اصلاحطلبان مشارکت نکردن حامیان خود در انتخابات مجلس را مرتبط با عملکرد شورای نگهبان و رد صلاحیت کاندیداهای خود میدانستند؛ اما پس از شکست در انتخابات، اصلاحطلبانی پیدا شدند که اذعان کردند دعوت نکردن مردم به حضور در انتخابات، به دلیل آن بود که اصلاحطلبان میدانستند شکست میخورند. از جمله، احمد مازنی که در دور قبلی مجلس نماینده تهران از لیست اصلاحطلبان بود، میگوید که «ما میتوانستیم کاندیداهای خوبی داشته باشیم و فضای مجلس اینقدر یکدست نمیشد، مشروط به اینکه شورای عالی اعتماد به نفسش را از دست نمیداد».
کاندیداهای اصلاحطلب البته در تهران حضور داشتند و سرلیست آنها هم مجید انصاری، شخصیت اصلاحطلب شناخته شده و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بود؛ اما شورای سیاستگذاری، چون میدانست عملکرد دولت و مجلس اصلاحطلب باعث نارضایتی مردم از اصلاحطلبان شده، سعی کرد به گونهای پیش برود که مسئولیت این شکست از پیش روشن شده را نپذیرد. بنابراین، برای حمایت رسمی از لیست بیانیه نداد.
مازنی معتقد است این لیست ندادن اصلاحطلبان از «اشتباهات استراتژیک» این جریان بوده که باعث شده زمینبازی کاملاً در اختیار رقیب قرار بگیرد. او که با روزنامه همدلی گفتگو کرده، میگوید: «یکی از اشتباهات استراتژیک شورای عالی اصلاحطلبان این بود که برای انتخابات اسفند ۹۸ مجلس لیست نداد. برای اینکه یک جریان سیاسی که به عنوان یک جریان اصلی در عرصه سیاست مطرح است و در چارچوب قانون اساسی کار میکند، وقتی لیست نمیدهد یعنی اینکه من بنا ندارم که فعالیت سیاسی بکنم و زمینبازی را کاملاً در اختیار رقیب میگذارد و غیرمستقیم به مردم پیام تحریم انتخابات و عدم مشارکت میدهد.» برخی دیگر از اصلاحطلبان هم به تقبیح عدم مشارکت همفکران خود در انتخابات پرداختند و این تصمیم را غلط و فاقد مشی سیاست ورزی لازم برای یک حزب سیاسی دانستند. غلامحسین کرباسچی، بهزاد نبوی، محسن هاشمی و محمد قوچانی از این دسته بودند.
جالب آنکه وقتی برخی رسانههای منتقد اصلاحطلبان در آستانه انتخابات، عدم مشارکت این جریان در انتخابات را «تحریم انتخابات» و خلاف مردمسالاری نامیدند، برخی خواص اصلاحطلب آن را رد کردند، از جمله، مجید انصاری، تحلیل مبتنی بر «تحریم انتخابات از سوی اصلاحطلبان» را تهمت دانسته بود و آذر منصوری هم برای فرار از موضع ضد مردمسالاری در نظری عجیب، گفته بود: «این کار (لیست ندادن) نه به معنی تحریم و نه به معنی عدم شرکت در انتخابات است!» در حالی که عملاً با عدم مشارکت در انتخابات، به مردمسالاری پشت پا زدند. اصلاحطلبان در سال ۸۸ هم مقابل رأی مردم ایستادند، فقط به این دلیل که نتیجه انتخابات، نتیجه مطلوب آنان نبود.