سرویس ورزشی جوان آنلاین: در بحث همگانی کردن و استعدادیابی ورزش دانشآموزی و باشگاهها نقش بسیار زيادي دارند که متأسفانه در ورزش کشورمان مغفول واقع شده و در سیکل نظامند ورزش جایی ندارند. آیندهسازان ورزشی ما اولین تجارب خود را در مدرسه کسب میکنند. 12 سال حضور در مدرسه بهترین زمان است برای آموزش و پرورش که بچهها را به فعالیتهای ورزشی عادت دهند و ورزشکاران و قهرمانان آینده را کشف کنند. بعد از اتمام دوره تحصیل در مدرسه، استعدادهای کشف شده به باشگاهها روی میآورند. بعد از ورزش دانشآموزی، باشگاهها دومین کانون نظامند هستند. فدراسیونهای ما در بعد قهرمانی هم وظیفه مدارس را برعهده گرفتهاند و هم باشگاهها را! در حالی که در عمل اين امکانپذیر نیست. در صورتی که رسالت فدراسیونها این نیست و آنها باید از محصول باشگاهها و مدارس استفاده کنند. فعالیتها در مدارس تعریف شده نیست. به عنوان مثال آموزش و پرورش در طول سال، مسابقاتی را در ردههای سني 10 تا 16 سال برگزار میکند. فدراسیونها نیز مسابقاتی را در همین ردهها برگزار میکنند و این یعنی موازیکاری. در حالی که باید کار نظامند صورت گیرد، فدراسیونها موازیکاری نکنند و فدراسیونها و باشگاهها از استعدادهای ورزش دانشآموزی بهره بگیرند. آموزش و پرورش ظرفیتهای بسیار خوبی در ورزش دارد. 33 هزار معلم ورزش تحصیلکرده در اختیار داریم و در بحث نیروی انسانی کمبودی نداریم. بهرغم کمبودها در بحث فضای ورزشی، میتوان از سالنهای سایر نهادها استفاده كرد. در بحث استعداد هم دانشآموزان مستعد زیادی در کشور مشغول تحصیل هستند. مشکل ما این است که سیاست نظامند کردن استفاده از این پتانسیلها را نداریم. آموزش و پرورش ما در حال حاضر از چرخه ورزش ایران حذف شده است، نه اینکه ورزش نكنند، بلکه در بحثهای مدیریتی کمبودهایی داریم. نقش بیبدیل در توسعه ورزش همگانی و قهرمانی نباید دستکم گرفته شود. فدراسیون ورزشهای دانشآموزی وظیفه برگزاری مسابقات و اعزامهای برونمرزی را دارد. در حالی که معاونت تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش مسئول اصلی ورزش مدارس است، چه در قالب زنگهای ورزش و چه در قالب برنامههای فوقبرنامه.
*معاون سابق تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش