سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: مجموعه داستان «در آفریقا همه چیز سیاه است» نوشته ساسان ناطق از چهار داستان کوتاه تشکیل شده است که هر چهار داستان در مورد عراق است و شخصیت‌های محوری این مجموعه داستان، افراد عراقی هستند. سه داستان اول کتاب در مورد جنگ ایران و عراق و در مورد افسران و سربازان بعثی است و زمان و مکان داستان چهارم کتاب هم مربوط به کشور عراق در دوران پس از جنگ است. آنطور که از پیرنگ کتاب‌ها می‌فهمیم نویسنده داستان‌ها را بر اساس خاطرات افسر‌های بعثی و پس از گپ‌وگفت با آن‌ها تنظیم کرده و به انتشار سپرده است و شاید امتیاز و فاکتور مهم و اصلی داستان‌های کتاب، ساختارشان باشد که فضایی تقریباً متفاوت به کتاب داده است و همچنین اشاره‌ای هم داشته به مستندات و حوادثی که در زمان جنگ برای بعثی‌ها اتفاق افتاده که یکی از آن‌ها منفجر شدن هلیکوپتر عراقی به دستور خود صدام است که در آن یکی از وزرای وقت صدام و ژنرالش به هلاکت می‌رسند. در داستان اول کتاب ما با یک افسر مزدور بعثی روبه‌رو هستیم که وظیفه‌اش اعدام و تیرخلاص زدن به سرباز‌ها و افسرانی است که یا هنگام جنگ از ترس جانشان از جبهه گریخته یا از دستور مافوق سرپیچی کرده‌اند. نویسنده به اختلافات پشت پرده نیرو‌های بعثی هم پرداخته است. داستان دوم که از زبان یک افسر بعثی روایت می‌شود در مورد یک افسر جاسوس است که اکنون خود به مهره سوخته‌ای در ارتش عراق تبدیل شده، او با وقاحت به جنایت‌هایی که مرتکب شده اقرار کرده است. در داستان سوم با یک فرمانده عراقی روبه‌رو هستیم که برای کشتن یک سرباز زبر و زرنگ ایرانی که در تیررس عراقی‌ها قرار دارد یک جایزه تشویقی تعیین کرده است. رزمنده ایرانی با تویوتایش هر روز غذای رزمندگان ایرانی را به اول خط می‌رساند و عراقی‌ها نمی‌توانند شکارش کنند. در روایت این داستان رگه‌هایی از طنز هم می‌بینیم، اما داستان آخر کتاب یعنی «کراوات» در مورد مردی عراقی است که پس از به پایان رسیدن جنگ ایران و عراق به قصد دزدی وارد خانه مرد ثروتمندی می‌شود و به جای اینکه از آن خانه طلا و پول بدزدد سراغ کمد لباس‌های گران‌قیمت صاحبخانه می‌رود و عاشق کراواتی می‌شود که دیده است. در این داستان طنز، نویسنده نیم‌نگاهی هم به تأثیر تجملات و زندگی غربی در عراق دارد، هر چند داستان آخر، هیچ ربطی به سه داستان اول که در جبهه می‌گذرد ندارد. نویسنده، طنز اجتماعی را انگار از روی ناچاری و برای بیشتر شدن صفحات کتاب وارد کتاب کرده است، چون این موضوع را می‌شد حتی در فضای کشور خودمان هم به تصویر کشید و عراقی بودن شخصیت‌های داستان کراوات خیلی به انسجام کلیت ماجرا‌های داستان ارتباط پیدا نمی‌کند و چه بسا که از یکدست بودن مجموعه هم کاسته است. به طور کلی نویسنده در این کتاب به زوال و بی‌اخلاقی و مشکلات داخلی و فضای تیره و تار نظامیان عراقی در دوران جنگ با ایران پرداخته است که انگار از روی اجبار وارد جنگ شده‌اند و هیچ هدف مشخصی در جنگ دنبال نمی‌کنند. اسم کتاب هم از امتیاز‌های کتاب است که نویسنده خواسته ابهام داستانش را با انتخاب اسم کتاب نشان بدهد و مخاطب را به کنجکاوی وادارد، چون وقتی کتاب را می‌خوانیم متوجه می‌شویم آفریقا فقط یک اسم رمز و تمثیلی در وقایع داستان است و ربطی به کشور آسیایی عراق ندارد، اما در داستان مشکلات دیگری هم وجود دارد، مثلاً نویسنده کلمه کراوات را در جا‌هایی «کروات» نوشته و «یغلوی» یا همان ظرف فلزی سرباز‌ها را «یغلبی» نوشته که این را دیگر نمی‌توان به گردن حروفچین انداخت. مجموعه داستان «در آفریقا همه چیز سیاه است» در ۶۴ صفحه توسط انتشارات شهرستان ادب منتشر شده است.
