سرویس ورزشی جوان آنلاین: فصل نقل و انتقالات که می‌رسد همه از قرارداد‌های نجومی بازیکنان درجه چندم لیگ برتر مطلع می‌شوند و رسانه‌ها نیز اخبار آن را منعکس می‌کنند، ولی آقایانی که مسئولیت رسیدگی به این مسئله مهم را برعهده دارند به روی مبارک‌شان نمی‌آورند و وقتی کار از کار گذشت و بازیکن، دلال و بقیه به هدف‌شان رسیدند، قیافه حق به جانب می‌گیرند و شرایط اقتصادی و بالا رفتن قیمت ارز را یادآوری می‌کنند.
مهدی علی‌نژاد در نشست خبری خود ادعای رسانه‌ها را تأیید کرد، منتها با یک سال تأخیر!
از وقتی ویروس کرونا عالم و آدم را درگیر کرده، تیم‌های بزرگ دنیا برای مدیریت بودجه و گذر از بحران اقتصادی، صرفه‌جویی را در اولویت قرار داده‌اند. نگرفتن بازیکن در فصل جدید و کاهش رقم قرارداد‌ها از جمله اقدامات این باشگاه‌ها بوده و از همه مهم‌تر اینکه ستاره‌های فوتبال نیز با صرفه‌جویی اقتصادی مدیران موافقت کرده‌اند و با کاهش دستمزد‌ها از تصمیم باشگاه‌های خود حمایت می‌کنند، ولی در فوتبال ایران بازیکنان و البته مربیان ما چنان متوقع شده‌اند که هر سال برای عقد قرارداد جدید، دستمزدشان بیش از دو، سه برابر می‌شود. این افزایش چند برابری در دوران کرونا هم به قوت خود باقی بود، آن هم در حالی که آحاد مردم مشکلات اقتصادی، بیکاری، گرانی و سختی‌ها را با همه وجود احساس می‌کنند. با این حال معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفهای وزیر ورزش و جوانان این مسئله را به شیوه خودش مطرح و البته توجیه کرد: «شرایط سخت اقتصادی و بالا رفتن قیمت ارز هزینه‌ها را افزایش داده، اما درآمد‌ها به همان نسبت تغییر نکرده و مدیران پرسپولیس و استقلال پس از مدتی فعالیت شاید به این احساس دست پیدا کرده باشند که فضا برای ادامه فعالیت‌شان وجود ندارد. علاوه بر این مطالبات سنگین هواداری فعالیت در دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را سخت کرده است و شاید گفتن این مسائل برای من تبعاتی نیز داشته باشد، اما در همه کشور‌های دنیا ورزشکاران به دلیل شیوع ویروس کرونا ۳۰، ۴۰ و ۵۰ درصد از مبالغ قرارداد خود را کاهش داده اند، ولی در ایران قرارداد‌ها دو تا سه برابر افزایش پیدا کرده و متأسفانه رویه حرفهای دنیا در کشور ما طی نشده است.»
در افسارگسیختگی فوتبالمان همین بس که معاون وزیر به صراحت از چند برابر شدن دستمزد فوتبالیست‌های پرتوقع در سال کرونا خبر می‌دهد، در حالی که سرخابی‌ها، دو تیم وزارت ورزش سال‌هاست که پول‌های بی‌حساب و کتاب به بازیکنان‌شان میدهند و هیچ کس هم خم به ابرو نمی‌آورد. حالا چه شده که به یک باره مستطیل سبزمان را با کشور‌های دیگر مقایسه می‌کنید. پرسپولیس و استقلال با اینکه درآمدی ندارند، ولی هر سال میلیارد‌ها تومان خرج بازیکن و مربی می‌کنند و وزارت هم یک پاسخ تکراری به رسانه‌ها می‌دهد و آن اینکه «یک ریال هم خرج این دو تیم نمی‌کنیم.» اگرچه هواداران تاکنون هرگز نفهمیده‌اند به غیر از بودجه دولتی، سرخابی‌ها چطور و چگونه هزینه‌های‌شان را تأمین می‌کنند، ولی از شیوه خرج کردن مدیران پرتعدادی که در سال‌های گذشته به این دو باشگاه راه یافته‌اند کاملاً مشخص است که برای تأمین بودجه زحمتی نکشیده‌اند، والا میلیارد‌ها تومان بادآورده را به این راحتی خرج فوتبالیست‌های بی‌تعصب و پولکی نمی‌کردند.
مدیران عامل و اعضای هیئت مدیره سرخابی‌ها مستقیماً از طرف وزارت و با امضای وزیر انتخاب می‌شوند. حالا که علی‌نژاد به دو، سه برابر شدن رقم قرارداد‌ها اعتراف می‌کند هواداران این حق را دارند که حرفهای دست راست سلطانی‌فر در خصوص اقدامات وزارت ورزش در جهت جلوگیری از افزایش سرسام‌آور دستمزد‌ها را بشنوند. البته هر چقدر هم که انتظار بکشند فایده‌ای ندارد، چون معاون وزیر اشاره‌ای به این موضوع نمی‌کند و فقط در حمایت از مدیران مدعی می‌شود که شرایط هواداری و فضای اقتصادی کار کردن در این باشگاه را سخت کرده و خیلی‌ها حاضر به قبول مسئولیت در این دو باشگاه نیستند!
چطور می‌توان این ادعا را قبول کرد، وقتی افرادی ناشناخته بدون هیچ تجربه و کارنامه‌ای به خاطر مسائل غیرفوتبالی و حتی غیرورزشی سر از هیئت‌مدیره باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال درمی‌آورند و بعد از به بار آوردن افتضاح‌های مدیریتی با ژست‌های طلبکارانه استعفا میدهند و می‌روند. وقتی آقای مدیر در نقل و انتقلات با بازیکنان به جای ساختمان باشگاه در هتل قرارداد می‌بندد باید هم ارقام عجیب و غریبی در این روز‌های سخت اقتصادی به ثبت برسد. در کل باید گفت اعتراف تلخ معاون وزیر دوای درد نیست، بلکه نمک پاشیدن روی زخم مردم است، چراکه نه قرار است با مدیران متخلف و حیف و میل‌کنندگان بیت‌المال برخورد شود و نه آن‌ها که مسبب روی کار آمدن این مدیران بوده‌اند. بدون شک وزارت ورزش با فرار رو به جلو و بی‌تقصیر جلوه دادن خود نمی‌تواند ذهن مردم و هواداران را از واقعیت‌ها منحرف کند.
اگر از مال شخصی خودشان بدهند حرفی نیست از سفره خالی مردم بر میدارند و میدهند و این وسط تمام دستگاههای نظارتی گور و کر میشونذ شرم برشما باد 
