سرویس بین الملل جوان آنلاین: به گزارش ایسنا، جو بایدن در کمتر از یک ماهی که رئیس‌جمهور امریکا شده، تحت فشار است به روابط ترنس-آتلانتیک که در زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ متزلزل شد، اولویت دهد، ولی حالا ایشینگر رئیس کنفرانس امنیتی مونیخ می‌گوید: «ما به نحوی شوک‌آور دریافته‌ایم که دیگر چیزی تحت عنوان تضمین دائمی بلندمدت پشتیبانی امریکا از ما وجود ندارد. اروپایی‌های باهوش، باید با این پرسش مواجه شوند که چه می‌شود اگر چهار سال دیگر رئیس‌جمهوری انتخاب شود که مسیر ترامپ را در پیش بگیرد؟» او می‌گوید: «اتحادیه اروپا «چند سال نوری» از ایده امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در خصوص «خودمختاری استراتژیک» که به دنبال قرار دادن این بلوک مابین امریکا و چین است فاصله دارد. ایشینگر در عوض «خودمختاری استراتژیک» خواستار «تقویت قابلیت» کوتاه مدت است، به نحوی که به اتحادیه اروپا اجازه توسعه مواضع سیاست خارجی و پذیرش مسئولیت بیشتر در جهان را بدهد. او می‌گوید: «نحوه ارائه این مسئله به رأی‌دهندگان اروپایی باید اینطور باشد که ما این کار را برای امریکا نمی‌کنیم. ما این کار را برای دونالد ترامپ یا حتی جو بایدن نمی‌کنیم. ما این کار را برای خودمان می‌کنیم. ما لازم است که تا حد ممکن مراقب امنیت خودمان باشیم.» ایشینگر به‌رغم اینکه حتی درباره برخورد دولت بایدن با اروپا هم «تردید‌های اساسی» دارد، ولی گفته که گزینه‌های بایدن برای تیم‌های امنیتی و سیاست خارجی که چند دهه تجربه حرفه‌ای و شخصی در قبال روابط ترنس -آتلانتیک دارند، «آسوده خاطر» شده است. او می‌گوید: «اعتماد سرمایه دیپلماسی است. در غیبت اعتماد شما قرار نیست دستاورد چندانی کسب کنید و این مشکل روابط ما در طول سال‌های ریاست جمهوری ترامپ بود.» با این حال، رئیس کنفرانس امنیتی مونیخ به این واقعیت اشاره کرده که به هرحال، بخش مهمی از جامعه امریکا، حامی ترامپ هستند که این سیاست خارجی امریکا را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد. او توضیح داده که مردم عادی امریکا را مد نظر دارد و به این اشاره کرده که ۷۴ میلیون رأی‌دهنده امریکایی از ترامپ و دیدگاه معاملاتی‌اش در قبال امور بین‌الملل حمایت کردند. او پرسید: ما چه کار می‌توانیم بکنیم تا امریکایی‌ها درک کنند همکاری نزدیک با اروپا، حمایت از اروپا واقعاً یک ایده خوب است؟ وی افزود: برای این منظور آلمان و اتحادیه اروپا باید به شکل جامع‌تری نقش‌شان در جهان را جدی بگیرند. تصمیم‌گیری‌های شایسته سریع‌تر در سطح اتحادیه اروپا، آمادگی نظامی بهتر و تعهد به سیاست اشتراک هسته‌ای ناتو برخی از بزرگ‌ترین نکاتی هستند که به گفته وی به قانع کردن رأی‌دهندگان امریکایی در خصوص منفعت داشتن روابط ترنس-آتلانتیک کمک خواهد کرد. با این حال، چنین روشی به گفته او ممکن است باعث ناخرسندی رأی‌دهندگان آلمانی شود. این مسائل به ویژه صحبت از بازدارندگی هسته‌ای بازخورد خوبی در داخل پیدا نمی‌کنند. اعتراضات ضد هسته‌ای به چند دهه قبل بر می‌گردند. حزب سبز‌های آلمان که ممکن است بعد از انتخابات سراسری سپتامبر به دولت بعدی آلمان بپیوندد، مدت‌هاست که خلع سلاح هسته‌ای را محور آرمان‌های حزبی خود قرار داده است. وی می‌گوید: این اشتباه است که سیاستمداران آلمان همواره به شهروندان بگویند که ما بعد از اتحاد مجدد در بهشت زندگی می‌کنیم. این یک کلیشه است. این به ما توهم امنیت دائمی را می‌دهد. ایشینگر ادامه داد: اینکه سیاستگذاران آلمانی در سطح اروپایی فکر کنند، به معنی درک نگرانی‌های راهبردی ایتالیا و لهستان نیز هست. ایشینگر با اشاره به بی‌ثباتی که از مالی تا لیبی، سوریه و اوکراین را فرا گرفته اظهار کرد: ما در محاصره یک حلقه آتش هستیم.
