سرویس ورزشی جوان آنلاین: جناح‌های مختلف سیاسی بعد از به قدرت رسیدن مهره‌های خود را بدون اینکه کوچک‌ترین شناختی از مقوله ورزش داشته باشند به راحتی سرکار می‌آورند تا به مطامع سیاسی خود برسند و در این میان آنچه مهم نیست سرنوشت ورزش است. وزارت ورزش و معاونت‌های متعدد آن طی تمام این سال‌ها عرصه تاخت و تاز افراد سیاسی بوده و هست، آدم‌هایی که فقط در اندیشه رسیدن به اهداف سیاسی خود بوده‌اند و بس. تفاوتی هم نمی‌کند که کدام جریان یا سمت و سویی سرکار باشد؛ یک روز اصلاح‌طلب و روز دیگر اصولگرا، این وسط ورزشی‌ها و آن‌ها که درد ورزش را می‌فهمند هیچ کاره هستند و صدای اعتراض‌شان هم که «ورزش را به اهلش بسپارید» به جایی نمی‌رسد. یکی از معاونت‌های مهم وزارت ورزش که نقش کلیدی در تأمین و توسعه ورزش کشور و فدراسیون‌های ورزشی دارد، معاونت توسعه مدیریت و منابع است. معاونتی که طی سال‌های گذشته با برخی تصمیم‌گیری‌های سیاسی، دخالت‌های بی‌جا و شائبه‌برانگیز باعث بروز حاشیه، ضعف و حتی عقب‌ماندگی ورزش کشور شده است. به عنوان نمونه می‌توان به عدم پرداخت بودجه فدراسیون کشتی اشاره کرد. بودجه‌ای که علیرضا دبیر از طریق رایزنی با مجلس شورای اسلامی آن را دریافت کرد و به حساب وزارت ورزش هم واریز شد، اما خانم معاون وزیر از این کار سرباز زد تا کشتی با حاشیه‌های عجیب و غریبی روبه‌رو شود. قطع بودجه فدراسیون ژیمناستیک در سال گذشته، آن هم درست در مقطع اعزام ملی‌پوشان به رقابت‌های انتخابی المپیک از دیگر اقدامات معاونت توسعه مدیریت و منابع با ریاست ژاله فرامرزیان است. این اقدام با دلایل واهی سبب شد ژیمناست‌های امیدوار ایران به کسب سهمیه المپیک به‌رغم شایستگی و حتی درخشش در مسابقات انتخابی نتوانند نتیجه لازم را کسب کنند. در عوض این معاونت با سکوت یا حتی حمایت از رؤسای متخلف برخی فدراسیون‌ها باعث شده تا فساد در ورزش گسترش بیشتری پیدا کند. از جمله سکوت در قبال پرونده معاون سابق ورزش قهرمانی وزارت یا حمایت از یکی از متخلف‌ترین رؤسای فدراسیون فوتبال طی سال‌های اخیر برای بازگشت به فدراسیون و اجرای برنامه‌های وزارت ورزش. آنچه به نظر می‌رسد، این است که در ماه‌های منتهی به پایان کار دولت دوازدهم بسیاری سعی دارند مهره‌های خودشان را در فدراسیون‌ها بچینند تا دست‌شان در دولت آینده خالی نباشد.
