سرویس ورزشی جوان آنلاین: مدالآورانی که با زحمت فراوان و سختی بسیار برای کشور افتخارآفرینی کردهاند، اما در نهایت به پاداشی ناچیز دلخوش هستند، آن هم پاداشی که با هزار منت و بعد از مدتها انتظار به آنها داده میشود. در این میان چهرههای قدیمیتر داستان متفاوتتری دارند، مردانی، چون هادی ساعی و علیرضا رضایی، دو مدالآور المپیکی ایران که شاید در زمان قهرمانی چیزی به نام پاداش را خیلی کم تجربه کردهاند. چنین افتخارآفرینانی طبیعی است که با دیدن این همه اجحاف فریاد اعتراضشان بلند شود. البته افسوس که فعلاً تمامی این فریادها به جایی نرسیده و متهمان اصلی این پرونده با وقاحت تمام به دنبال مجازات کردن متهمان خودساخته هستند. هادی ساعی، مدیر فنی تیم ملی تکواندو و پرافتخارترین ورزشکار کشور در رقابتهای المپیک با اشاره به اینکه یک میلیارد از غرامت ویلموتس میتواند سرنوشت و رنگ مدال قهرمانانمان را در المپیک توکیو تغییر دهد، میگوید: «باید با کسانی که چنین تخلف بزرگی را در قرارداد ویلموتس انجام دادهاند به بدترین شکل برخورد شود تا جلوی این اتفاقات ناگوار گرفته شود. در حال حاضر شرایط کشور از لحاظ اقتصادی مناسب نیست و نمیتوانیم این موضوع را انکار کنیم. در این شرایط بد اقتصادی چنین پولی میتواند مشکلات زیادی را حل کند. حتماً باید پول غرامت ویلموتس را کسانی که با او قرارداد امضا کرده اند، پرداخت کنند. تاوان لطمهای به این بزرگی را نباید مردم و ورزش کشور بپردازند. این اتفاق به جز لطمه مادی، لطمات دیگری هم دارد. ناامیدی که بعد از این اتفاق در ورزش کشور اتفاق افتاده با هیچ پولی قابل جبران نیست.» علیرضا رضایی، نایبقهرمان کشتی المپیک ۲۰۰۴ آتن هم عنوان میکند: «چه کسی قرار است این پول را بدهد. کشتی ورزش ملی ماست، مثلاً این پولهایی که به این شکل هزینه میشود، دل خیلیها را در دیگر رشتهها به درد آورده؛ نه تنها کشتی، بلکه رشتههایی مثل وزنهبرداری، تکواندو و کاراته صورتشان را با سیلی سرخ نگه میدارند و همیشه بیشترین افتخار را برای کشور به دست میآورند. باید دیدمان را به این رشتهها عوض کنیم.»