یکی از بزرگترین معضلات ورزش ایران بدون شک نداشتن کرسیهای مهم بینالمللی است. ضعفی که بارها و بارها ضربههای جبرانناپذیری را متوجه پیکره ورزش ایران کرده است. کرسیهای مهمی که در صورت کسب آنها منفعت بسیاری شامل حال وزش ایران میشود. با وجود این کمتر به این مسئله توجه شده و تلاشها در این راستا بیشتر فردی بوده که آن هم در بسیاری از مواقع به دلیل عدم حمایت لازم یا حتی به دلیل غرضورزیهای شخصی یا جناحبندیهای سیاسی به سرمنزل مقصود نرسیده و ناکام مانده است.
ضربههای ناشی از نداشتن و همچنین حفظ کرسیهای مهم بینالمللی که در دومین مورد بیکفایتیهای مدیریتی نقش بسیار مؤثری در آن داشته که نمونه آن برکناری هاشمیطبا از ریاست کمیته ملی المپیک بود و باعث از دست رفتن کرسی مهم ایران در IOC شد، سرانجام وزارت ورزش را بر آن داشت تا به قول معاون وزیر به یکی از موضوعات همیشه مغفول در ورزش بپردازد، به طوری که معاونت وزیر با اشاره به اهمیت کسب کرسیهای مهم بینالمللی از ایجاد یک سازوکار جدید برای حمایت از کرسیهای بینالمللی در وزارت ورزش خبر داد. تصمیمی که نشان میداد وزارت ورزش با لزوم دیپلماسی در ورزش بیگانه نیست.
هدفگذاری و تصویب دستورالعمل نحوه حمایت از نمایندگان ایران در راستای کسب و حفظ کرسیهای مهم و مؤثر در سطوح مختلف بینالمللی و فدراسیونهای جهانی و آسیایی در جهت توسعه روابط بینالملل ورزش کشور و بهرهمندی علمی، فنی و مالی از امکانات بینالمللی ورزش بدون تردید اقدامی قابل توجه و صدالبته مهم بود، اما برای نیل به این هدف به چیزی بیش از تدوین یک دستورالعمل یا حتی ابلاغ آن به فدراسیونها نیاز است.
گام نخست در راستای حل یکی از بزرگترین معضلات ورزش ایران به خوبی برداشته شده و نشان میدهد آقایان مسئول به خوبی به لزوم کسب کرسیهای مهم بینالمللی و داشتن دیپلماسی ورزشی واقف هستند. ضعفی که تا به امروز ضربههای فراموش نشدنی را به ورزش ایران تحمیل کرده، اما آیا گامهای بعدی نیز در این راستا آنطور که باید برداشته میشود؟ سؤال بیپاسخی که با وجود تصویب دستورالعمل وزارت ورزش مانع از دغدغهها در این زمینه نشده است، خصوصاً که مکث چند ثانیهای سوریان در پاسخ به چگونگی حمایتها از او برای حضور در اتحادیه جهانی کشتی میتواند همان نکته قابل توجهی باشد در خصوص چگونگی حمایتی که وعده آن داده شده بود و همچنین صحه گذاشتن بر دغدغههایی که همچنان برطرف نشده است.
با وجود مانور خوبی که روی لزوم اهمیت کسب و حفظ کرسیهای بینالمللی و همچنین حمایت از نمایندههای ایران در این راستا شده بود، اما هیچ برنامه، گزارش یا صحبتی در خصوص نحوه این حمایتها تا به امروز دیده و شنیده نشده و مکث سوریان در پاسخگویی به خبرنگاران در این راستا نگرانیهایی را به دنبال داشته است، چراکه بر کسی پوشیده نیست کسب کرسیهای حائز اهمیت بینالمللی تا چه اندازه سخت است و نیاز به حمایتهای همهجانبه دارد. مسیری که امروز سوریان در آن قرار دارد و طی شدن آن با موفقیت میتواند برای کشتی ایران ثمره خوبی داشته باشد.
بدون تردید گام برداشتن در مسیر کسب و حفظ کرسیهای بینالمللی سختیهای خاص خود را دارد، اما بیشک اگر کمافیالسابق نمایندگان ایران برای دستیابی به این جایگاهها با قرضورزیهای داخلی یا جناحبندیهای سیاسی مواجه نشوند و ضمن حمایت، برنامهای مشخص نیز در این راستا داشته باشند دور از ذهن نیست که یک به یک آنها را بر مسند پستها و مسندهای قابل قبول در مجامع بینالمللی ببینیم. پستهایی که سوریان این روزها در تلاش برای کسب یکی از آنهاست.