بخش اول
بنابراین ضروریست که دلایل این اهمیت ، حساسیت و علل اثر گذاری صادرات کالا و خدمات را در توسعه روابط بین الملل ، تجارت و اقتصاد جهانی ، توسعه اقتصاد ملی و روابط سیاسی، توسعه سازمانی از بعد تکنولوژی ، فرهنگی، سیاست گذاری و استراتژی سازمانی و توسعه مدیریتی مورد بررسی قرار دهیم .
1- نقش صادرات در روابط بین الملل و تجارت بین المللی:اگر کشور ها را به سه دسته تحت عنوان کشور های صنعتی یا توسعه یافته ، کشورهای در حال توسعه و کشورهای فقیریا توسعه نیافته تقسیم کنیم و نگاهی اجمالی به صحنه سیاسی جهان در سه دهه گذشته داشته باشیم ، شاهد تحولات روز افزون و رقابت های اقتصادی و سیاسی کشورهای صنعتی و کشورهای در حال توسعه و تلاش بی وقفه انها برای کسب سهم از بازار رقبا و نیز انحصاری کردن بازار کشورهای توسعه نیافته به روش های مختلف از سوی آنان بوده ایم.در این رقابت تنگاتنگ ، کسانی موفق تربوده اند که از قدرت مدیریت، قدرت سازماندهی لازم برخوردار بوده و از منابع تولید ثروت و از فرصت های سیاسی، اقتصادی و تجاری در سطح ملی و بین المللی بصورت بهینه و مناسب بهره گیری کرده اند.در این مسیر کشور های در حال توسعه تلاش کرده اند که با تکیه بر ظرفیت های بومی از جهت مزیت های مادی و معنوی و تمرکز بر توسعه نوآوری ها ، کارآفرینی و ظرفیتهای منابع انسانی از طریق اصلاح و بهبود قوانین و مقررات و ساختار های اجرایی کشور در جهت تسریع، تسهیل و توسعه کسب و کارها در تمامی حوزه ها و کسترش و تعمیق سرمایه اجتماعی بهره گیری نمایند.بنابر این ما شاهد تلاش دولت ها برای ایجاد بستر لازم در روابط سیاسی و بین المللی یرای تسهیل امور صادرات و توسعه تجارت بخش خصوصی کشورشان با سایر کشورها می باشیم. حضور دولت ها در تشکل های اقتصادی و تجاری منطقه ای و جهانی، توسعه مناطق تجاری آزاد و ایجاد زمینه های لازم برای سرمایه گذاری های خارجی و توسعه مشارکت بخش خصوصی با سرمایه گذاران خارجی و توسعه صادرات از طریق این مناطق آزاد ، توسعه روابط تجاری با کشور های همسایه از طریق توافقنامه های تجاری و کاهش تعرفه های گمرکی، توسعه اشتراکات سیاسی با دیگر کشورها به منظور دستیابی به اهداف اقتصادی وتجاری وتوسعه صادرات کالا و خدمات می باشد.در سه دهه گذشته در سطح منطقه ای و جهانی شاهد رشد و توسعه صادرات بسیاری از کشور ها مانند ترکیه، مالزی، اندونزی،کره جنوبی،ویتنام،تایوان،تایلند،هنگ کنگ ،چین و هند بوده ایم که با اجرای برنامه های توسعه ای و کسترش فعالیت های بخش خصوصی ، توسعه زمینه های علمی و پژوهشی، ایجاد زمینه های توسعه نوآوری و کارآفرینی،هدایت ظرفیت های انسانی و سرمایه ای و صنعتی در جهت بهره گیری از مزیت های نسبی بومی وملی وپشتیبانی از بخش خصوصی توانسته اند که میزان تولید کالا و خدمات را در کشور خود افزایش داده و شرایط صادرات کالا و خدمات را نیز مهیا نمایند.در جهان کنونی قدرت کشورها برای دور ماندن از تهاجم و جنگ، تحریم و یکجانبه گرایی ،به عوامل مختلفی بستگی دارد که یکی از عوامل بسیار مهم و اساسی قدرت اقتصادی و تولیدی و گستردگی روابط تجاری با دیگر کشورها می باشد.اثرات قدرت تجاری و حجم صادرات را در شرایط بحرانی بین دولت ها در یک دهه گذشته در صحنه سیاسی منطقه ای و جهانی شاهد بوده ایم.بنابراین یکی از دلایل بنیادین و اساسی لزوم تدوین استراتژی و برنامه ریزی برای اصلاح قوانین و مقررات و ساختار های اجرایی کشورها و نظامات بودجه ریزی در جهت توسعه سرمایه گذاری ها به منظورحرکت در مسر توسعه پایدارو ایجاد ساز و کار لازم برای تعمیق و توسعه تشکل ها ، انجمن های بخش خصوصی ، توسعه نوآوری و تعمیق سرمایه اجتماعی برای دستیابی به قدرت اقتصادی و سیاسی در سطح منطقه ای و جهانی از طریق توسعه و افزایش تجارت بین المللی می باشد.
رضا سرائی- مدیر پیشکسوت صنعت و مدرس دانشگاه 
