سرویس حوادث جوان آنلاین: سوم بهمن‌ماه‌سال ۹۳، مأموران پلیس از وقوع یک حادثه آتش‌سوزی در ساختمان مسکونی در محله مجیدیه باخبر و راهی محل شدند. بعد از مهار آتش، مأموران در اولین بررسی‌های خود دریافتند در این حادثه زنی میانسال به نام طلعت و نوه خردسالش به همراه دو مرد که از ساکنان ساختمان بودند به علت شدت سوختگی فوت شده‌اند.
با انتقال اجساد به پزشکی قانونی، بنا به نظریه کارشناسان مبنی بر عمدی بودن حادثه، تلاش برای دستگیری عامل یا عاملان آتش‌سوزی آغاز شد تا اینکه مشخص شد مدیر ساختمان به نام جمشید مدتی قبل با سرایدار اختلاف شدیدی داشته و بار‌ها از سوی وی تهدید به آتش‌سوزی شده بود. با بدست آمدن این اطلاعات، سرایدار ۲۷ساله به نام سعید چهار ماه بعد از حادثه شناسایی و بازداشت شد.
او تحت بازجویی قرار گرفت، اما جرمش را انکار کرد و گفت: «چند ماه در آن ساختمان به عنوان سرایدار کار می‌کردم، اما جمشید حقوقم را پرداخت نمی‌کرد. چند بار به او اعتراض کردم، اما او مرا اخراج کرد. آن روز قبل از آتش‌سوزی مقابل خانه اش رفته بودم تا از او بخواهم حقوقم را پرداخت کند، اما کار به درگیری کشید. قبول دارم او را تهدید کردم، اما تهدیدم را عملی نکردم و حالا قصد دارند این حادثه را گردن من بیندازند.»
با ثبت این اظهارات تحقیقات ادامه داشت تا اینکه مشخص شد یکی از دوستان جمشید به نام نیما چند ساعت قبل از حادثه در حالی‌که یک ظرف بنزین همراه داشته است در محل حادثه در حال پرسه‌زنی بوده‌است. بنابراین وی نیز بازداشت شد، اما خودش را بی‌گناه خواند و گفت: «من با جمشید اختلافی نداشتم و با هم دوست بودیم. او همان روز ماشینش خراب شده بود به همین خاطر از من خواست تا برایش بنزین بخرم. به همین خاطر به پمپ بنزین رفتم و ۲۰لیتر بنزین خریدیم. باور کنید در این حادثه نقشی نداشتم.»
با انکار دو متهم، مأموران این بار مدیر ساختمان را بازداشت کردند، اما او هم جرمش را انکار کرد و گفت در این حادثه نقشی نداشته است و احتمالاً سعید در این حادثه مقصر است.
سه‌متهم بنا به شواهد و قرائن موجود به اتهام تسبیب در قتل راهی زندان شدند، اما با قرار وثیقه آزاد شدند. پرونده نیز بعد از کامل شدن تحقیقات روی میز هیئت قضایی شعبه‌دوم دادگاه قرار گرفت.
اولین جلسه محاکمه با غیبت دو نفر از متهمان برگزار شد و تنها متهم حاضر نیز بار دیگر جرمش را انکار کرد. در پایان پرونده برای کامل شدن تحقیقات و رفع نواقص به دادسرا فرستاده شد.
به این ترتیب پرونده با کامل شدن تحقیقات به همان شعبه فرستاده شد تا اینکه در وقت رسیدگی روی میز هیئت قضایی همان شعبه به ریاست قاضی زالی قرار گرفت. ابتدای جلسه اولیای‌دم یک به یک در جایگاه ایستادند و یکی از آن‌ها گفت: «ما از سرایدار ساختمان شکایتی نداریم. او برای گرفتن طلبش آمده بود و مقصر نیست. اما از مدیر ساختمان شکایت داریم و برایش درخواست قصاص داریم.»
در ادامه متهمان که با قرار وثیقه آزاد بودند یک به یک در جایگاه ایستادند و جرمشان را انکار کردند. ابتدا جمشید که مدیر ساختمان بود گفت: «آن شب در خانه دوستم مهمان بودم. حتی چند شاهد دارم که می‌توانم آن‌ها را به دادگاه معرفی کنم. باور کنید در حادثه آتش سوزی نقشی نداشتم.» او در ادامه آتش سوزی را گردن سرایدار انداخت.
سپس نیما ۵۶ ساله با سابقه کیفری در جایگاه قرار گرفت و در دفاع از خود گفت: «مهندس الکترونیک هستم و چندین سال است در کار ساخت و ساز ساختمان هستم. مدتی قبل گرفتار اعتیاد شده بودم و آن شب نیز در جشن تولد پسر دوستم بعد از مصرف مواد از سوی مأموران بازداشت شدم. شب حادثه در بازداشتگاه کلانتری واوان بودم. باور کنید مقصر نیستم.»
او در ادامه در پاسخ به سؤال قاضی درباره اینکه دوستانت وقتی سوار ماشین شده بودند بوی شدید بنزین را متوجه شده بودند، گفت: «در اظهاراتم گفتم برای جمشید بنزین برده بودم. به همین خاطر قبل از سوار شد دوستانم به پمپ بنزین رفته بودم.» او در ادامه به سؤالات هیئت قضایی پاسخ‌های متناقضی داد. در آخر مرد سرایدار نیز جرمش را انکار کرد و گفت در حادثه نقشی نداشته است. هیئت قضایی بعد از ختم جلسه رأی به برگزاری مراسم قسامه داد.
