سرویس سیاسی جوان آنلاین: غرب می‌خواهد منادی آزادی بیان باشد و در این مسیر تلاش زیادی کرده که ادعایش صادقانه و حقوق بشری و حتی صمیمانه به نظر برسد، اما واقعیت‌ها از لابه‌لای اتفاقات و حوادث بیرون می‌زند. هولوکاست از آن مسائلی است که به تنهایی توانسته همه ادعا‌های آزادی بیان در غرب را به چالش بکشد. از سویی، امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه انتشار کاریکاتور‌های پیامبر اسلام را نشانه آزادی بیان می‌داند و از آن دفاع می‌کند، و از سوی دیگر حرف زدن درباره هولوکاست و ادعای نسل‌کشی یهودیان توسط آلمان نازی -که یک رویداد تاریخی است- چنان جرم سنگینی تلقی می‌شود که حتی سؤال درباره اینکه چرا نمی‌شود در مورد هولوکاست سؤال پرسید، خود باعث بسته شدن صفحه یک مقام ارشد خارجی می‌شود!
بسته شدن صفحه فرانسوی رهبر انقلاب ایران تنها رویدادی نیست که ادعا‌های آزادی بیان در غرب را به چالش می‌کشد؛ غرب پر از اتفاقاتی است که نشان می‌دهد آزادی بیان غربی یعنی آزادی در بیان آنچه سیاست‌های دولت‌های غربی، بیان آن را می‌پسندند. بنابراین، تمسخر و توهین پیامبر مسلمانان که یک ششم جمعیت فرانسه و یک چهارم جمعیت کل جهان را تشکیل می‌دهند، آزادی بیان است، ولی حرف زدن در مورد یک رویداد تاریخی و حتی نشر کتاب علیه یهودیان، جرم است.
چند سکانس از واقعیت آزادی بیان در فرانسه
روزنامه تلگراف انگلیس در ۲۷ ژانویه ۲۰۰۹ گزارش می‌دهد که موریس سینه، کاریکاتوریست شارلی ابدو، به دلیل شوخی در مورد پسر نیکولا سارکوزی، رئیس‌جمهور وقت فرانسه، که از نظر مجله یهودی ستیزانه بوده اخراج می‌شود. حدس بزنید توهین این نویسنده به یهودی‌ها چه بوده است؟ او بعد از ازدواج پسر سارکوزی با دختری از یهودیان ثروتمند فرانسوی، کاریکاتوری کشید که نشان می‌داد او برای رسیدن به پول، به سمت یهودی‌ها رفته و می‌نویسد: «این پسر به زودی مدارج ترقی را طی خواهد کرد». این جمله موجی از اعتراض سیاستمداران فرانسوی را برمی‌انگیزد. سردبیر مجله هوادار آزادی بیان، شارلی ابدو از او می‌خواهد عذرخواهی کند. او نمی‌پذیرد و اخراج می‌شود؛ به همین سادگی! همین مجله و همین سیاستمداران، چند سال پس از این اتفاق شرم‌آور، منادی کذایی آزادی بیان می‌شوند و کاریکاتور‌های پیامبر اسلام را منتشر می‌کنند.
ماجرای معروف روژه گارودی هم یکی از آن اتفاقاتی است که دروغین بودن ادعای غرب پیرامون آزادی بیان را به چالش می‌کشد. او فیلسوفی فرانسوی و عضو حزب کمونیست فرانسه بود که در کشور خودش به دلیل انتشار کتابی که نظرات منکران هولوکاست را ثابت می‌کرد، دادگاهی و به پرداخت غرامت محکوم شد.
در همین هفته‌های اخیر هم پس از دفاع مکرون از انتشار کاریکاتور‌های پیامبر اسلام، وقتی اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه او را به لحاظ روانی دارای مشکل دانست، دولت فرانسه سفیر خود را از ترکیه فراخواند. اگر کسی برای تمسخر پیامبر اسلام آزاد است، چرا دیگری برای روانی خواندن رئیس‌جمهور فرانسه آزاد نباشد؟!
هدف آزادی بیان، حراست از گفتمان متمدنانه است، نه توهین و تمسخر!
آنتونی کارتالوچی، محقق و تحلیلگر امریکایی در مورد دریافت خود از پیام حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر انقلاب می‌گوید: «پیام آیت‌الله خامنه‌ای، نفاق و دورویی غرب را به طور کامل به تصویر می‌کشد؛ اینکه غرب و تنها غرب است که به خود اجازه تصمیم‌گیری درباره اینکه «آزادی بیان» چیست و گفتن چه چیز‌هایی جایز نیست را می‌دهد. البته اگر (آنگونه که ادعا می‌شود) تسامح مذهبی یکی از دغدغه‌های جدی فرانسه باشد، پس به همان ترتیب، قوانین حراست از مذاهب و ممانعت از فرقه‌گرایی نیز باید به طور یکسان در قبال همه گروه‌ها اجرا شود.»
او هم در ادامه، هولوکاست را مثال می‌زند: «هر جامعه‌ای در حیطه آزادی بیان، خطوط قرمزی دارد که نباید از آن‌ها عبور کرد. در غرب، هولوکاست مثال بارزی از آن نوع مقولاتی است که تردید درباره آن حتی به اسم آزادی بیان هم جایز نیست حال آنکه غرب، هر جا به نفعش باشد، از خطوط قرمز دیگر ملت‌ها و گروه‌های مردمی می‌گذرد و این نوع از دورویی است که تمام و کمال در پیام رهبر ایران خطاب به جوانان فرانسه، به آن اشاره می‌شود.»
و بعد توضیح می‌دهد که «این همان معیار‌های دوگانه‌ای است که بر مبنای آن فیسبوک و توئیتر هزاران حساب کاربری آنلاین را به ظن اینکه مروج مطالب مخرب علیه جهان هستند، تعلیق می‌کنند. حال آنکه حساب کاربری سازمان‌هایی، چون بی‌بی‌سی، رویترز، سی‌ان‌ان و دیگر رسانه‌ها به رغم توجیه جنگ‌های کشنده‌ای که به قیمت جان ده‌ها هزار نفر و تخریب کامل کشور‌ها تمام شده، در بهترین حالت حفظ می‌شوند.»
این تحلیلگر امریکایی در مورد ادعای آزادی بیان توسط امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه هم می‌گوید: «هدف از آزادی بیان، حراست از گفتمان متمدنانه است. تهمت، افترا، تمسخر، اهانت و آزار و اذیت نه در حیطه گفتمان متمدنانه می‌گنجد و نه در آزادی بیان. یادآوری می‌کنم که در امریکا، وقتی قانون آزادی‌های مدنی امضا می‌شد، تمسخر یا اهانت به هر یک از بنیانگذاران ایالات متحده، با پیگرد قانونی یا حتی دوئلی کشنده (دست به شمشیر یا اسلحه بردن) مواجه می‌شد.»
کارتالوچی ادامه می‌دهد: «غرب، ازجمله فرانسه، به خوبی می‌داند رفتاری که در حال حاضر با اسلام می‌شود، ربطی به دفاع از آزادی بیان ندارد بلکه اقدامی دیگر در راستای ایجاد تفرقه، بازی با افکار عمومی و جهت دهی به آن در داخل و خارج فرانسه است.»
او در ادامه از مسلمانان جهان می‌خواهد که با صبوری و اعتراض متمدنانه و مباحثات روشنفکرانه برای سیاست‌های سمی دولت فرانسه پادزهر بسازند.
