جوان آنلاین: کانال تلگرامی «تفسیرگر» در مطلبی به قلم «علیرضا تقوی‌نیا» نوشت: سامانه پدافندی باور ۳۷۳ به‌طور رسمی در فاز عملیاتی قرار گرفت. به گفته فرمانده پدافند هوایی غرب کشور این سامانه ابتدا در این منطقه و سپس در سایر نقاط ایران عملیاتی خواهد شد. وارد خدمت شدن این سامانه ضد‌هوایی از چند جنبه اهمیت راهبردی دارد:
۱- با توجه به برد ۴۵۰ کیلومتری کشف و ۲۵۰کیلومتری برای اصابت اهداف پروازی، این پدافند در صورت نصب در نقاط مرزی و به‌خصوص جزایر خلیج‌فارس، می‌تواند آسمان کشور‌های کویت، امارات، بحرین و قطر را به طور کامل پوشش دهد. به‌عبارت دیگر هواگرد‌های این کشور‌ها یا ایالات متحده به محض تیک‌آف از پایگاه‌هایی مانند الظفره، العدید، علی سالم و... در برد اصابت این پدافند موشکی قرار می‌گیرند. توجه داشته باشیم که جغرافیای جنوب خلیج‌فارس تماماً بیابانی بوده و فاقد عوارض طبیعی و نقطه کور راداری است و به سهولت توسط رادار‌های برد بلند ایرانی قابلیت رصد دارد.
۲- دامنه اعمال نفوذ و تحمیل قدرت جمهوری اسلامی بر کشور‌های عربی خلیج‌فارس افزایش یافته و اثر توان هوایی آن‌ها (که با خرید‌های گسترده غربی قصد برقراری توازن با ایران را داشتند) کاهش خواهد یافت.
۳- هواپیما‌های استیلت پیشرفته امریکایی و صهیونیستی، چون f۳۵ برای عملیات علیه اهدافی در عمق خاک ایران (به‌خصوص از جنوب و جنوب غرب و جنوب شرق) نیازمند سوخت‌گیری از طریق تانکر خواهند بود و بدون آن قابلیت عملیات در گستره وسیع را ندارند. اگر فرض کنیم پدافند ایران قابلیت رهگیری f۳۵ را نداشته باشد (که شواهد می‌گوید دارد)، ولی قابلیت هدف قرار دادن هواپیما‌های سوخت‌رسان را به راحتی دارد و این تانکر‌ها جهت امنیت خود باید تا فاصله بسیار زیادی از مرز‌های ایران دور شوند و همین اتفاق باعث خواهد شد تا هواپیما‌های نسل پنجم غربی در فاصله بسیار دوری سوخت‌گیری کرده و توانایی رفت و برگشت موفق و بمباران مراکز راهبردی ایران در تهران یا اصفهان و... بدون باک خارجی را نداشته باشند. در صورتی که از باک خارجی استفاده نمایند نیز قابلیت رادارگریزی‌شان به طور کامل از بین می‌رود.
۳- در شمال‌غرب نیز آسمان کشور‌های ارمنستان، آذربایجان و گرجستان به‌طور کامل زیر اشراف پدافندی ایران قرار می‌گیرد و همین نکته از لحاظ امنیتی به خصوص در مورد آذربایجان که اخیراً نیرو‌های صهیونیستی و برخی تجهیزات هوایی آن‌ها در آن مستقر شده‌اند، بسیار مهم و مؤثر خواهد بود.
۴- موشک صیاد چهار مورد استفاده توسط سیستم باور ۳۷۳ می‌تواند موشک‌های کروز توماهاوک را که زیر یک ماخ سرعت دارند، در فواصل دور و قبل از نزدیک شدن به مرز، هدف قرار دهد و از حجم آتش موشکی کشور متخاصم بکاهد و کار سایر سیستم‌های پدافندی برد متوسط و کوتاه برای مقابله با موشک‌ها را راحت‌تر کند. (توجه داشته باشیم حملات موشکی امریکا علیه اهداف عمدتاً با موشک توماهاوک که حدود ۹۰۰ کیلومتر سرعت دارد انجام می‌گیرد.)
۵- اخیراً برخی منابع نظامی روسی اعلام کرده‌اند که ایران به رادار «رزونانس» روسی مجهز شده و در ماه‌های گذشته توانسته f۳۵های امریکایی را شناسایی کند. اگر خبر فوق درست باشد، باید گفت ترکیب پدافند برد بلند باور ۳۷۳ با اس ۳۰۰ و رادار رزونانس، احتمال موفقیت حملات هوایی علیه ایران را به شدت کاهش می‌دهد.
۶- در صورت درگیری در خلیج‌فارس با توجه به عرض کم آن، هواگرد‌های امریکایی و کشور‌های جنوبی این شاخاب، مانند گذشته نمی‌توانند از نیرو‌های درگیر در سطح دریا پشتیبانی انجام دهند و نتیجتاً نیروی دریایی آن‌ها از حمایت هوایی به‌طور کامل محروم خواهد شد. همچنین آواکس‌های امریکایی و... تا حد زیادی باید از برد این سامانه دور شوند و قابلیت رصد آن‌ها از داخل ایران و صحنه احتمالی درگیری کاهش می‌یابد.
در نهایت معتقدم عملیاتی شدن باور ۳۷۳ یک اقدام راهبردی از طرف جمهوری اسلامی ایران بوده که در زمان باقی مانده به پایان تحریم تسلیحاتی، نقطه ضعف خود و قوت دشمنانش (نیروی هوایی) را هدف گرفته است. موازنه نظامی بین جمهوری اسلامی و همسایگان جنوبی‌اش زمانی دستخوش تغییر شگرف می‌شود که جنگنده‌های پیشرفته سوخو۳۰ به ایران تحویل شوند. در آن صورت جمهوری اسلامی با کمک پهنه وسیع و عمق راهبردی زیاد، موشک‌های دقیق دوربرد، پدافند قدرتمند و هواپیما‌های پیشرفته شرقی از نظر توان هوایی کاملاً بر اعراب جنوبی خلیج‌فارس و متحدان آن‌ها برتری خواهد یافت.
