سرویس جامعه جوان آنلاین: فراگیر شدن آموزش در ورزشهای سافاری و آفرود برای جلوگیری از آسیب رساندن به مناطق چهارگانه محیطزیستی بسیار ضروری است. فدراسیون اتومبیلرانی هم باید در تعامل با سازمان منابع طبیعی و محیطزیست در این زمینه اقدام کند. برخی آفرودسواران، سرک کشیدن و اثر از خود باقی گذاشتن در همه جای طبیعت را حق خود میدانند و آسیبرسانترین شکل طبیعتگردی را هم به نمایش گذاشتهاند.
مراسم شوآف با زیباییهای ایران در سالهای اخیر شدت هم گرفته است. غارنوردها و کوهنوردهای قلابی که هر جا رفتند جز آسیب و تخریب نتیجهای نداشتند. آفرودسوارانی که با پاترول تا دل معدن نمک راندند، افرادی که همچنان پول میدهند تا در کویر لوت آفرود برگزار کنند و از خاک کویر تا ارتفاع ۳ هزار متری مسیر رسیدن به دماوند هم دریغ نکردند. در تازهترین مورد هم آفرودسواران به منطقه حیاتوحش آبیدر در کردستان هجوم بردهاند. این به جز آن همه زخمی است که به اسم ویلاسازی به هر منطقه ییلاقی و جنگلی وارد شده است. منابع طبیعی ایران ارثیهای نیست که عدهای محدود با پول و امکانات صاحب آن شوند؛ امانتی است دست هر نسل.
یک کارشناس محیط زیست با بیان اینکه موضوع حضور خودروها در مناطق کوهستانی همیشه جای مجادله دوستداران محیطزیست بوده است، به ایسنا گفت: «افرادی به جای لذت بردن از پستی و بلندیهای طبیعت و لمس آن، خودروهای قوی خود را به کار میاندازند تا به دامن کوهستان بروند.»
نبی احسنی با اشاره به اینکه بیومها (زیستبومها) از چند اکوسیستم مشابه تشکیل شدهاند، افزود: «استان کردستان در بیوم درختان برگ باریک و برگ پهن معتدل خزانکننده قرار دارد که ۳۰۰ تا هزار میلیمتری در سال بارندگی دارد.»
این کارشناس محیطزیست با بیان اینکه اکوسیستم آبیدر سنندج نه چندان کوهستانی و نه تپه ماهوری و دشت است، تصریح کرد: «اکوسیستم آبیدر با داشتن گیاهان چند ساله و یکساله به نوع خود منحصربهفرد است که البته درخت به اندازهای که باید باشد، در این اکوسیستم وجود ندارد و تنها تعداد کمی درخت زالزالک، بادام تلخ و نارون کوهی یافت میشود.»
وی با بیان اینکه اکوسیستم طبیعی سنندج به بهانه گردشگری تخریب میشود، عنوان کرد: «به دلیل شیب زیاد آبیدر و سایر پارامترهای این اکوسیستم نباید عبور خودرو در آن اتفاق بیفتد، زیرا روزبهروز تعداد گیاهان این اکوسیستم کاهش مییابد و فرسایش خاک در آن به وجود میآید.»
احسنی ادامه داد: «سست شدن خاک در کوه آبیدر زمینه از بین رفتن و تغییر این اکوسیستم را فراهم میآورد. یکی دیگر از مزایای اکوسیستم آبیدر برای شهر سنندج بحث تصفیه هواست، زیرا از لحاظ توپوگرافی در میان چند کوه بلند محاصره شده و جریان هوا در آن کم است.»
این کارشناس محیطزیست با بیان اینکه آبیدر هویت فرهنگی شهر سنندج است، گفت: «مردم سنندج به واسطه وابستگی به این منطقه، در چند سال اخیر اکوسیستم آبیدر را از گزند تخریب محفوظ نگه داشتهاند. اکنون عدهای که بیشتر از قشر جوان شهر هستند، اقدام به استفاده از خودروی قوی شخصی برای گردش در طبیعت آبیدر میکنند.»
احسنی با بیان اینکه تنها راه مناسب استفاده از اکوسیستم آبیدر حضور مردم بدون خودرو است، افزود: «استفاده از مسیرهای آسفالت در مقایسه با اینکه افراد در هر طبیعتی اقدام به حرکت با خودروی خود کنند، کمضررتر است. اگر به همین شکل از اکوسیستم آبیدر استفاده شود، در آینده نزدیک خطر بروز سیلاب و سایر بحرانها به وجود میآید که مسئولان مربوط باید از هماکنون اقدامات پیشگیرانه خود را شروع کنند.»
این کارشناس محیطزیست با ابراز مخالفت شدید خود با عبور خودروها در طبیعت، به ویژه پارک جنگلی آبیدر عنوان کرد: «چند سالی است، عدهای با نام آفرودسوار خارج از مسیرها در داخل اکوسیستمهای ناب کردستان در حال رفت و آمد هستند که یک نوع گردشگری زشت را میان مردم جا انداخته است؛ افرادی که از خودرو برای طبیعتگردی استفاده میکنند، متأسفانه از ضررهای این عادت خود اطلاعی ندارند.»
منابع طبیعی سرمایه ملی هر کشور و محدود است. روشن است که وهله نخست سازمانی که خود متولی و مسئول حفاظت و صیانت از محیطزیست است نباید با شهرداری و اداره اوقاف و گردشگری و وزارت نیرو بر سر منافع ملی معامله کند. اگر سازمان حفاظت محیطزیست چشم از خطا بپوشد، تکلیف آفرودسواران که دیگر مشخص است!