به گزارش خبرنگار جوان آنلاین از اصفهان ، مسئول کارگروه توسعه شهری و روستایی کانون واواظهار داشت:در حال حاضر حدود ۱۰ درصد کل بافت های فرسوده کشور درشهر اصفهان وجود دارد، مطابق شاخص های مصوب شورای عالی شهرسازي و معماري، وسعت پهنه هاي ناپايدار شهر اصفهان پس از محدوده هاي تدقيق شده ۲۳۰۴ هکتار معادل ۲۰ درصد مجموع مساحت شهر مي باشد که به دليل دارا بودن هرسه شرط فرسودگي (ناپايداري، نفوذ ناپذيري و ريزدانگي)، به عنوان بافت فرسوده، مصوب شده و نيازمند مداخله هماهنگ و جدي دستگاه های اجرایی شهرستان است. وسعت زیاد بافت های فرسوده، با تراکم بالای جمعيت و خطر ناپايداري يکي از مهمترين چالش هاي پيش رو مدیریت شهر اصفهان به شمار مي رود. ساکنان اين بافتها عمدتاً كم درآمد بوده و سهم آنها از خدمات شهري، اختلاف فاحشي با متوسط شهر و نيز سرانه هاي ملاك عمل استاندارد دارد.
وی اذعان داشت: در حال حاضر دولت با ارایه بسته های حمایتی همچون ارایه تسهیلات بانکی، تخفیف و تسقیط عوارض و تراکم ساخت و محفوظ ماندن حق الامتیاز خدمات زیر بنایی سعی در تشویق مردم به احیای بافت ناکارآمد شهری دارد. همچنین در قوانین متعددی همچون برنامه چهارم، پنجم و ششم توسعه نگاه ویژه ای به احیا و بازآفرینی بافت فرسوده شده است و طبق این برنامه ها باید هر سال ۱۰ درصد از این بافت احیا شود. لیکن متاسفانه این طرح آن طور که باید و شاید طی حدود ۱۵ سال گذشته پیش نرفته است.
دکتراحمدی در حال حاضر، تفکر بیشتر مدیران شهری برای احیای بافت فرسوده به اجرای دو سیاست تملک اجباری و تراکم تشویقی منتهی میشود. در حالی که این دو روش در تمام دنیا منسوخشده است. اجرای این طرح دو مشکل اساسی تأمین مالی و مقاومت مردمی برای اجراکنندگان آن را به دنبال دارد. ارایه بسته های تشویقی نیز ممکن است تا حدودی منجر به ساختوسازهای انفرادی و خرد در بافت فرسوده شود، اما در نهایت نمیتواند به احیای بافت بینجامد. همچنین یکی از معضلات استفاده از تسهیلات حمایتی مدارک مالکیتی عرصه های موجود در بافت می باشد که متاسفانه با توجه به اینکه بیش از ۵۰ درصد املاک واقع در بافت ناکارآمد فاقد سند مالکیت می باشد، امکان استفاده از این تسهیلات جهت احیا و نوسازی بافت های فرسوده اصفهان کاهش چشمگیری پیدا کرده است.
مسئول کارگروه توسعه شهری و روستایی کانون واودر پایان با اشاره به اینکه برای برطرف نمودن این معضل دو راهحل وجود دارد بیان کرد: دو مشکل تأمین مالی و مقاومت مردمی در احیای بافت فرسوده شهری، استفاده از سیاستهای مشارکتی و مشارکت مالی و معنوی شهروندان می باشد. در نتیجه پیاده سازی این سیاست، ساکنین ضمن بهره مندی از ارزشافزوده حاصل از احیای بافت، پس از مدتی میتوانند، خود ساکن همان بافت و محله قدیمی باشند که علاوه بر احیای بافت کالبدی شهری ضامن حفظ هویت فرهنگی شهری نیز خواهد بود.