غلامعلی رجایی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و مشاور سابق مرحوم آیت‌الله هاشمی اخیراً گفته: «اگر موضوع حصر حل شود و شرایط برای رئیس دولت اصلاحات مهیا باشد که در عرصه سیاسی کشور حضور فعال‌تر و مؤثرتری داشته باشد، می‌توان به حضور مؤثر اصلاح‌طلبان و پایگاه اجتماعی آن‌ها در انتخابات امیدوار بود. امروز فضای کشور نیاز به گشایش سیاسی دارد.»
محمد خاتمی در دو انتخابات آخر ریاست جمهوری، فعالانه حضور داشت و از حامیان خود خواست که به حسن روحانی رأی دهند؛ نتیجه‌اش را هم هفت سال است مشاهده می‌کنیم! زیباکلام نیز در سال ۹۷ در نقد عملکرد فراکسیون امید مجلس هم گفته بود: «خیلی از کسانی که سال ۹۴ در انتخابات شرکت کردند و به تکرار می‌کنم آقای خاتمی لبیک گفتند، دیگر پای صندوق رأی انتخابات حاضر نمی‌شوند. دو بار سهل است حتی خاتمی اگر ۲۰ مرتبه هم بگوید تکرار می‌کنم، آن اتفاق ۹۴ نخواهد افتاد، چون میزان سرخوردگی از فراکسیون امید مجلس اگر بیشتر از آقای روحانی نباشد، کمتر نیست.»
زیباکلام تیرماه امسال نیز در گفتگو با روزنامه مردم‌سالاری گفته بود سال ۱۴۰۰ حتی اگر خود خاتمی هم در انتخابات ریاست‌جمهوری کاندیدا شود، اصلاح‌طلبان رأیی نخواهند شد. رجایی می‌گوید امروز فضای کشور نیاز به گشایش سیاسی دارد. او حتی از دغدغه‌های مردم مطلع نیست. گرانی‌های روزافزون و مشکلات معیشتی و بیکاری و قیمت خانه و ماشین و ... فشار زیادی به مردم می‌آورد و بعد دغدغه اصلاح‌طلبان گشایش سیاسی برای مجرمان امنیتی است!
دو نکته هم جالب توجه است: اول آنکه قهر پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان با صندوق‌های رأی به دلیل عملکرد ضعیف دولت و مجلس اصلاح‌طلب بود. وعده‌های انجام نشده و به‌هم‌ریختگی‌های اقتصادی و ... باعث شد آن‌ها از رأی دادن ناامید شوند. حال امید آنان با گشایش سیاسی برنمی‌گردد؛ با کارآمد کردن دولت برمی‌گردد. دوم آنکه رفع حصر که جای خود دارد، فرض کنیم سران فتنه همین امروز در جایگاه ریاست جمهوری قرار بگیرند (همان جایگاهی که برای رسیدن به آن در سال ۸۸ تهران را به هم ریختند)، آیا کابینه‌ای که آنان خواهند چید و سیاست‌هایی که آنان پیاده خواهند کرد، غیر از کابینه و سیاست‌های حسن روحانی در هفت سال گذشته است؟! رجایی در بخشی از سخنانش نکته‌ای را گفته که نشان می‌دهد چگونه اصلاح‌طلبان حتی وقتی در قدرت هستند، ترجیح می‌دهند دعوا‌های سیاسی داشته باشند تا اینکه بخواهند به امور ملت برسند: «اگر از همان ابتدا اجازه می‌دادند فردی مانند محسن هاشمی به عنوان شهردار تهران انتخاب شود، هم وضعیت تهران بهتر بود و هم نیاز به تغییر شهردار وجود نداشت. با وجود این انتخاب‌های دیگری در دستور کار قرار گرفت که پس از مدتی اصلاح‌طلبان مجبور به عقب‌نشینی در مقابل هرکدام از آن‌ها شدند.» روزی که باید برای تهران شهردار انتخاب می‌کردند، هاشمی را خط زدند تا نیروی خودشان محمدعلی نجفی شهردار شود و شد آنچه نباید می‌شد، کشور را هم به همین شکل اداره کردند و حالا می‌گویند گشایش سیاسی!
