از برخورد ۲ آینه بغل تا جنگ خونین ۲ راننده!

روزی در دورانی که محصّل دبیرستانی بودم، نزد مُشاور بزرگواری رفتم و به ایشان گفتم که یکی از همکلاسیهایم من را اذیت میکند و کتکم میزند، ایشان هم فرمودند که خُب تو هم کَم نیاور و به او کتک بزن که نتیجه آن آسیب دندانِ همکلاسی اَم بود و پرداخت دیه دندانِ وی تا چندسال و جابجاشدن از آن مدرسه آنهم در وسطِ سال تحصیلی، آیا آن مشاوره صحیح بود و برای ریختن ترس و پیدا کردن جرأت راه دیگری جُز وحشی گری نبود؟ جانِ انسان عزیز است و آسیب دیدن یک عضو بدن شاید هرگز قابل جبران نباشد مثل چَشم، البته باید یاد بگیریم از خودمان دفاع کنیم در شرایط اضطراری مثل جنگ و نه هر شرایط معمولی روزمره زندگی، با شرکت در کارگاه های روانشناسی " کنترل خشم" مؤسسات معتبر، تمرین کنیم آستانه تحمل مان را افزایش دهیم که خیلی مؤثر است و بدانیم که یک لحظه عصبانیت مُنجر به این می شود که سالها تاوان داده و جوانی مان نابود گردد که واقعأ ارزش نداره به هیچ وجه، با یک " عُذرخواهی" ساده میتوان جلوی خیلی از این اتفاقات را گرفت مانند کار بزرگی که جناب استاد قرائتی بزرگوار انجام دادند و اینها از برکات قرآن کریم است که ایشان سالها با آن محشور هستند و چیزی از بزرگی حجت الاسلام قرائتی کم نکرد و شاید حتی درس خوبی به آن کارگردان مُحترم هم داده باشند و آن گذشت و بزرگی و انسانیت در عین قدرتمَندی است، یا اینکه حداقل واکُنشی نشان نداده و بُگذریم و رَد شویم.