سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: رمان «برادر انگلستان» از سوی انتشارات سوره مهر برای چهارمین بار بازنشر و روانه کتابفروشی‌ها شد. این اثر که به قلم علیرضا قزوه نوشته شده، به روایت وقایع پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ تا روز‌های پس از انقلاب می‌پردازد.
قزوه نامش با دنیای شعر پیوند خورده است. سروده‌های او به خصوص با درونمایه‌های اعتراضی که پس از سال‌های جنگ منتشر شده، نام او را به عنوان یکی از شاعران صاحب سبک در ادبیات انقلاب اسلامی ثبت کرده است، اما قزوه در سال‌های اخیر نشان داده است که توانایی‌اش محدود به شعر نیست. از او تاکنون آثار متعددی در قالب سفرنامه‌نویسی، پژوهش و تصحیح نسخه نیز منتشر شده است. او با انتشار «برادر انگلستان» نام خود را در زمره نویسندگان ادبیات انقلاب اسلامی نیز ثبت کرده است؛ اثری که به زعم برخی نویسندگان و منتقدان می‌تواند در میان برترین آثار داستانی ادبیات انقلاب یاد شود.
قهرمان داستان با یک خواب ما را درگیر خود می‌کند. با قطاری که تنها او مسافرش است. مسافری که محکوم است ببیند و روایت کند و حالاحالا‌ها هم در قطار ماندنی است. او این رؤیا را پیوسته می‌بیند و هر بار به دوره‌های مختلف زندگی‌اش و حتی زندگی بزرگترهایش سفر می‌کند و از حال و هوای آنها، دغدغه‌هایشان و امید و آرزوهایشان و رنج‌هایشان می‌گوید.
شخصیت‌پردازی، پیرنگ قوی، نثر خواندنی، توجه به جزئیات و ... سبب شده تا «برادر انگلستان» از جمله آثار داستانی خواندنی باشد که در سال‌های اخیر در حوزه ادبیات انقلاب اسلامی خلق شده است. عنوان اثر نیز از دیگر نقاط قوت کار است که مخاطب را به سمت خود جلب می‌کند. عنوانی پارادوکسیکال که ذهن را درگیر خود می‌کند. «برادر» معمولاً در ذهن ما ایرانی‌ها واژه‌ای مثبت است؛ حال آنکه «انگلستان» برعکس آن تداعی‌کننده واقعیت‌های تلخ تاریخی است که از سر این کشور گذشته است.
یوسفعلی میرشکاک، شاعر و منتقد ادبی، درباره این اثر قزوه معتقد است: اگر در این ۴۰ سال، پنج رمان موفق داشته باشیم، یکی از آنها رمان برادر انگلستان علیرضا قزوه است. هنوز باور نمی‌کنم که این رمان را چطور نوشته! آدمی که رمان نمی‌خواند و کارش این نیست و ما بیشتر به عنوان شاعر می‌شناسیمش در اولین قدم رمانی بنویسد به این درجه از موفقیت و از همه عجیب‌تر اینکه چفت و بست رمان کاملاً دقیق و اصولی است.
نثر رمان عالی است. یک هنر دیگر این رمان تعدد شخصیت‌هاست، برخلاف بسیاری از نویسندگان که در رمانشان خیلی هنر کنند دو سه شخصیت را بیشتر نمی‌توانند برجسته کنند، این رمان بیشتر از ۲۰، ۳۰ شخصیت دارد که هر کدام مستقلند و خودشانند و هیچ کدامشان هم کلیشه نیستند. علیرضا قزوه اینطور که دارد پیش می‌رود آثارش از خودش بزرگتر است. به اعتقاد من هرکس که رمان‌خوان حرفهای است باید این رمان را بخواند.
منبع: تسنیم
