کد خبر: 1014918
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۳۹۹ - ۰۱:۱۳
روایتی ساده از محک درستکاری ما در این روز‌های آزمون کرونایی
برخلاف همیشه که الکل را تا به گوشی می‌زدم، اصطلاحاً می‌پرید، آنقدر خشک نشد که ناچار شدم با تکه‌ای دستمال‌کاغذی خشکش کنم. ناخالصی الکل و تقلبی بودن آن، به من می‌گفت سبک زندگی ما هنوز هم به درستی تغییر نکرده است. معلوم نیست چه اتفاقی باید بیفتد تا سبک رفتار ما هم به انصاف و درستکاری تغییر کند. خدا کند این یکی دیگر، با بیماری و رنج، مرگ و میر و ناملایمات گریبان‌مان را نگیرد!
هما ایرانی‌
سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: می‌خواستم برای پیاده‌روی روزانه از خانه بیرون بروم، برای همین بنا بر روال این چند ماه که بیماری ویروسی به زندگی‌مان آمده است، چیز‌هایی را که هنگام برگشت به خانه مورد نیاز بود، آماده کردم. می‌گویند کووید ۱۹ سبک بهداشت و نظافت زندگی ما را تغییر داده است و من هر بار که می‌خواهم از خانه بیرون بروم این را بیشتر از وقت‌های دیگر متوجه می‌شوم. مانند روز‌های دیگری که در این پنج شش ماه اخیر از خانه بیرون می‌روم، جایی را که لباس‌هایم را باید درونش بگذارم، فضایی که کفش‌هایم را درونش می‌چینم، حوله‌ای را که کنار گرمابه می‌گذارم و موادبهداشتی و شوینده‌ای را که هنگام برگشت برای نظافت و ضدعفونی استفاده می‌کنم، مانند همیشه در جا‌های خود آماده کردم. همه چیز درست و در جای خودش قرار داشت، ولی الکل درون ظرف، روبه تمامی بود. با خودم گفتم امروز برای پیاده‌روی به خیابانی می‌روم که الکل ۷۰ درصد را بدون مخلوط با ترکیبات دیگر در بطری‌های کوچک می‌فروشد. در منبعی خوانده بودم که برای از بین بردن ویروس لازم است تا الکل با درصد بالا و دست‌کم ۷۰ درصد به کار برده شود. از آنجا که در این چند ماه الکل با این درصد، خیلی کم پیدا می‌شود، تنها یک داروخانه را سراغ داشتم که آن را بفروشد، آن هم در مقادیر کم و در بطری‌های کوچک. برای همین باید مسیر پیاده‌روی روزانه را جوری تغییر می‌دادم که بتوانم به آن داروخانه رفته و الکل بخرم. پیش از رفتن تلفن زنگ زد، دوست دانایم بود که همیشه در هر حالتی که باشم، پاسخش را می‌دهم. وقتی در حال و احوال معمول گفتم می‌روم تا الکلی بخرم، آن هم از راه به آن دوری، گفت: عجب! الکل هم دیگر بخشی از سبد خریدمان شده است. من هم در پاسخش گفتم: و چه بخش مهم و نجات‌بخشی! داروخانه مسافت زیادی با خانه فاصله داشت و از آنجا که در خیابانی یک‌طرفه قرار گرفته بود، ناچار بودم مسیری طولانی را پیاده‌روی کنم. ولی چاره‌ای نبود باید به داروخانه می‌رفتم. برای همین مسیری طولانی را ظرف یک ساعت و نیم پیاده رفتم و برگشتم در حالی که هنگام برگشت ظرفی از الکل همراهم بود، هنگام پرداخت مبلغش دکتر داروخانه گفت: یادتان باشد به این الکل آب اضافه نکنید! الکل را که باز کردم و مانند روز‌های پیش با پنبه روی گوشی تلفن همراهم کشیدم، متوجه شدم که الکل به سختی تبخیر می‌شود. الکل تا زمان زیادی روی بدنه گوشی ماند و خشک نمی‌شد. این دیر خشک‌شدن، نشانه وجود ناخالصی الکلی بود که خریده بودم. برخلاف همیشه که الکل را تا به گوشی می‌زدم، اصطلاحاً می‌پرید، آنقدر خشک نشد که ناچار شدم با تکه‌ای دستمال‌کاغذی خشکش کنم. حرف دوست دانا و فرهیخته‌ام که همیشه حرف‌هایش به یادم می‌ماند، مسافتی که برای آوردن بهداشت به خانه‌ام پیمودم، ناخالصی الکل و تقلبی بودن آن، جمله دکتر داروخانه هنگام خرید الکل، همگی به من می‌گفت سبک زندگی ما هنوز هم به درستی تغییر نکرده است. معلوم نیست چه اتفاقی باید بیفتد تا سبک رفتار ما هم به انصاف و درستکاری تغییر کند. خدا کند این یکی دیگر، با بیماری و رنج، مرگ و میر و ناملایمات گریبان‌مان را نگیرد!
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار