علی خرم، استاد اصلاح‌طلب حقوق بین الملل طی یادداشتی با تیتر «آقای بایدن قرار این نبود!» به گلایه از جو بایدن پرداخته است و نوشته: «آقای بایدن یا قول‌شکن هستید یا ضعیف‌الاراده، از صراحت لهجه پوزش می‌خواهم، مگر شما نبودید که در ایام مبارزات انتخاباتی با قطعیت حرف از بازگشت سریع و بی‌قید و شرط به برجام می‌زدید؟ مگر شما نبودید که نور امید در دل ملت ایران و سایر ملل جهان به‌وجود آوردید که بعد از دوران تاریک دونالد ترامپ، قرار است شما دوران احترام و منافع متقابل را با کشورمان و سایر کشور‌ها شروع کنید؟ مگر شما سخن از مذاکره و تلاش‌های دیپلماتیک نگفتید؟ مگر ایران با صراحت و با علاقه از روز اول حکومت شما، اعلام نکرده که آماده است همه آنچه را در زمینه هسته‌ای و در چارچوب برجام جلو رفته، برگرداند منوط به اینکه شما هم تحریم‌های من‌درآوردی و فراقانونی دونالد ترامپ را بردارید و به برجام برگردید؟ پس چی شد؟ آیا دنبال بهانه می‌گردید تا قولتان را بشکنید؟ یا آنقدر جمهوریخواهان، لابی اسرائیل و سایر متحدان به شما فشار وارد آورده‌اند که تاب تحمل ندارید و تسلیم آن‌ها شده‌اید که بازگشت شما به برجام، سریع و بی‌قید و شرط نباشد؟»
اصلاح‌طلبان آنقدر برای بایدن تبلیغات کردند و رسانه‌ها و تریبون‌هایشان را تبدیل به «ستاد‌های انتخاباتی بایدن» کردند که گویی واقعاً باورشان شده بایدن کاندیدای آنان بوده و برای خوشامد آن‌ها وعده‌ای داده و حالا آن‌ها حق دارند از رئیس جمهور یک کشور خارجی بپرسند که پس چرا به وعده‌های انتخاباتی‌ات عمل نکردی! مگر بایدن به شما وعده‌ای داده بود و با شما قراری داشت که حالا شاکی شده‌اید چرا به «قرار» عمل نکرده و «عهدشکن» شده است؟ باقی اصلاح‌طلبان که هیچ، گویی حتی استاد حقوق بین الملل هم متوجه نیست که آنچه بایدن در انتخابات گفت برای جلب نظر مردم امریکا بود که حق رأی داشتند تا ترغیب شوند و به او رأی بدهند و نه قول و قرار با دولت ایران و جریان حامی دموکرات‌های امریکایی در ایران.
ذلت نهفته در ادبیات یادداشت فوق را ببینید: «مگر شما نبودید که نور امید در دل ملت ایران به‌وجود آوردید؟... همه مردم ایران لحظه‌شماری می‌کردند که شما پیروز شوید، می‌دانید برای چه؟ برای اینکه دوران جنایت‌بار دونالد ترامپ به پایان برسد و دو کشور ایران و امریکا راه مصالحه و آشتی و صلح به‌جای خصومت را در پیش گیرند.»
مردم ایران یا رسانه‌ها و سیاسیون اصلاح‌طلب؟ باید در جواب خرم گفت نه، بایدن نبود؛ شما بودید که با بزک بایدن، دوره ترامپ را یک استثنا در حکمرانی امریکا معرفی کردید و با ماه‌ها تبیلغات رسانه‌ای و وابستگی درونی و قلبی به غرب، بخشی از مردم ایران را به دولت جدید امریکا امیدوار کردید، وگرنه بایدن پی رأی آوردن خود در امریکا بود؛ حرفی می‌زد که جمهوریخواهان را بیشتر تخطئه کند و هوادار و رأی بیشتری برای خود جذب کند و جامعه مخاطبش امریکایی‌ها بودند؛ این شما بودید که خودتان را وسط انتخابات یک کشور خارجی انداختید و فکر کردید یک طرف این رقابت هستید! حالا متن ذلیلانه نوشتن و به قول عامه، منت‌کشی فایده‌ای نخواهد داشت. سیاست خارجی ایران سه اصل دارد که اولین آن «عزت» است.
