سرویس ایران جوان آنلاین: وقتی سیل بهار ۹۸ چندین استان و بخش‌های زیادی از لرستان را درهم نوردید و خسارات زیادی برجای گذاشت، در آن زمان یک جمله از مسئولان زیاد شنیده می‌شد و آن هم اینکه «غافلگیر شدیم» چند ماه گذشت و وقتی بارش‌های زمستانی در اسفند ماه همان سال باز هم سیل بزرگی به راه انداخت و راه ارتباطی بیش از ۱۰۰روستا در این استان را قطع کرد، دیگر مشخص نبود غافلگیری را بپذیریم یا بیخیالی را. اما باران چند روز اخیر نشان داد دیگر مهم نیست حتماً سیلی بیاید تا حوادث ناگواری به همراه داشته باشد، بلکه بی‌توجهی و بی‌برنامگی مسئولان و سازمان‌های مختلف به جایی رسیده که حتی با یک بارش معمولی نیز راه ارتباطی روستا‌های بخش «معمولان» به جاده اصلی که خاکی است، غیرقابل تردد می‌شود تا مردم برای تأمین مایحتاج روزانه و دریافت خدمات درمانی با مشکلات عدیده‌ای مواجه شوند.
فروردین ماه ۱۳۹۸ لرستان شاهد بارش‌هایی بود که سیلابش زندگی بسیاری از ساکنان این منطقه را با خود برد و غم بی‌خانمانی را بر دل آن‌ها گذاشت. زنان و بچه‌هایی که ماه‌ها در چادر زندگی کردند و چشم به راه دوختند تا مسئولانی از راه برسند و بر حسب وظیفه‌ای که بر عهده دارند، کاری کنند تا حداقل این اتفاقات ناگوار تکرار نشود. تصاویر باقیمانده از آن سیلاب آنقدر غم‌انگیز است که ده‌ها سال بعد هم دیدنشان سخت است. با توجه به اینکه سیل بسیاری از راه‌ها را از بین برده بود کار‌ها از این نقاط شروع شد تا دسترسی به روستا‌ها برای امدادرسانی و تأمین مایحتاج سیل‌زدگان امکانپذیر شود. از زحمات کشیده شده در این رابطه همین بس پلی که در پاییز ۹۸ ساخته شده بود با سیل اسفندماه تخریب شد و از بین رفت و باز هم زور باران به برنامه‌ها و عملکرد مسئولان امر چربید و راه ارتباطی بیش از ۱۰۰ روستا قطع شد.
۲ سال است ۵ کیلومتر راه ساخته نشده
طی روز‌های اخیر بارش‌های جسته گریخته‌ای در مناطق مختلف کشور صورت گرفت و مثل همیشه در لرستان و پلدختر خساراتی برجای گذاشت. چون مسیر بسیاری از روستا‌های بخش معمولان به جاده اصلی به صورت خاکی است، با هر بارش باران غیرقابل تردد می‌شود و این بار هم ساکنان روستا‌های این منطقه به خاطر مسدود شدن مسیر رفت و آمدشان برای تأمین مایحتاج روزانه و دریافت خدمات درمانی با مشکلات عدیده‌ای مواجه شوند. اگر در ابتدای سال ۹۸ و براثر بارش‌های شدید، مسئولان غافلگیر شدند، بعد از گذشت نزدیک به ۲۴ ماه از آن روزها، این‌بار از چه چیزی غافگیر شده‌اند که کاری انجام نمی‌دهند.
بعد از بسته شدن راه دسترسی چند روستا به جاده اصلی، سیدحبیب‌الله موسوی بخشدار معمولان با بیان اینکه راه ارتباطی پنج روستای «زمگه سوخته»، «زق برفی»، «چالاب نادعلی»، «آقا محمد» و «دوست محمد» این بخش با ۱۲۰ خانوار و ۴۰۰ نفر جمعیت با هر بار بارندگی و افزایش سطح رواناب‌ها به علت نداشتن پل ارتباطی قطع می‌شود و مشکلات ناشی از این امر تا فروکش کردن آب ادامه دارد، گفت: «راهداری لرستان برای احداث یک دستگاه پل ارتباطی و بهسازی ۵ کیلومتر راه دسترسی این روستا‌ها مبلغ ۸ میلیارد ریال اعتبار از محل استانی و ملی پیش‌بینی کرده و مقرر شد طی چند روز آینده این پروژه برای آغاز عملیات اجرایی به پیمانکار واگذار شود.»
وی، افزود: «در بارندگی‌های گذشته که راه ارتباطی اهالی این روستا‌ها مسدود شده بود ۱۲۰ بسته خوراکی با هماهنگی جمعیت هلال‌احمر و ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) بین آن‌ها توزیع شد. همچنین مسئولان در قالب یک برنامه دهگردشی از نزدیک مشکلات این روستا‌ها را بازدید کرده و مورد بررسی و پیگیری قرار گرفتند.»
متأسفانه مسئولی که باید در مورد عملکردش در طول دو سال گذشته و رفع مشکلات مردم و بازسازی راه‌های مواصلاتی گزارش بدهد، از توزیع بسته‌های خوراکی در میان روستاییان می‌گوید. ناگفته مشخص است حتی با تخصیص اعتبار برای ساختن راه‌های روستایی در این مناطق، باز هم نمی‌توان به انجام آن و به نتیجه رسیدنش امیدوار بود و بارش بعدی نشان می‌دهد ساخت ۵ کیلومتر راه چقدر زمان می‌خواهد و پلی که به دست این آقایان ساخته شود چقدر دوام خواهد داشت.
