سرویس اقتصادی جوان آنلاین: به گزارش فارس، بلومبرگ طی گزارشی نوشت: مسیر رفع تحریم‌های نفتی ایران مسیری طولانی است که دام‌هایی بر سر راه آن وجود دارد. زمانی که جو بایدن در این هفته، چهل و ششمین رئیس‌جمهور امریکا شود، مسائل فشرده بسیاری برای حل و فصل خواهد داشت و احتمالاً موضوع ایران به زودی حل نخواهد شد. به نوشته این گزارش، رئیس‌جمهور منتخب امریکا پنهان نکرده است که تمایل دارد به توافقنامه‌های بین‌المللی نظیر توافقنامه پاریس و برنامه جامع اقدام مشترک یا همان توافق هسته‌ای ایران بازگردد، اما ایجاد روابط با ایران که شامل برداشته شدن تحریم‌های صادرات نفت این کشور است، در اولویت‌های آخر وی قرار دارد و زمان بیشتری خواهد برد. در زمان مذاکرات سال ۲۰۱۵، مخالفت‌های شدیدی در رابطه با توافق هسته‌ای ایران هم از سوی جمهوریخواهان و هم از سوی دموکرات‌ها در امریکا وجود داشت که مانع تصویب آن در سنا شد. این مخالفت‌ها همچنان وجود دارد. اکنون هم امریکا و هم ایران شرایط توافق را نقض کرده‌اند؛ امریکا با اعمال تحریم‌های بسیار بیشتر و ایران با افزایش غنی‌سازی اورانیوم به ۲۰ درصد.
بلومبرگ نوشت: ساده‌ترین راه بازگشت، این است که هر دو طرف گام‌های خود را بردارند و مانند چهار سال پیش به توافق بازگردند، قبل از اینکه به دنبال رفع سایر نگرانی‌ها باشند. اگر امریکا، کاهش تحریم‌ها را به پایان دادن حمایت ایران از حزب‌الله، حماس و حوثی‌های یمن مشروط کند، دشوار است که ببینیم دو طرف چگونه در نهایت بر اختلافاتشان فائق می‌آیند. اگر تحریم‌ها علیه صادرات نفت ایران برداشته شود، جمهوری اسلامی ایران می‌تواند سطح تولید قبلی خود را که نزدیک ۴ میلیون بشکه در روز بود نسبتاً سریع از سربگیرد، همانطور که این کار را زمان لغو تحریم‌ها در سال ۲۰۱۶ انجام داد، اما نباید به این زودی‌ها روی این اتفاق حساب کرد. مجلس ایران ماه گذشته به پایان دادن بازرسی‌های بین‌المللی از سایت‌های هسته‌ای این کشور در صورتی که امریکا تحریم‌های اصلی بر بخش نفت و بانکداری ایران را لغو نکند، رأی داد.
به نوشته این گزارش، انتخابات ریاست جمهوری ایران در ۱۸ ژوئن (۲۸ خرداد ۱۴۰۰) برگزار خواهد شد و حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران که انتخاب شدن خود را به توافق هسته‌ای گره زده بود، جای خود را به فرد جدیدی خواهد داد. ممکن است مذاکرات سخت‌تر شود یا حتی تا نیمه دوم سال ۲۰۲۱ آغاز نشود، از این رو بیشتر خریداران نفت ایران برای مدت قابل پیش‌بینی کاری انجام نخواهند داد. دشوار است که تصور کنیم، پالایشگاه‌های اروپا، ژاپن، کره‌جنوبی یا هند آشکارا نفت ایران را بخرند، در حالی که اقدامات مجازاتی احتمالی امریکا همچنان برقرار باشد، مگر اینکه ضمانت‌های معتبری دریافت کنند که با عواقب آن مواجه نخواهند شد که این امر به مثابه لغو تحریم‌ها خواهد بود. به نظر می‌رسد چین تمایل دارد واردات نفت خام از ایران را برای جبران کاهش موقتی تولید یک‌میلیون بشکه‌ای عربستان افزایش دهد، اما حجم قابل توجه نفت ایران که در ماه‌های اخیر به چین ارسال شده، هنوز در انبار‌های گمرک، پالایش و فروخته نشده است. مؤسسه انرژی اسپکت مستقر در انگلیس، رقم این محموله‌ها را ۳۰ میلیون بشکه اعلام کرده است. هرگونه افزایش تقاضا در چین فقط موجب تسکین موقتی شرکت ملی نفت ایران می‌شود و حتی ممکن است این افزایش با انتقال بشکه‌هایی که ذخیره می‌شود، کاملاً برآورده شود.
حجم فرآورده‌های خام و تصفیه شده پنهانی از ایران خارج شده است و احتمالاً در ماه‌های آینده رو به افزایش باشد، اما انتظار می‌رود این حجم چندان زیاد نباشد.
