سرویس بین الملل جوان آنلاین: امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه در جریان دومین سفر خود به بیروت بعد از انفجارهای فاجعهبار در بندر این شهر، ۱۵ سپتامبر را به عنوان ضربالاجل توافق گروههای لبنانی برای تشکیل کابینه تعیین کرده بود، ولی دیروز (۲۶ سپتامبر) مشخص شد که نه تنها گروههای لبنانی بر سر ترکیب کابینه به توافق نرسیدهاند بلکه کار به جایی رسیده که مصطفی ادیب، نخستوزیر لبنان نیز به این نتیجه رسیده که قادر به تشکیل دولت نیست و با تحویل نامهای به میشل عون از ادامه فرایند تشکیل دولت عذرخواهی کرده است. ادیب در سخنرانی کوتاهی از کاخ بعبدا گفت: «میروم از مردم لبنان عذرخواهی کنم.» وی افزود: «طرح فرانسه باید ادامه یابد، زیرا بیانگر نیت صادقانه فرانسه است.» نخستوزیر مستعفی لبنان در خصوص دلیل استعفایش هم گفت: «توافقی که زمان مکلف شدنم برای این سمت وجود داشت دیگر نیست.» ادیب پیش از استعفا شش مرتبه با میشل عون، رئیسجمهور لبنان ملاقات کرده بود و البته در پایان ششمین جلسه، میشل عون نیز از قبول استعفای ادیب و اتخاذ اقدامات مناسب خبر داد. با استعفای مصطفی ادیب، نخستوزیر پیشبرد امور یعنی حسان دیاب ضمن حمایت از طرح فرانسه درباره این کشور، خواستار تسریع در شروع رایزنیهای الزامآور پارلمانی به منظور مأمور کردن فردی برای تشکیل کابینه شد.
تلاش برای حذف حزبالله و امل
استعفای مصطفی ادیب از تشکیل کابینه نشان داد که دولت امریکا و عربستان همچنین بر حذف حزبالله و امل از کابینه لبنان اصرار دارند و البته ادیب نیز به رغم اینکه تأیید حزبالله و امل را با خود داشت، تا حدی داخل پازل امریکایی بازی کرد. مصطفی ادیب طی هفتههای اخیر اصرار داشت که قرار نیست وزارت دارایی همواره در اختیار شیعیان باشد، موضعی که مورد حمایت جریان غربگرای ۱۴ مارس نیز قرار گرفت. با این حال، «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان و حزبالله و جنبش امل قاطعانه تأکید کردند که از حق خود در دولت کوتاه نخواهند آمد. جامعه سیاسی شیعیان لبنان که با تحریمهای امریکا روبهرو است، خواستار تصدی وزارت دارایی است تا از این طریق، تحریمهای امریکا را بیاثر کند، ولی در مقابل امریکا و دولت عربستان برای اینکه امکان نفود بر این وزارت کلیدی داشته باشند، خواستار یک کابینه اصطلاحاً تکنوکرات شدهاند که به تبع آن، وزیر دارایی نیز یک وزیر غیر شیعی و احتمالاً نزدیک به جریان غربگرای ۱۴ مارس باشد. هرچند چهار شنبه قبل روزنامه فرامنطقهای القدسالعربی گزارش کرد که فرانسه با پیشنهاد سعد حریری، برای تعیین وزیر دارایی مستقل از طایفه شیعه موافقت کرده تا بحران تشکیل دولت پایان یابد، ولی سه نخستوزیر پیشین لبنان یعنی نجیب میقاتی، فؤاد سنیوره و تمام سلام که هر سه نفر وابسته به جریان ۱۴ مارس هستند، با صدور بیانیهای اعلام کردند که بیانیه حریری یک تصمیم شخصی است. بر اساس گزارش رویترز، یک منبع آگاه در دفتر ریاستجمهوری فرانسه گفته که انصراف «مصطفی ادیب»، نخستوزیر مکلف لبنان از تشکیل دولت به این معناست که احزاب سیاسی دست به «خیانت جمعی» زدهاند. این منبع آگاه گفت: «استعفای مصطفی ادیب نتیجه خیانت جمعی احزاب لبنان است، اما فرانسه همچنان برای کمک به این کشور در میانه بحران آماده است.» سعد حریری، رهبر جریان المستقبل در توئیتی بعد از استعفای مصطفی ادیب نوشت: «کسانی که امروز شکست ابتکارعمل فرانسه برای سوق دادن رهبران لبنان به سمت تشکیل دولت جدید را جشن میگیرند به دلیل از دست دادن این فرصت پشیمان خواهند شد.» نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان نیز در این زمینه گفت که برخی طرفها تلاش دارند ابتکار فرانسه را برخلاف همه اصول تثبیت شده نابود کنند، اما ما به موضع خود در حمایت از این طرح پایبندیم.
«۴ -۱۰» میلیارد دلار امریکایی
دیروز همزمان با استعفای نخستوزیر مأمور به کابینه لبنان، سخنان دیوید هیل، معاون وزیر خارجه امریکا که ادعا کرد امریکا ۱۰ میلیارد دلار برای تقویت ارتش لبنان و سازمانهای جامعه مدنی اختصاص داده، نشان داد که دولت امریکا چگونه اهداف خود را با نفوذ بر جریانهایی لبنانی پیش میبرد. دیوید هیل، طی اظهاراتی در نشست کمیسیون امور خارجی کنگره گفته که دولتهای امریکایی از ۲۰۰۵ تا امروز ۱۰ میلیارد دلار برای تقویت «نیروهای مسلح لبنان و سازمانهای جامعه مدنی» هزینه کردهاند. طبق آمار و ارقام، سقف کمکهای امریکا به ارتش لبنان حداکثر ۴ میلیارد دلار بوده است. کاربران لبنانی با راه اندازی هشتگ #ثوره_١٠_ملیار (انقلاب ۱۰ میلیاردی) و ترند کردن آن، تأکید کردند که تظاهراتی که برای براندازی دولت سابق به بهانه مبارزه با فساد راه افتاد، با همین پول و از یک سو به منظور نهادینه کردن فساد سیاسی و از سوی دیگر براندازی دولت راه افتاد تا به این بهانه با حمایت از سیاستهای امریکایی مقاومت و پایگاه مردمی و گروههای لبنانی حامی مقاومت را در انزوا قرار دهند. کاربری به نام «مُ» نوشت: ساده است پیاده نظام سیاست امریکا در حکومت با پول مردم بر ما حکومت میکنند و ما بهای خدمت آنها به امریکا را میپردازیم.