سرویس ایران جوان آنلاین: مدتهاست که در مورد حال خراب تلابها و رودخانهها در استانهای مختلف صحبت میشود. کمآبی و کاهش بارشها روزگار بسیاری از رودخانهها را سیاه کرده و بهتبع آنها تالابها هم به سمت خشک شدن پیش رفتهاند، اما حالا شنیده میشود که به جای تأمین حقابه این اکوسیستمها که در حفاظت تنوع زیستی و ارائه خدمات متنوع زیستی، معیشتی و اقتصادی نقش بسزایی دارند، پسابهای فاضلابها را به سمت آنها روانه میکنند. این پسابها به دلیل آغشته بودن به فلزات سنگین و بار آلودگی بالایی که دارند، معضلات دیگری را به وجود آورده و با ورود صدمات و آسیبهای جبران ناپذیر، زیستگاههای این تلابها و مناطق پیرامون آنها را از بین میبرند.
در اصفهان و با تأمین حقابه زاینده رود و تلاب گاوخونی میتوان این دو را دوباره احیا کرد، اما هم اکنون این اتفاق نمیافتد و در کمال تأسف پساب فاضلابها را به جای حقابه غالب میکنند که این مسئله به خاطر آغشته بودن پسابها به فلزات سنگین و بار آلودگی بالایی که دارند به تنهایی صدمات جبران ناپذیری به تالابها و محیطزیست پیرامون آنها وارد میکند. در همین رابطه معاون پایش و نظارت حفاظت محیطزیست استان اصفهان معتقد است که حقابههای زیست محیطی حوضه زاینده رود متناسب با ظرفیت ذخایر آبی و مانند سایر مصارف باید تأمین شود.
حسین اکبری با بیان اینکه حقابههای محیطزیستی متأسفانه در ۲۰سال اخیر همیشه حذف شده که ظلم و جفایی بر زیستبوم تالاب گاوخونی و رودخانه زاینده رود بوده است، گفته: نیاز آبی تالاب بینالمللی گاوخونی براساس بررسیهای جامع و تخصصی دانشگاهیان ۱۷۶ میلیون مترمکعب آب در سال است، اما ما نیز برمحدودیتهای منابع آبی استان و خشکسالیها واقف هستیم و نمیگوییم در شرایطی مانند امسال همه حقابه تالاب تأمین شود بلکه متناسب با ظرفیت ذخایر آبی موجود استان و مانند تخصیصها و سهمیه بخشهای صنعت، کشاورزی، فضای سبز و شرب حقابههای زیستمحیطی نیز باید تأمین شود.
وی ادامه داد: اگر سالی شرایط آبی مناسب و ترسال بود همه حقابه تالاب داده شود و سالهای دیگر نیز طبق سناریوهای مختلفی که وجود دارد و متناسب با میزان و آوردههای رودخانه، بخشی از این ۱۷۶ میلیون مترمکعب نیاز آبی گاوخونی را تأمین کنند؛ اگرچه براساس قانون تأمین حقابههای محیطزیستی بعد از شرب اولویت دوم است.
پساب فاضلابها ویرانگرند
معاون پایش و نظارت حفاظت محیطزیست استان اصفهان با بیان اینکه ما هرگز پساب فاضلاب را به عنوان حقابه محیطزیست نپذیرفتیم، گفت: این مسئله پذیرفته شدنی نیست زیرا پساب فاضلاب به لحاظ کمیت و کیفیت در حد و مقداری نیست که بتوان آن را حقابه دانست. این پساب کیفیت لازم را نداشته، آغشته به فلزات سنگین است و بار آلودگی بالایی دارد. اکبری ابراز داشت: اگر این پساب به سمت گاوخونی رها میشود به عنوان یک قدم برای حفظ حداقل رطوبت بخشهایی از تالاب، یاد شده زیرا تا حدودی قسمتهایی از گاوخونی را مرطوب نگهدارد و از گردوغبار جلوگیری میشود، اما اینکه پساب، حقابه محیطزیست در نظر گرفته شود به لحاظ کمیت و کیفیت و برای حفظ حیات زیستبومی تالاب پذیرفتنی نیست.