتی دارند و راننده نیز از این بابت ناراحت است.
مدیریت شهری اصلاً تاکسی را جزو حمل و نقل عمومی حساب نمیکند، چطور میخواهید به این حوزه ورود و از آن حمایت کنید؟!
هاشمی: دولت اگر به هر راننده تاکسی ۷۰ میلیون تومان وام با اقساط ۶ ساله بپردازد، در واقع به این حوزه کمک کرده است؛ بنابراین لازم نیست پولی در این زمینه بپردازد بلکه میتواند برای بانکها تکلیفی تعیین کند. دولت به عنوان بخشی از حاکمیت میتواند به بانک مرکزی دستور دهد که تسهیلاتی به ۵۰ هزار راننده تاکسی، ارائه شود یا اعلام کند شهرداری تهران اجازه واردات ۱۰ هزاردستگاه سواری لوکس برقی، بدون عوارض گمرکی، دارد.
شهرداری و شورای شهر نمیخواهند همه این گرفتاریها روی دوش دولت باشد، بخش خصوصی و راننده اقساط آن را میپردازد، اما باید شرایط ارائه این تسهیلات فراهم باشد؛ این موارد نکاتی است که در سه محوری که به آن اشاره کردم، برایمان مهم است.
یکی دیگر از محورهایی که مدنظر دارم مربوطه به حوزه انضباط شهری است؛ در این زمینه با توجه به درخواستهای پلیس و تعاملی که با یکدیگر داریم، جلسات خوبی در حال برگزاری است تا در حوزه تخلفات رانندگان به فرهنگسازی و آموزش از طریق ساخت کلیپ و تیزر، مشارکت رسانه ها، صدا و سیما، شکبههای مجازی و ... بپردازیم و درمرحله بعد با اجرا و اعمال قانون با متخلفین برخورد شود که در همه جای دنیا هم مرسوم است در غیر این صورت همه موتورسوارها تصور میکنند پیاده راهها متعلق به آنهاست یا خطوط ویژه را برای آنها ساخته ایم در صورتی که اینطور نیست و نه تنها موتورسیکلتها حق ورود به خط ویژه و پیاده راه را ندارند بلکه از نگاه من انجام این کارها جرم است، اما به دلیل اینکه اعمال قانون نمیکنیم، تعداد تخلف زیاد میشود و نمیتوان با آنها برخورد کرد پرداختن به این موضوع عظم ملی میخواهد و به طور حتم در دستور کارمان قرار دارد.
در کنار این موضوع رانندگان قانون مدار را تشویق میکنیم، امکانات میدهیم و اگر به سمت استفاده از خودروهای برقی بروند، نگاه ویژهای به آنها خواهیم داشت. در بخش مربوط به وانت بارها نیز اکر همکاریهای خوبی صورت بگیرد با انجام مذاکرات لازم را به آن میپردازیم چراکه بر این باوریم که پایتخت الگویی برای سایر شهرهاست. شهروندان ما، خارج از کشور یا حتی در جزیره کیش به خوبی رانندگی میکنند، ولی در تهران هر طور که دوست دارند این کار را انجام میدهند این نشان میدهد هم به فرهنگسازی و هم به اعمال قانون نیازمندیم.
هر ساله یکی از شاخصهای برتر بودن کلانشهرها در این است که برای کاهش تصادفات، کشتهها و مجروحین تلاش کرده باشند؛ طبق آماری که چندی پیش معاون راهنمایی و رانندگی کشور به ما داد، بیش از ۱۷ هزار کشته در تصادفات داریم که بخشی از آن به ایراد خودروها، بخشی به وضعیت خیابانها و بخشی دیگر به رانندگان مربوط میشود. ما باید برای هر سه مورد برنامه داشته باشیم که در این راستا اقداماتی اغاز شده و باید اقداماتی درحوزه آموزش، صدا و سیما، فیلم سازی، مستندسازی، ساخت تیزر و ... صورت گیرد تا مردم متوجه حق و حقوقشان شوند.
در حوزه IT بیس کردن کارهای خودمان از طریق شرکت کنترل ترافیک و سازمان فاوای شهرداری تهران باید به سمت و سویی برویم که ثبت تخلفاتی با حضور نیروی انسان نباشد و این امر به صورت سیستمی و توسط دوربینها صورت گیرد علاوه بر این باید به سمتی حرکت کنیم که تخلفات عابران پیاده را مانند عبور از خیابان زمانی که چراغ قرمز است، شناسایی کنیم که البته در برخی کشورهای دنیا هم در حال انجام است؛ بنابراین ما سعی داریم در حوزه IT کارهایمان را در مترو، اتوبوس، تاکسی، سیستمهای کنترلی و ثبت تخلفات خودمان را به روز کنی، هرچند مشکلات مالی زیادی داریم.
برای موتورسیکلتهای برقی چطور؟ در برنامه هایتان برای آن تدبیری اندیشیده شده است؟
هاشمی: درباره تولید داخل و واردات موتورسیکلتهای برقی فکر کردهایم و با برخی از تولیدکنندگان نیز جلساتی داشتهایم که ادامه خواهد داشت، اما هنوز "خبر خوشی" در این زمنیه نداریم! پرداختن به این موضوع همچنین خودروهای برقی جزو برنامههای ما است و در تلاشیم تا با تولیدکنندگان داخلی به نتیجه برسیم در غیر این صورت به فکر راهکارهای دیگر خواهیم بود.
در این زمینه به فکر توسعه از طریق تولید داخل هستید در غیر این صورت به گزینه واردات ورود میکنید؟
هاشمی: بله! زیرا بر این باوریم که در این روزهای کرونایی و فاصلهگذاری اجتماعی، خودروهای برقی کوچک و موتورسیکلتهای برقی خیلی میتواند کمک حال مردم باشد.