سرویس ایران جوان آنلاین: هم اکنون ۴۷۰۰ هکتار از زمینهای کشاورزی گلستان زیر کشت گوجهفرنگی قرار دارد و پیشبینی میشود بیش از ۲۰۰ هزار تن محصول از آنها برداشت شود. گوجهفرنگی از جمله محصولاتی است که بخشی از آن به صورت تازه خوری مصرف و مابقی به کارخانجان تولید رب ارسال میشود. اما هر سال و همزمان با فصل برداشت این محصول اتفاقاتی رخ میدهد که کشاورزان را نقره داغ کرده و تمام خستگیها در تن آنها باقی میماند. امسال هم در استان گلستان کشاورزان وقتی خود را آماده برداشت گوجهها میکردند به یکباره با افت قیمت نامتعارف آن مواجه شدند. پایین بودن قیمت خرید گوجه بر سر زمینها به این جهت آزار دهنده است که همین محصول با قیمت بالایی به دست مصرف کننده میرسد و این اتفاق یعنی دلالان در بین راه خون ملت را میمکند. اما این تمام ماجرا نیست و افزایش قیمت جعبههای مورد نیاز، حمل و نقل و مزد کارگران برای چیدن گوجهها، برداشت را اصلاً مقرون به صرفه نکرده و بسیاری از گوجهکاران ترجیح میدهند محصولات و تلاش یکسالهشان روی زمین بماند و از بین برود، بهتر از این است که ضرر بیشتری بدهند. با یک حساب سرانگشتی میتوان به رابطه دلالان و کارخانجات ربسازی پیبرد. وقتی بر روی یک قوطی رب ۸۰۰ گرمی بین ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان قیمت درج میشود، چطور کشاورزی که یکسال تمام برای کاشت و داشت و برداشت گوجهها تلاش کرده و هزینه کرده باید آن را کیلویی ۵۰۰ تومان بفروشد. بازی وقتی وحشتناکتر میشود که همین قیمت کارخانجات به معنی پرداخت پول نقد نیست. به همین خاطر کشاورزان از سر اجبار گوجهها را با قیمتی کمتر از ۵۰۰ تومان به دلالان میدهند تا حداقل پول نقد دریافت کنند.
طرحهای حمایتی در دست مدیران نالایق
با وجود افزایش حدود سه برابری هزینههای تولید گوجهفرنگی برای کشاورز در سالجاری که شامل هزینههای کارگر، حملونقل، بذر، کود و سم و جعبه میشود، در کمال ناباوری قیمت خرید این محصول نسبت به سال گذشته ۴۰ درصد کاهش پیدا کرده است. این وضعیت اسفبار گوجه کاران، در حالی همه آنها را از نفس انداخته که دولتیها مثل همیشه طرحی دست و پاشکسته که در اجرا هم از چند طرف لنگ میزند را با قرار دادن در بوق و کرنا به منظور حمایت از گوجهکاران در دستور کار قرار دادند. در همین رابطه سازمان تعاون روستایی اعلام کرده بود بهمنظور حمایت از گوجهکاران و جلوگیری از ضرر و زیان آنها امسال خرید حمایتی را در برنامه دارد. طرحی که از ۲۳ تیرماه در گلستان آغاز و به قول معروف، خرید حمایتی گوجهفرنگی اجرایی شد. براساس این طرح کارخانجات به ازای هر کیلوگرم گوجه مبلغ ۷۰۰ تومان پرداخت میکردند و مابهالتفاوت آن تا سقف ۱۰۰۰ تومان را دولت بهصورت یارانه به گوجه کاران میداد.
اما در استانی که به صورت تقریبی بالای ۲۰۰ هزار تن گوجه تولید میشود، طرح خرید حمایتی فقط ۱۰ روز اجرا شد و با خرید فقط ۱۶ هزار و ۱۶۲ تن گوجه به پایان رسید. این مقدار محصول کمتر از ۷ درصد گوجه تولیدی کشاورزان بود. کاری که به گفته تعدادی از کشاورزان، ارتباطات و روابط و باند بازی در آن حرف اول را میزد و ناراحتی بقیه گوجه کاران را به خاطر این بیعدالتیها چند برابر کرد. براساس گزارش سازمان جهاد کشاورزی گلستان، تاکنون نزدیک به ۱۹۰ هزار تن گوجهفرنگی از زمینهای زراعی این استان برداشت شده است. جالب است این رقم از نظر سازمان جهادکشاورزی، سه چهارم گوجه فرنگی گلستان به حساب میآید و تقریباً ۶ هزار تن دیگر بر روی زمینها باقیمانده است. در استان برداشت شده است. بر اساس این آمار سه چهارم گوجهفرنگی استان برداشت شده و با اجرای دوباره طرح خرید حمایتی، تنها مشکل بخش کمی از کشاورزان برطرف میشود. حالا کشاورزان میگویند ۵۰۰ تومان تنها میتواند هزینه جمعآوری و برداشت و حمل محصولات را تأمین کند، بنابراین روی زمین ماندن گوجهها به نفع آنهاست تا بیشتر متضرر نشوند. به هرحال مصائب گوجهکاران آنقدر زیاد است که صدای اعتراض دادستان مرکز استان را هم بلند کرد. وقتی حجتالاسلام سیدرضا سیدحسینی در جلسهای با حضور مدیران استان اعلام کرد که گوجهکاران با مشکلات زیادی روبهرو هستند و کسی نیست که صدای آنها را بشنود و گوجهها را بخرد. اما این اعتراض هم مثل صدای خود گوجهکاران به جایی نرسید و تا چند روز دیگر و با گندیدن گوجهها، همه چیز به پایان میرسد. اوضاع آرام میشود تا محصول بعد و تلفات بعد و کفران نعمتی که خداوند به ما عطا کرده و شاید عذاب بعد.