سرویس سبک زندگی حوان آنلاین: همه ما ذاتاً مهربان هستیم و با همین خصلت متولد شده‌ایم، اما عده‌ای با پرورش این خصلت بیگانه‌اند و قدرت رشد و پرورش آن را ندارند. علت آن هم به موارد متعددی مانند: کم‌رویی، خجالتی‌بودن، قرارگرفتن در محیطی نامناسب، بودن در کنار افراد نامهربان، تلقین حس مورد اعتمادنبودن دیگران توسط والدین، خودمحور بارآمدن و... وابسته است. حتی شنیدن نوع قصه‌های کودکی نیز در این امر تأثیرگذار و مهم است. اینکه کودکان‌مان را با چه نوع قصه و رویا‌هایی پرورش دهیم. اینکه مضمون قصه‌ها ترس و تنهایی است یا مهربانی و کار نیک، بسیار پراهمیت بوده و به شدت در ذهن و روح و حتی تشکیل خصوصیات اخلاقی فرزندان‌مان تأثیرگذار است.
مهربانی و تأثیرات آن ضامن سلامت شماست. هنگام آرامش و مهربانی هورمونی به نام اکی توسین توسط مغز در بدن ما ترشح می‌شود. این ماده جادویی تأثیرات شگفتی بر بدن ما دارد. از رفع اضطراب، استرس و نگرانی‌ها گرفته تا تضمین سلامت قلب و عروق.
برای مثال در پی ترشح هورمون مهربانی ماده‌ای به نام نیتریک اکسید در رگ‌های ما جاری می‌شود که باعث گشادشدن رگ‌ها و کاهش فشار خون و در نتیجه محافظت از قلب می‌شود. اکسی توسین ماده‌ای است که برای جسم و روح انسان حیاتی بوده و تنها در زمان شادی، مهربانی و هیجان‌های مثبت منتشر می‌شود.
پس با مهربان بودن نه تنها دیگران را جذب خود می‌کنید، بلکه سلامت روح و بدنتان را هم تضمین خواهید کرد. مهربانی کردن باعث ایجاد نوعی حس رضایت و لذت درونی می‌شود و این حالت روانی مثبت ایجاد شده توانایی بدن ما را برای مقابله با انواع بیماری‌ها بالا می‌برد. پس با مهربانی ضامن سلامت خود و دیگران باشید.
عده‌ای گمان می‌کنند عمر نوح دارند. آنها برنامه‌ریزی می‌کنند که ۱۰۰ سال اول زندگی‌شان را صرف غم و غصه خوردن، کار، گرفتاری و پرداخت قسط و وام و... کنند و ۱۰۰ سال بعدی را به شادی، تفریح، استراحت و خانواده خود بپردازند. البته اگر دو قرن عمر کنند! آنها تصور می‌کنند کل زمان جوانی تنها باید صرف کار و تلاش شود و حتی از رفتن به پارک سرکوچه‌شان هم امتناع می‌کنند و زمانی متوجه این غفلت می‌شوند که دیگر فرصتی نیست.
بهتر است ساعاتی که در محل کار خود هستید با تمام قوا به وظایف‌تان عمل کنید و زمانی که به سمت خانه می‌روید تمام مشکلات و فشار‌های عصبی را فراموش کرده و پشت در خانه جا بگذارید. با روی خوش داخل شوید و از با هم بودن لذت ببرید. به خانواده خود عشق بورزید و در مقابل مهربانی دریافت کنید. دستی مهربان بر سر فرزندانتان بکشید و در کنار عزیزانتان لحظات خوشی را سپری کنید.
عده‌ای آنقدر درگیر مسائل کاری خود می‌شوند که اعضای خانواده شان مجبور هستند هر روز به آنها یادآور شوند که لطفاً منو هم ببین، اما انگار چشم‌شان تنها گرفتاری‌ها را می‌بیند و مسئله عشق و مهربانی در خانواده و پرداختن به شادی و تفریح را بی‌اهمیت و نوعی اتلاف وقت می‌دانند. بهتر است از این دنیای ساختگی خود را رها کنید تا قبل از اینکه دیگران شما را رها کنند.
لبخند‌های خاک گرفته‌تان را گردگیری کنید. مانند گذشته به گردش‌های خانوادگی بروید و خاطره‌ای نو در ذهن‌تان بسازید. یک دورهمی ترتیب دهید و با یک پذیرایی ساده، محیطی برای ایجاد شادی و گذراندن ساعاتی خوش برای رد و بدل کردن مهربانی در بین دوستان و خانواده فراهم کنید. به لبخند خاک گرفته و کهنه روی لب‌هایتان رنگ تازگی و طراوت ببخشید و مهربانی کنید. خواهید دید که چه تأثیرات مثبتی بر روحیه خود و دیگران می‌گذارید.
نیازی نیست برای ابراز محبت و مهربانی هزینه‌های میلیونی یا از خودگذشتگی‌های آنچنانی کنید. راه‌های کوتاهی نیز برای این امر وجود دارد؛ مثل تهیه یک شاخه گل، به یاد داشتن تاریخ تولد عزیزانتان و دادن هدیه‌ای کوچک یا گفتن تبریک به آنها، صرف شام در کنار اعضای خانواده، گوش دادن به حرف و درددل‌ها، بودن در کنار بیمار و آرامش دادن به او، کمک به همکار خود و خیلی از کارهای ساده دیگر و همچنین انجام کارهای نیکی مانند خرید شاخه گلی از کودک کار، سر زدن به آسایشگاه‌های سالمندان، کمک به همسایه‌ها در امور مختلف و...
انجام کار نیک و مهربانی تنها به یک لبخند ختم نمی‌شود، بلکه حس رضایت ناشی از آن تا مدت‌ها در روح و روان‌مان باقی خواهد ماند و باعث آرامش درونی و اعتماد به نفس ما خواهد شد و در ابعاد بزرگ‌تر به ما کمک می‌کند تا جامعه‌ای مهرورز داشته باشیم. پس تا می‌توانید مهربانی خود را خرج کنید و در این امر خساست به خرج ندهید که هزار بهانه برای مهربانی کردن وجود دارد.
