روزنامه دولتی ایران با فخر عجیبی جمله اسحاق جهانگیری را تیتر یک کرده است: «هفته‌های خوشی برای کشور پیش‌بینی می‌کنم». در حالی که در حالت طبیعی باید رسانه‌های حامی دولت از بازتاب چنین سخنانی خجالت زده باشند، نه آنکه این خیال بافی‌ها را تیتر یک کنند. در سال‌های گذشته بار‌ها دولتی‌ها و از جمله همین جهانگیری وعده‌هایی اینگونه به مردم دادند و به سرانجامی هم نرسید و فقط در حد «حرف» باقی ماند، از جمله همین تابستان سال جاری حسن روحانی و دولتمردانش خبر از گشایش‌هایی برای هفته بعد دادند و حتی حسام‌الدین آشنا، مشاور رئیس‌جمهور در توئیتی از مردم خواست که اگر معامله‌ای دارند، یک هفته دست نگه دارند و اقدامی نکنند! در نهایت هم هیچ اتفاقی نیفتاد.
ذیل تیتر هم، جمله جالب توجه دیگری از جهانگیری آمده: «زمستان گذشت و روسیاهی‌اش برای آنانی ماند که با دولت همراهی نکردند». سؤال این است که با دولت در چه مسیری همراهی نشد؛ مذاکره یا مقاومت؟ به این جملات جهانگیری در همین سخنرانی توجه کنید: «امیدوار هستم با اقدامات و هماهنگی‌هایی که در داخل کشور پیش می‌آید مردم طعم شیرین مقاومت را بچشند و امیدواریم کسانی که بی خود برای خود تصوراتی دارند، روز‌های خوش مردم را تلخ نکنند و بگذارند مردم طعم شیرین مقاومت را بچشند.» اگر موضوع، فخرفروشی با مقاومت مردم است و اگر طعم شیرینی که جهانگیری می‌گوید، آنچنان که خود گفته، طعم شیرین «مقاومت» است، دیگر چه جای طعنه زدن به منتقدان مذاکره؟! مگر مقاومت حاصل کار دولت بود که اکنون با طعم شیرین آن فخر فروشی می‌کنید؟! شما برای مذاکره و سازش رفتید و وضع اقتصاد به هم ریخت. آن‌هایی هم که اکنون باید فخر طعم شیرین مقاومت را بفروشند، منتقدان دولت هستند که هر چه از نکات مثبت مقاومت و بی ثمری مذاکره به دولت گفتند، گوش شنوایی نبود.
