انگلیس پس از آغاز رسمی جدایی خود از اتحادیه اروپا در ۱۲ دی ۱۳۹۹ (۱ ژانویه ۲۰۲۱) اکنون وارد دوره پسابرگزیت شده است. بوریس جانسون، نخست‌وزیر محافظه‌کار این کشور به مردم انگلیس وعده‌های زیادی در زمینه افزایش قدرت اقتصادی و تجاری و توسعه نفوذ جهانی این کشور در دوره جدید داده است. لندن پس از خروج از اتحادیه اروپا به دنبال توسعه روابط تجاری و اقتصادی با سایر کشور‌های جهان و انعقاد موافقتنامه‌های تجارت آزاد در سراسر جهان است. در این میان منطقه استراتژیک ایندو پاسیفیک (IndoPacific) از اهمیت خاصی در سیاست خارجی و اقتصاد بین‌الملل انگلیس برخوردار است. انگلیس سابقه حضور ۱۵۵ ساله در هنگ‌هنگ قبل از واگذاری آن به چین در سال ۱۹۹۷ را داشته و اکنون به عنوان متحد استراتژیک امریکا اقدام به افزایش حضور دریایی در شرق آسیا به ویژه دریای چین جنوبی کرده است؛ مسئله‌ای که با واکنش خشم‌آلود چین مواجه شده است. سخنگوی وزارت دفاع چین روز شنبه ۱۳ دی با هشدار به قدرت‌های غربی درباره اعزام ناو‌های جنگی به دریای چین جنوبی، تأکید کرد که پکن این اقدام را تلافی خواهد کرد. این اظهارات در واکنش به گزارش‌هایی مبنی بر احتمال استقرار ناو هواپیمابر انگلیسی «اچ‌ام‌اس کویین الیزابت» در ماه‌های آتی در دریای چین جنوبی به عنوان اولین مأموریت عملیاتی این ناو ابراز شد. در فوریه ۲۰۱۹ گوین ویلیامسون، وزیر دفاع وقت انگلیس تأیید کرد که اولین مأموریت عملیاتی این ناو شامل دریای چین جنوبی می‌شود، ضمن اینکه احتمال پیوستن این ناو به یگان‌های دریایی امریکا و ژاپن در نزدیکی جزایر ریوکیو مطرح است. ویلیامسون مدعی شده بود که دوره پسابرگزیت بزرگ‌ترین برهه پس از جنگ جهانی دوم برای انگلیس است تا بتواند نقشی را که جهان انتظار دارد، ایفا کند. لندن معتقد است که پس از برگزیت با ایجاد پایگاه‌های نظامی جدید از جمله در شرق دور می‌تواند به یک «بازیگر جهانی واقعی» تبدیل شود. در واقع با چرخش استراتژی نظامی امریکا به سوی منطقه «ایندوپاسیفیک» بریتانیا قصد دارد در همراهی با سیاست‌های واشنگتن سهم بیشتری را در زمینه حفظ منافع غرب در نقاط مختلف جهان از دریای کارائیب تا سنگاپور و تا خلیج فارس بر عهده گیرد. ویلیامسون مدعی شده بود که کشور‌های منطقه ایندوپاسیفیک از جمله استرالیا، کانادا و نیوزیلند برای «رهبری اخلاقی، رهبری نظامی و رهبری جهانی» روی بریتانیا حساب کرده‌اند. لندن اکنون با ر‌هایی از قید و بند‌های اتحادیه اروپا، از آزادی عمل بیشتری در عرصه نظامی و امنیتی برخوردار شده است. مقامات ارشد دولت محافظه‌کار معتقدند که برای چندین دهه منافع ملی انگلیس تحت تأثیر اتحادیه اروپا قرار گرفته بود و اکنون زمان پیگیری منافع انگلیس در عرصه جهانی با استفاده از قدرت نظامی فرارسیده است. در واقع بریتانیا با احیای سیاست‌های توسعه‌طلبانه خود که از اواخر دهه ۱۹۶۰ عملاً به دلایل مختلف کنار گذاشته شده بود، با افزایش حضور نظامی در نقاط مختلف دنیا قصد دارد به اصطلاح به یک «بازیگر جهانی واقعی» تبدیل شود. مقامات دولت محافظه‌کار معتقدند که جایگاه و میزان قدرت بریتانیا در جهان دست کم گرفته شده و برای احیای مجدد موقعیت این کشور باید سیاست حضور نظامی در نقاط مختلف جهان از سر گرفته شود. البته این فقط چین نیست که درباره اهداف توسعه‌طلبانه جدید انگلیس با افزایش حضور نظامی در منطقه ایندوپاسیفیک هشدار است. «ماریا زاخارووا» سخنگوی وزارت خارجه روسیه در ژانویه ۲۰۱۹ اعلام کرد: «اقدام بریتانیا برای حضور نظامی در کشور‌های دیگر، غیرمؤثر، بی‌ثبات‌کننده و با ماهیت تحریک آمیز است. طبیعتاً اگر اقدامات لندن تهدیدی برای امنیت روسیه و متحدانش ایجاد کند، مسکو حق واکنش و تلافی را برای خود محفوظ می‌داند.» از دیدگاه مسکو اتخاذ رویکرد افزایش حضور نظامی انگلیس در جهان به معنای دامن زدن به نظامی‌گری این کشور است که صرفاً باعث افزایش تنش‌ها در نقاط حساس به ویژه در منطقه ایندوپاسیفیک خواهد شد.
