گفته می‌شود که محسن تنابنده، نویسنده و بازیگر سریال، برای فصل هفتم سریال پایتخت، تقاضای ۵ میلیارد تومان دستمزد کرده‌است.
تلویزیون ظاهراً انتخاب دیگری هم ندارد، پایتخت بدون تنابنده پایتخت نیست، اما کاش مدیران سیما آنقدر توانمند نشان می‌دادند تا دست‌کم متن و محتوای پایتخت ضدفرهنگ نباشد و مانند سری اول تا سوم ارزش‌های خانواده و جامعه تقویت شود. کاش تنابنده پول را بگیرد، اما محتوا را گروگان نگیرد، وقتی از جیب مردم به تنابنده پول می‌دهند و محصول کار هم ضدفرهنگ باشد، معنایش این است که مردم هم چوب را می‌خورند و هم پیاز را!
پایتخت ۷ برای مدیران تلویزیون یک آزمون بزرگ است، یکی از مدیران فرهنگی که با تنابنده کار کرده‌است، می‌گفت او خیلی چغر و بدبدن! است، حالا باید منتظر ماند و دید این حریف چغر در پایتخت ۷ چقدر می‌تواند مدیران ساده‌ای را که بزرگ‌ترین اهرم مدیریتشان انبان پر و پیمان بیت‌المال است، دور بزند. من فکر می‌کنم تنابنده فهمیده عیار مدیریت در سازمان صداوسیما دقیقاً چقدر است و کار دستش آمده و به اصطلاح حریف را خوب آنالیز کرده‌است.
مدیران سیما اگر در تولید برنامه برای مخاطب دچار چالش خلاقیت و ایده هستند، اما دست‌کم می‌توانند با استخدام افراد کارآمد و متخصص در امر فرهنگ و فیلمنامه‌نویسانی که در ادبیات دستی دارند و اخلاق جامعه برایشان مهم است، نسبت به تقویت محتوای آثار و مجموعه‌های نمایشی در تلویزیون اهتمام بیشتری به خرج بدهند. وقتی قرار باشد درآمد آگهی‌های ناشی از پخش سریال پربیننده پایتخت دست و دل مدیران سیما را بلرزاند و همین باعث شود تا محتوا را وا بدهند، نتیجه این می‌شود که فرهنگ به ضرر سود و سرمایه عقب‌نشینی می‌کند.
تنابنده بازیگر خوبی است و دستی هم در نویسندگی دارد، اما قطعاً دغدغه‌ای برای فرهنگ جامعه ندارد و پول و درآمد اولویت اول اوست، پس این مدیران سیما هستند که باید دلشان برای جامعه مخاطبان سیما بسوزد و روی فیلمنامه پایتخت متمرکز شوند.
