سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: کار خبری کردن در دفاع مقدس برای کسانی که عاشق کار تبلیغات و رسانه بودند سختی‌های بسیاری داشت. شرایط جنگی جبهه و خطراتی که هر لحظه جانشان را تهدید می‌کرد در کنار کمبود امکانات لازم و رزمندگانی که علاقه زیادی به صحبت نداشتند، خبرنگاری در جنگ را به کاری بسیار دشوار تبدیل می‌کرد. رزمندگان به دور از هرگونه فضای دیده شدن بودند و تا جایی که امکان داشت علاقه‌ای به دیده شدن تصویر و شنیده شدن صدایشان نداشتند.
در چنین شرایطی باید خبرنگارانی از جنس رزمندگان پا به جبهه می‌گذاشتند تا بتوانند به بچه‌های جنگ نزدیک شوند و چند کلامی پای صحبت‌هایشان بنشینند.
شهید حسین ثامنی، از همان سنین نوجوانی در حالی‌که ۱۳ سال بیشتر نداشت، اصرار و پافشاری زیادی برای رفتن به جبهه داشت. چندین بار برای رفتن به جبهه تلاش کرد ولی به دلیل سن پایینش ناکام ماند تا اینکه پس از گرفتن دیپلم خود را به جبهه رساند تا در کنار رزمندگان مشغول دفاع از میهن شود.
وقتی برای اولین بار به منطقه رفت با سر و صورت زخمی به خانه آمد. در سال ۱۳۶۳ در عملیات والفجریک شرکت کرد و در اثر استنشاق گاز‌های شیمیایی و اصابت تیر به ناحیه سر مجروح شد. در خانه هیچ صحبتی درباره جراحت‌هایش نکرد و بعد‌ها مادرش از دوستانش پرسید و متوجه شد جراحت‌های حسین از آثار ترکش خمپاره است.
فرزندش آرام به جبهه می‌رفت و آرام به خانه بازمی‌گشت و مدام به مادرش گوشزد می‌کرد مبادا به کسی بگویی که فرزندم به جبهه رفته است. کار‌های حسین برای خدا بود و دوست نداشت کسی متوجه کارهایش شود.
او بعد‌ها به واحد تبلیغات لشکر ۲۷ محمد‌رسول‌الله (ص) رفت و به عنوان خبرنگار فعالیت‌هایش را ادامه داد. در عین حال در خط مقدم نیز حضور می‌یافت و مجروحیت‌هایش باعث کمرنگ شدن فعالیت‌هایش نشد. شهید ثامنی در کنار فعالیت‌های رزمی، فعالیت‌های تبلیغاتی‌اش را کنار نگذاشت.
او با همرزمانش مصاحبه می‌کرد و با ضبط صدایشان، در موردشان مطلب می‌نوشت. نوشتن مطالب درباره شهدا یکی از فعالیت‌های مهم شهید ثامنی بود.
شهید زندگینامه، خاطرات و اطلاعات مربوط به شهدا را جمع‌آوری و یادداشت می‌کرد. در کنار آموزش قرآن و سایر موضوعات فرهنگی به درس بچه‌ها هم اهمیت می‌داد و همواره پیگیر مسائل درسی بچه‌ها بود.
شهید ثامنی در مسائل اخلاقی سرآمد بود. ایشان به استفاده درست از بیت‌المال بسیار حساس بود و هرگز اجازه نمی‌داد بودجه پایگاه بسیج با بودجه جبهه مخلوط شود. مادر شهید در خاطره‌ای درباره رعایت بیت‌المال شهید می‌گوید: «به یاد دارم تعدادی قرآن برای ارسال به منطقه تهیه کرده بود، می‌خواستم یکی از این قرآن‌ها را بردارم، اما وی اجازه نداد و گفت این قرآن‌ها برای رزمندگان است.
اخلاص در کارها، تلاش و کوشش زیاد با وجود روزه‌داری در بیشتر روز‌ها از خصوصیات شهید ثامنی بود. انسان بسیار آرام و باگذشتی بود، اما در برابر اشتباهات و کم‌کاری‌ها کوتاه نمی‌آمد.»
شهید ثامنی در عملیات کربلای۵ به عنوان بیسیم‌چی گردان عمار در میدان جهاد حضور یافت و ۲۲ اسفند سال ۱۳۶۶ در سن ۲۲سالگی در منطقه شلمچه به شهادت رسید.
وصیتنامه این شهید بزرگوار خطاب به مسئولان، امروز بسیار کاربرد دارد و آن را باید چند بار خواند. شهید ثامنی در وصیتنامه‌اش چنین می‌نویسد: «ای مسئولان! توجه داشته باشید امروز مسئولیت حفاظت از خون شهیدان در درجه اول به عهده شماست.
مبادا بین صحبت و رفتارتان با این
ملت شهیدپرور با مقامات بالاتر فرق کند. خود را عاقل و متعهد و حافظ اسلام و دیگران را بدخواه و جاهل ندانید، در خود بیشتر دقت کنید، مبادا جلوی خدمت مخلصان را بگیرید.»
روح مطهرش شاد 
