شهزاد بهادری، روزنامه نگار وفعال رسانه ایی در یاداشت این هفته خود با گلایه از حرست نوشت ، انگشت فائزه مومنی خبرنگار روزنامه صبح در روز روابط عمومی و ارتباطات سال ۱۴۰۰ در حالی شکسته شد که وی برای شفاف سازی و اطلاع رسانی در خصوص نحو واکسیناسیون مردم جهت تهیه یک (( خبر خوب ))و تزریق آرامش به جامعه ایی که شاید عزیزان خود را در شیوع بیماری کرونا از دست داده بودند به خط مقدم اطلاع رسانی کشانده بود ،
این اولین بار نیست که تیم حراستی با چوب و چماق و قلدری میخواهد جلوی رسالت خبرنگار را بگیرد و اگر چاره ایی نیندیشید بار دیگر ازاین دست یاداشت واخبارا خواهید شنید پس علج واقعه قبل از وقوع است با جناب وزیر بهداشت کاری ندارم!
✍الان روی سخنم با جناب محترم وزیر ارشاد، است؟!
جناب آقای وزیر ،تا کی باید خبرنگاران و عکاسان ما چوب کج فهمی یکسری افراد را درپست های مختلف را بخورند؟!
تا کی باید توهین و تعرض به شغل مقدس خبرنگاری را شاهد بود و سکوت کرد؟
تا کی قلم و دوربین شان شکسته،میکروفون شان را به گوشه ایی پرتاب، و یقه پیراهن شان دریده شود؟
تا کی باید خبرنگار باید برای شفاف سازی و مطالبه گری با بی احترامی پشت درب اتاق مدیری منتظر بماند؟
تا کی شعار(خبرنگاران،چشم و گوش یک جامعه هستند )را از زبان مسئولین عالی رتبه هر سال تحریر کنند و چشم و گوششان با کج سلیقگی ها کرَ و کور شود؟
اگر نمی‌توانید از حقوق خبرنگاران و ظلمی که به آنها می‌شود حمایت کنید پس لطفا روز قلم و ۱۷ مرداد را که زینت بخش صفحه ایی از تقویم کشور شده را پاک کنید! پاک کنید!
جناب محترم وزیر ارشاد هر خانه یک بزرگتری دارد و مسولیت حمایت از جان و مال و دادخواهی در برابر هر ظلمی به خانواده بشود پدر خانواده سینه سپر می کند و ارشاد پدر حوزه فرهنگ است نه سازمان {آب وفاضلاب} خبرنگاران در کشور شمایید نه سازمان دیگر!
نمیتوانند با بی اخلاقی انگشت خبرنگاران را بشکنند بعد؛
بزرگان سکوت کنند و انتظار داشته باشند همین خبرنگار برای جذب مشارکت مردم و شور انتخاباتی هرروز بنشیند تولید محتوا کند و عملکرد ریز و درشت انجام شده و نشده حضرات را بنگارد!
چگونه یک خبرنگار به رسالت خود عمل کند وقتی جامعه ما از حداقل فرهنگ و ارتباطات در برخورد با خبرنگاران تهی است؟
این تیم های حراست به کجا وابسته هستند و خود از کدام فیلتر حراستی رد شده اند؟
واقعا جای تاسف دارد که برای پاک کردن یک مصاحبه مردمی، نامحرمی به خود اجازه میدهد دست ناموس مردم را چنگ بزند، رسالت خبر را پایمال کند و در نهایت انگشت مطالبه گریش را بشکند!
میخواهم بدانم این خادمان ، زمان اختلاس ها و رانت خواری ها کجا هستند؟ خوب بود تعدادی از این خدمتگذاران سینه چاک را در مرکزیت دولت (تدبیروامید) قرارمی دادید تا شاید انگشت اختلاس گر ان و متجاوز گران به بیت المال شکسته شود و صدای تشت رسوایی شان را مردم هم بشنوند!
بهر حال ظلم ،ظلم است، امروز انگشت یک خبرنگار نشکست،بلکه حرمت خانواده بزرگ رسانه ایی کشور شکسته شد.
ترازوی عدالت خود را از طاقچه بردارید،این دیگر آن بانوی کتک خورده در یکی از شعبه های بانک رفاه نیست که با لگد به پهلویش بکوبند و در نهایت بگویند شیشه ها را شکست و اغتشاش آفرید!
جناب وزیر حداقل بگویید بگذارند انگشت خبرنگاران تا بعد انتخابات سالم بماند !
