تیم ملی ایتالیا با شکست انگلیس در فینال یورو ۲۰۲۰ در ومبلی جشن قهرمانی به راه انداخت. پس از ۵۳ سال انتظار لاجوردی‌پوشان مقابل دیدگان هزاران انگلیسی در ضیافت پنالتی‌ها به پیروزی رسیدند و داغ طلسم‌شکنی را به دل سه‌شیر‌ها گذاشتند. فتح یورو به دست یاران مانچینی در حالی اتفاق افتاد که میزبان انتظار چنین باخت تلخی را نداشت. رفتار خشمگینانه هواداران انگلیسی بعد از بازی و زد و خورد‌هایی که هولیگان‌ها در بیرون از ومبلی به راه انداختند این واقعیت را به وضوح نشان می‌دهد.
رؤیای حفظ جام در خانه در شرایطی به حقیقت نپیوست که سه پنالتی‌زن انگلیس در لحظات سرنوشت‌ساز ناکام بودند. سانچو، راشفورد و ساکا با از دست دادن پنالتی‌های خود جام را تقدیم ایتالیایی‌ها کردند. انگلیسی‌ها بعد از اینکه نتوانستند با این باخت کنار بیایند از خجالت هر سه بازیکن سیاهپوست خود درآمدند و با توهین‌های نژادپرستانه آن‌ها را مجازات کردند، ولی واقعیت این است که ایتالیا دوباره به اوج بازگشته و برلی دومین بار آقای اروپا شده است. آن‌ها برخلاف سه‌شیر‌ها که تاکنون تجربه قهرمانی اروپا را نداشته‌اند در سال ۱۹۶۸ فاتح جام ملت‌ها شده‌اند. در پایان جام شانزدهم برای اولین بار عنوان بهترین بازیکن جام ملت‌های اروپا به یک دروازه‌بان تعلق گرفت؛ دوناروما، گلر ششدانگ ایتالیا در فینال با مهار دو پنالتی انگلیس سهم مهمی در قهرمانی آتزوری داشت. کریس رونالدو هم با پنج گل زده و یک پاس گل آقای گل رقابت‌ها شد.
شگفت‌انگیز‌ها
اشک شوق مانچینی و درآغوش کشیدن دستیار و رفیق قدیمی‌اش جانلوکا ویالی بیش از همه به چشم آمد. ایتالیا بعد از ناکامی در انتخابی جام جهانی ۲۰۱۸ نابود شد، ولی مانچو تیم ملی را دوباره احیا کرد تا در سال ۲۰۲۱ قهرمان اروپا شود و یکی از مدعیان جام جهانی قطر به حساب آید. ضمن اینکه در فینال با تعویض‌های خوب کاری کرد که ایتالیا در نیمه دوم میزبان را در خانه وادار به عقب‌نشینی کند. شاگردان مانچینی هم گل تساوی را زدند و هم در پنالتی‌ها موفق بودند. او با شگفت‌انگیز خواندن بازیکنانش پس از بازی گفت: «این بچه‌ها شگفت‌انگیز هستند و من نمی‌توانم چیز بیشتری بگویم. این موفقیت برای همه مردم و طرفداران ایتالیا از اهمیت بالایی برخوردار است. تیم رشد زیادی کرده است. من فکر می‌کنم ما هنوز می‌توانیم پیشرفت کنیم. ما برای ایتالیایی‌ها خوشحال هستیم. خوشحالیم که هم برنده شدیم و هم فوتبال خوبی بازی کردیم.»
میراث‌دار بوفون
دروازه‌بان ۲۲ ساله در سه بازی مرحله گروهی کلین‌شیت کرد و با اینکه در مصاف با انگلیس در دقیقه دوم بازی دروازه‌اش باز شد، اما با شاهکار در پنالتی‌ها ستاره جام لقب گرفت. دوناروما تسلیم نشدن را رمز قهرمانی ایتالیا خواند: «فوق‌العاده بودیم و هرگز تسلیم نشدیم. فقط یک سانتیمتر با قهرمانی فاصله داشتیم. ممکن است گل بخورید، اما جبرانش کار آسانی نبود، چراکه انگلیس خیلی خوب دفاع می‌کرد. بوفون بهترین دروازه‌بانی است که در طول تاریخ وجود داشته است. من تلاش می‌کنم بهترین عملکرد را داشته باشم که به تیم کمک کنم، اما او شماره یک است.»
قبول مسئولیت
چاره دیگری نداشت جز اینکه مسئولیت باخت و انتخاب پنالتی‌زن‌ها را برعهده بگیرد. گرت ساوت‌گیت هم با آمدن به تیم ملی انگلیس جان دوباره‌ای به سه‌شیر‌ها داد و آن‌ها را به فینال یورو رساند. آن‌ها بعد از ۵۵ سال خیال می‌کردند می‌توانند یک جام مهم را تصاحب کنند، ولی تصمیمات سرمربی این حسرت را طولانی‌تر کرد. او ساکا را در نیمه دوم به میدان آورد و رشفورد و سانچو را نیز در آخرین لحظات وقت‌های اضافه به زمین فرستاد. دقیقاً همین سه یار تعویضی با هدر دادن پنالتی‌ها داغ یورو را به دل جزیره‌نشینان گذاشتند. ساوت‌گیت که می‌دانست به خاطر فرصت‌سوزی این سه نفر با انتقاد‌های تندی روبه‌رو خواهد شد، اظهار داشت: «مسئولیت این اتفاق برعهده من است، چراکه این من بودم که بازیکنان را انتخاب کردم که ضربات پنالتی را بزنند. در این شرایط هیچ کدام از ما تنها نیستیم و در واقع با هم پیروز می‌شویم یا شکست می‌خوریم. این تصمیم من بود که پنالتی را به ساکای ۱۹ ساله بدهم. این مسئله به او، سانچو یا راشفورد ارتباطی ندارد. ما در تمرینات روی این مسئله کار کرده بودیم، اما این خطری است که همیشه شما را تهدید می‌کند. در واقع این یک قمار بود و اگر ما زودتر ریسک می‌کردیم شاید در وقت‌های اضافه بازی را از دست می‌دادیم.»
