اثرات مواد مخدر یک پدیده جهانی است و محدود به کشور ایران و افغانستان نیست، اما همجواری کشور ما با کشور تولیدکنندهای همچون افغانستان باعث شده است سرمایههای بسیاری از کشور از جمله جوانانمان را در راه مبارزه با آن از دست بدهیم و این مهم از سوی کشورهای غربی و اروپایی قدرنشناس نیز نادیده گرفته میشود.
از پیامدهای مصرف مواد مخدر در جامعه میتوان به هدر دادن نیروی انسانی اشاره کرد و در جایی دیگر هزینههای اقتصادی مصرف مواد است که بر دوش مردم و کشور نهاده خواهد شد، از جمله خروج میزان زیاد ارز از کشور به کشورهای تولیدکننده. صدمات اجتماعی مصرف مواد نیز قابل توجه است. پدیده طلاق در خانوادههای درگیر اعتیاد، خودکشی، بی بندوباری جنسی، ورود افراد به آسیبهای دیگر از جمله دزی، قتل و...
بروز مسئله اعتیاد، درون جامعه شهری علاوه بر نمایش سیمای زشت منطقه اثرات مخرب فرهنگی بسیاری دارد. این آسیب اجتماعی که بیشتر در مناطق مهاجرتپذیر، پرتردد و در بافتهای فرسوده دیده میشود، به خاطر همجواری با مدارس تأثیرات مخرب جبران ناپذیری روی دانشآموزان دارد که خوشبختانه در این سالها با تلاش نیروهای انتظامی و نظامی پاکسازی شده است، با توجه به اینکه سن اعتیاد به ۱۲ سال رسیده بود، راه یادگیری به روی جوانان بسته شد.
اثرات سیاسی مصرف مواد مخدر نیز قابل توجه است. کشور ما به خاطر گناه همجوار بودن با کشور تولیدکننده هم جوانان ارزشی خود را از دست میدهد و هم حیثیت خود را. این بلای خانمانسوز با صدمه به وجهه کشور جبران سخت و زمانبری دارد که در جای خود قابل تأمل است. از دست دادن جوانان در واقع از دست دادن سرمایههای کشور و بودجه مملکت است؛ چراکه برای رشد جسمی و تحصیلی آنها هزینههای زیادی هم از سوی خانوادهها و هم از سوی کشور صرف شده است که با از دست دادن هر کدام از آنها هزینه کلانی از کشور به باد خواهد رفت، بنابراین خسارت فرد معتاد بینهایت است و موجب آلودگی جامعه خواهد بود.
حال اگر بخواهیم از عوامل گرایش به اعتیاد نام ببریم، میتوان به خانواده، دوستان ناباب، تربیت نادرست و تمرین نکردن «نه» گفتن اشاره کرد، اما مؤثرترین عامل آن بیکاری است. قاطعانه میخواهم بگویم امالفساد اعتیاد، بیکاری است و درمان آن کاردرمانی است. با اشاره به این نکته اگر بخواهیم معتاد درمان شود، باید کار تولید کنیم در غیر این صورت همه تلاشها بی اثر و اعتیاد همچنان سیر صعودی خواهد داشت. عامل مهم دیگر در گرایش به اعتیاد بی اعتقادی است. کسی که باور دینی ندارد کشش به اعتیاد در او بیشتر و خسارت آن جبرانناپذیر است.
در پایان اشاره میکنم به فرامین ارزشمند رهبری و نامگذاری سالهای اخیر از سوی ایشان که یکی از راهکارهای مهم برای حل مسئله اشتغال جوانان و رفع مشکلات آنان دارد، لذا توجه بیشتر و جدی مسئولان و ارائه راهکارها و راه حلهای مناسب برای انجام این شعارها، قطعاً در رفع معضلات اجتماعی و درگیری جوانان با مسئله بیکاری و در پی آن رهایی از اعتیاد مؤثر میباشد، در غیر این صورت همچنان اعتیاد سیر صعودی دارد و باید هزینههای زیادی را صرف درمان آن کنیم، چراکه با بیکاری گرایش جوانان به اعتیاد همچنان وجود دارد و هر راهی ما را با بنبست روبهرو خواهد کرد.