بیپولی و کمبود بودجه در ورزش حرفهای یک معضل جدی به حساب میآید، اما معضل بزرگتر از آن سوءمدیریت و سازهای مخالفی است که در بالاترین نهاد ورزش کشور وجود دارد، ولی مسئولان این واقعیت را کتمان میکنند و با فرافکنیهای مدیریتی از کنارش رد میشوند. البته این ترفند همیشه هم جواب نمیدهد و بالاخره یک روز حقیقت عیان میشود.
اوایل تیرماه علینژاد، معاون وزیر ورزش در مراسم رونمایی از سایت فدراسیون کشتی صراحتاً عنوان کرد دبیر، رئیس این فدراسیون میتواند از تواناییهایش برای جذب اسپانسر در کشتی استفاده کند. اتفاقاً علیرضا دبیر همین کار را انجام داد و موفق شد بودجهای از مجلس به عنوان کمک به ورزش اول کشور بگیرد، اما برخی از وزارتیها نسبت به این اقدام موضع گرفتند. ژاله فرامرزیان، معاون مالی و توسعه منابع انسانی وزارتخانه در تازهترین اظهاراتش گفته اگر قرار باشد فدراسیونها از طریق لابی منابعی را به خودشان اختصاص دهند، آن وقت دیگر نباید کسی از وزارت ورزش توقع داشته باشد که بر اساس منابعی که دارد با فدراسیونها تعامل داشته باشد. ضمن اینکه فدراسیونهایی که توان لابی کردن ندارند، متضرر میشوند! صحبتهای دو معاون در یک وزارتخانه آنقدر با هم تناقض دارد که نمیدانیم کدام را باید ملاک قرار دهیم.
بودجهای که رئیس فدراسیون کشتی از طریق مجلس گرفته به حساب وزارتخانه واریز شده و وزارت نیز جلوی آن را گرفته است. ماههاست که مسئولان از ورزشکاران، مربیان و مدیران میخواهند اوضاع جامعه و کشور را درک کنند و خود را با شرایط این روزها وفق دهند. از یک طرف تحریمهای ظالمانه، مشکلات اقتصادی و بالا رفتن نرخ ارز و از سوی دیگر هم شیوع ویروس کرونا و بحران حاصل از آن، ورزش کشور را با چالشهای زیادی روبهرو کرده است. در این وانفسا مدیران ارشد ورزش به جای ارائه راهکار و مدیریت اوضاع به وجود آمده فقط از ورزشکاران، مدالآوران و مربیانشان توقع همکاری و درک اوضاع را دارند. در حالی که هیچ قدمی برای مدیریت گردش مالی هنگفت فوتبال برداشته نمیشود و هر زمان هم که نیاز باشد مساعدت لازم برای پرداخت بدهیها و پاداشها صورت میگیرد. حالا هم که یک رئیس فدراسیون با رایزنی توانسته بخشی از کسری بودجه فدراسیونش را تأمین کند با موضعگیریهای منفی وزارت مواجه شده است.
کشتی ورزش اول کشور است، اما بودجهاش در مقابل فوتبال پرحاشیه بسیار ناچیز است. کشتی یک سال حساس را پیش رو دارد و در المپیک توکیو نیز همانند ادوار گذشته بار اصلی مدالآوری را به دوش خواهد کشید. مشکل اینجاست که بودجه در نظر گرفته شده کفاف دخل و خرج آنها را نمیدهد و اگر شرایط همینگونه پیش برود، آینده تاریکی در انتظار کشتی خواهد بود. دبیر طبق گفته علینژاد، از تواناییهایش برای گرفتن بودجه بیشتر استفاده کرد، اما این مسئله هم با برخوردهای متناقض وزارت با مشکل مواجه شده است. اینکه معاون حرفهای و قهرمانی وزیر یک چیز میگوید و معاون مالی و توسعه منابع انسانی وزارت آن را قبول ندارد، از آن دست اختلافات سازمانی است که باید زودتر از اینها مرتفع میشد تا دودش به چشم رشتههای مدالآور نرود. نمیتوان از یکطرف به یک رشته مدالآور و ریشهدار به دلایل مختلف بودجه کافی اختصاص نداد و از طرف دیگر اجازه برطرف کردن کسری بودجه را نیز نداد. لابیگری در حالی از سوی خانم معاون مصداق بیقانونی خوانده شده که همه ما میدانیم بسیاری از چالشها و مشکلات ورزشی سالهاست که با لابیگری و رایزنیهای مختلف داخلی و خارجی رفع و رجوع شده و میشود. انتظار میرود در روزهای سخت اقتصادی و کرونایی به جای سنگاندازی و بهانهتراشی، اهالی ورزش در جهت بازگشت به مسیر موفقیت حمایت شوند.