سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: جشنواره «فیلم کوتاه مدرسه» جشنواره‌ای است برای فیلمسازان نوجوان که به آن‌ها در سراسر کشور این امکان را می‌دهد در صورت داشتن استعداد و علاقه، وارد عرصه هنر و سینما شوند. فراخوان هفتمین دوره این جشنواره به تازگی منتشر شد که مهلت ارسال آثار را تا ۳۱ تیر ماه اعلام کرده است و افراد می‌توانند با ارسال آثار خود از طریق سایت
ir. madresefestival در جشنواره شرکت کنند. همچنین در صورت برگزیده شدن، می‌توانند زیر نظر مربیان حرفه‌ای به رؤیای فیلمسازی‌شان برسند. «جوان» برای کند و کاو بیشتر جشنواره و اهداف آن با امیرحسین اخوین، دبیر جشنواره گفتگو کرده است.
سینما را چطور فضایی برای نوجوانان و دانش‌آموزان می‌بینید و این قشر چگونه می‌توانند در این عرصه تأثیرگذار باشند؟
می‌توان گفت ذهن خلاق ویژه دوران نوجوانی بسیار مستعد این است که تخیلات، آرزو‌ها و آرمان‌های خود را برای ساختن جهانی بهتر به کار گیرد و داستان‌ها و مفاهیم جدیدی را به تصویر درآورد. همچنین به دلیل اینکه سینما یکی از زبان‌های مشترک بین مردم دنیاست، ورود نوجوانان و خلق آثاری مبنی بر دغدغه‌ها و آرمان‌هایشان، بزرگسالان را علاوه بر اینکه به دنیای ذهنی آنان نزدیک می‌کند، گاهی نیز به تفکر و بازنگری عمیق در مبانی فکری خودشان وا می‌دارد.
از نظر شما چه تفاوت‌هایی بین نگاه یک نوجوان تازه‌کار و یک فیلمساز حرفه‌ای وجود دارد؟
نوجوان تازه‌کار ممکن است با خیلی از چالش‌ها و موانع کار آشنایی نداشته باشد و ساخت و به نمایش درآوردن ایده‌هایش را بسیار سهل بینگارد، در حالی که یک فیلمساز حرفه‌ای با استفاده از برنامه‌ریزی و بررسی محدودیت‌ها، از بسیاری از ایده‌ها دست می‌کشد.
اگرچه این، برای نوجوان یک نقطه قوت محسوب می‌شود و راه را برای نوآوری‌های گوناگون باز می‌کند تا هر ایده‌ای که به ذهنش رسید، با پذیرش محدودیت‌ها و با کمترین ظرفیت‌های ممکن، به دنبال تولید اثر خود برود.
چه اتفاقی می‌افتد که برخی جشنواره‌ها نسبت به برخی دیگر بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند؟
به طور کلی، جشنواره‌هایی که سلبریتی‌محور هستند بیشتر از جشنواره‌هایی که تربیت‌محور هستند، در کانون توجهات قرار می‌گیرند، همچنین عموم مردم از رسانه‌ها ترجیحاً اخبار و حواشی مربوط به سلبریتی‌ها را می‌خواهند تا ظرفیت‌ها و پتانسیل‌هایی که در سراسر کشور در حال پا گرفتن هستند.
نگاه جشنواره فیلم مدرسه نگاهی تربیتی است، نه صرفاً نگاه سلبریتی‌زده‌ای که به دنبال جلب توجه رسانه‌ها باشد! اساس کار ما، پرداختن به دانش‌آموزان در مناطق محروم و محدودیت‌هایی است که آن‌ها دارند و هدف شناسایی این ظرفیت‌ها و استعداد‌های موجود در مدارس است.
ما به دنبال آن هستیم که دانش‌آموزان از هر قشری، در صورت داشتن علاقه و استعداد بتوانند به صورت حرفه‌ای فعالیت در عرصه هنر را آغاز کنند و شایان ذکر است تا اینجا نیز جشنواره فیلم مدرسه، عملکردی موفق میان دانش‌آموزان داشته است.
نظرتان در مورد مخالفت‌های گاه و بی‌گاه خانواده‌ها برای ورود فرزندان‌شان به عرصه هنر چیست؟
بخشی از این نگرانی طبیعی است و شاید به این مسئله بازمی‌گردد که در دیدگاه رایج، اساساً به هنر به دیده یک حوزه مستقل کاری نگاه نمی‌شود و از نظر آنان هنر نمی‌تواند منبع مناسبی برای کسب درآمد باشد، لذا در این مورد به فرزندان خود سخت می‌گیرند، اما اگر ما نگاه خود به این مقوله را کمی تغییر دهیم و این عرصه را جدی و دارای پتانسیل‌های بالا برای سرمایه‌گذاری در نظر بگیریم، می‌توانیم به رشد و پرورش استعداد‌هایی که ممکن است در فشار خواندن ریاضی یا تجربی از دست بروند، کمک کنیم و حداقل فرصت آزمون و خطا در این عرصه را از نوجوانان خود نگیریم.
مدارس و معلمان چطور می‌توانند در جهت شکوفایی بچه‌ها تأثیرگذار باشند؟
مدارس و معلمان می‌توانند با شناسایی و تشخیص استعداد دانش‌آموزان و معرفی فضا‌هایی که متناسب رشد آن‌ها هستند، در راستای شکوفایی‌شان سهیم باشند.
یک اثر برگزیده چه ویژگی‌هایی دارد و شما چه برنامه‌ای برای افراد برگزیده دارید؟
ایده‌پردازی و خلاقیت بالا، ویژگی بارز یک اثر برگزیده است، اما در هر صورت اساس کار جشنواره استعدادیابی بوده و برد و باختی در آن وجود ندارد.
برنامه‌هایی که ما در نظر داریم نه تنها شامل برگزیدگان جشنواره است بلکه کسانی را هم که برگزیده نشده، اما در روند داوری بچه‌های مستعدی شناسایی شده‌اند نیز در بر می‌گیرد. روند برنامه‌ها به این صورت است که تمام این افراد عضو باشگاه فیلم مدرسه می‌شوند و امکاناتی به آن‌ها داده می‌شود، از جمله اینکه می‌توانند در دوره‌های هنر ما شرکت کنند.
کلاس‌های ویژه‌ای برای آن‌ها برگزار می‌گردد و پروژه‌هایی از جا‌های مختلف برای آن‌ها گرفته می‌شود تا طی آن پروژه‌ها در کار بهبود پیدا کنند و در نهایت فرآیند حرفه‌ای شدن و توزیع محصولاتشان در بازار از این طریق صورت می‌گیرد.
