سرویس تاریخ جوان آنلاین: زنده‌یاد استاد سید‌هادی خسروشاهی، در زمره منتقدان تاریخ‌نگاری ملی‌گرا از رویداد‌های نهضت ملی ایران به شمار می‌رفت. او این رویکرد انتقادی را در دهه‌های متوالی پی گرفت و رساله‌ای که در این مجال به شما معرفی می‌شود، یکی از واپسین آثار آن فقید سعید در‌این‌باره است. مرکز بررسی‌های اسلامی قم که «درباره تاریخ‌نگاری معاصر و کودتای ۲۸ مرداد» را منتشر ساخته، در دیباچه آن چنین آورده است: «کتاب حاضر شامل دو گفت‌وگوی تاریخی مشروح با حجت‌الاسلام و المسلمین استاد‌سید‌هادی خسروشاهی درباره مسائل تاریخ معاصر و نیز کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ است که در مجموع اطلاعات وسیع و مستندی را در این زمینه ارائه می‌کند و یک پیوست هم در آخر کتاب موضوع کودتا و نقش دیگران را در آن روشن‌تر می‌سازد. گفت‌وگوی اول در سال ۱۳۶۸ توسط افاضل محترم مجله وزین و گران‌سنگ «حوزه» انجام گرفت که در همان سال در مجله چاپ و منتشر شد. گفت‌وگوی دوم در مرداد سال ۱۳۹۴ درباره کودتای ۲۸ مرداد و موضع مرحوم آیت‌الله کاشانی و عملکرد یا نقش آقای دکتر مصدق در آن انجام پذیرفت که در دو شماره از روزنامه «جوان» منتشر شد و اکنون تکمیل شده این بحث به اضافه متن کامل و ویرایش شده گفت‌وگوی اول یکجا همراه اسناد و عکس‌هایی جالب در اختیار عموم قرار می‌گیرد. بعضی از این اسناد و عکس‌ها برای نخستین بار منتشر می‌شود که بی‌تردید مورد توجه علاقه‌مندان قرار خواهد گرفت.
دلیل اصلی چاپ و نشر این رساله که پس از اشاره اجمالی به مسئله تاریخ‌نگاری معاصر عمدتاً مسئله نهضت ملی ایران و حوادث ۲۸ مرداد را بررسی می‌کند، آن است که امسال با نزدیک شدن روز ۲۸ مرداد، دوستان ملی‌گرا یک‌بار دیگر و طبق عادت دیرینه در شماره‌های ویژه جراید و مجلات که در واقع آن‌ها را باید «مصدقی‌نامه» نامید، اغلب به‌طور یکجانبه به داوری نشسته و مدعی شده‌اند که گویا پایه‌گذار و همه‌کاره نهضت ملی ایران ملی‌گرایان و شخص آقای دکتر مصدق بوده است و هیچ نقش سازنده و یا تأثیرگذاری برای دیگران، خصوصاً آیت‌الله کاشانی و فداییان اسلام قائل نشده‌اند که در واقع تحریف علنی و عملی مسائل تاریخ معاصر است. در این میان از مصاحبه استاد خسروشاهی یا دیگر صاحبنظران و تاریخ‌نگاران منصف خبری نبود و آیا در چنین شرایطی سکوت شخصیت‌هایی مانند ایشان که در واقع شاهد و ناظر عینی حوادث نهضت ملی و نقش فداییان اسلام و آیت‌الله کاشانی و مراجع و علمای قم و تهران در پیشبرد اهداف نهضت بودند، نوعی سکوت غیرمقبول و کناره گرفتن از مسائل روز محسوب نمی‌شود؟ با مطرح شدن این پرسش توسط بخش تاریخ مرکز بررسی‌های اسلامی ـ قم، استاد پاسخ‌های کوتاه، اما مستندی به سؤالات ما درباره مواضع دکتر مصدق، آیت‌الله کاشانی و فداییان اسلام و نیز نوع اتهامات بیگانگان و روایتگران معاصر ارائه کردند که به دنبال بحث قبلی و در واقع برای تکمیل آن در اینجا آورده می‌شود. بخش آخر کتاب، در واقع پیوستی است که اشاره کوتاهی به حوادث ۲۸ مرداد دارد و پرسش‌های جناب دکتر زیباکلام را در‌این‌باره به نقد می‌کشد و پاسخ می‌دهد... نقل این پیوست، نقش دوستان! را در قضیه کودتای ۲۸ مرداد و علل و عوامل آن روشن می‌کند. البته هرگونه نقد منطقی و یا پاسخ و توضیحات مستند را پذیرا هستیم و بی‌تردید از آن‌ها در تجدید چاپ این رساله استفاده خواهیم کرد.»
