سرويس جامعه جوان آنلاين: امروز خبر بسیار مسرت بخشی از زبان علی باقری کنی، معاون قوه قائیه در رسانهها خواندم که بسیار جای امیدواری دارد و ان شاء الله افقهای جدیدی را به روی قوه قضائیه و ما باز خواهد کرد. خبر این بود: "واحد سنجش حبس، به جای سال و ماه و هفته، ساعت باید باشد.
" موضع معاون قوه قضائیه، موضع طلایی و مهمی است و نباید لابلای حرفهای سیاسی و جناحی به حاشیه برود. آنچه بر زبان باقری کنی رفته همان است که سال هاست بسیاری از فعالان حقوق شهروندی و صاحبنظران اجتماعی بر آن تاکید میکنند که قاضی قبل از این که برای کسی سالها حکم زندان ببرد آیا میتواند خود یک شب در زندان بخوابد؟ این همان حرف حقی است که هاشمی رفسنجانی در مصاحبهای به نقل از رهبر انقلاب گفته است: "آنان که احکام سنگین زندان صادر میکنند خود به زندان نرفته اند و نمیدانند زندان چیست. " این حرف حقِ حضرت آیت الله خامنهای به این معناست که قاضیای که مثل آب خوردن، آدمها را در زندان یا بازداشتگاه نگه میدارد هیچ تجربهای از رنجوری و خشونت حبس ندارد و حتا نمیخواهد ذهن خود را درگیر این رنجوری کند، در صورتی که سیستم قضایی یا قاضیای که خود را پایبند به اخلاق و انسان میداند اتفاقا بیش از هر کسی و نهادی باید به این ظرایف توجه کند که با بگیر و ببند و دربند کردن انسان ها، چه توفانی از نارضایتی، خشم، غم و فقر در جامعه ایجاد میشود، توفانی که اتفاقا میتواند بنیانهای جامعه امروز و فردا را به مخاطره بیندازد.
خوشبختانه آنچه امروز معاون قوه قضائیه بر زبان آورده تصریح چندین و چند باره این سخن سنجیده و منطقی است که این شکل از عدالتی که امروز بعضا قوه قضائیه اجرا میکند تا چه اندازه آسیب زننده، یک جانبه و غیر عقلایی است و عدالتِ مبتنی بر کیفر باید جای خود را به عدالت مبتنی بر محبت و ترمیم بدهد.
من در این باره یک سینه سخن دارم، اما فعلا از دوستانم خواهش میکنم به آقای باقری کنی و همکاران شان کمک کنیم این ایده طلایی و کاملا درست را که در نهایت به زندان زدایی از سیستم قضایی ختم خواهد شد به اجرا درآورند.