سرویس حوادث جوان آنلاین: سال۹۵، مأموران پلیس شهرستان شهریار با کشف جسد پسر جوانی به نام رامین در یکی از باغهای این شهرستان راهی محل شدند. شواهد نشان میداد رامین حلق آویز شده و ساعتی از مرگ وی گذشته است. جسد به پزشکی قانونی منتقل شد و با تأیید خودکشی پسر جوان از سوی کارشناسان، پدر وی با مراجعه به اداره پلیس با رد این فرضیه گفت: «یک روز بعد از مراسم ختم پسرم یکی از دوستان صمیمی او سراغم آمد و حرفهای عجیبی زد. او میگفت پسرم مدتها قبل با یکی از دوستانش به نام فربد اختلاف شدیدی داشته و بارها از سوی او تهدید به مرگ شده بود. من به آن پسر مشکوک هستم و فکر کنم او بعد از قتل پسرم با صحنهسازی قصد گمراه کردن پلیس را داشته است.»
با طرح این شکایت، فربد به عنوان اولین مظنون تحت تعقیب قرار گرفت، اما ردی از وی به دست نیامد تا اینکه مشخص شد او به مکان نامعلومی گریخته است.
با ناکامی پلیس در یافتن پسر جوان پرونده با درخواست پدر و مادر رامین به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و در اولین جلسه رسیدگی که در یکی از شعبات دادگاه تشکیل شده بود، هیئت قضایی بعد از بررسی اوراق پرونده و اظهارات دوستان رامین مبنی بر اینکه وی به بیماری افسردگی مبتلا بوده است مرگ پسر جوان را خودکشی تشخیص داد.
با صدور این حکم، پرونده با اعتراض اولیایدم به دیوان عالی کشور فرستاده شد. تا اینکه این حکم در یکی از شعبات آن نقض و پرونده بار دیگر به شعبه همعرض فرستاده شد. به این ترتیب پرونده بار دیگر در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران تحت رسیدگی قرار خواهد گرفت و این در حالی است که هنوز ردی از دوست رامین به دست نیامده و پدر رامین نیز با اصرار بر قتل پسرش و عدم دستگیری عامل قتل درخواست دیه از بیتالمال را مطرح کرده است.