سرویس ورزشی جوان آنلاین: سال‌هاست که بازار ورزش کشور به دلیل منفعل بودن تولید‌کننده داخلی و البته عدم حمایت از آن توسط دلالان و اجناس بی‌کیفیت خارجی قبضه شده است. بازاری که، اما درخشش دوباره یک برند ایرانی در المپیک توکیو را که توجه مقام معظم رهبری را هم به خود جلب کرد و بار دیگر توصیه‌های ایشان را برای حمایت از تولیدات داخلی به دنبال داشت، می‌تواند به دست تولیدکنندگان داخلی بیفتد. البته تولیدکننده‌هایی که خود نیز در این راستا حرفی برای گفتن داشته باشند.
دیدار مدال‌آوران المپیک و پارالمپیک توکیو با رهبر انقلاب اسلامی تنها به قدردانی از تلاش ورزشکاران یا حتی توصیه به مهیا کردن شرایط برای ادامه موفقیت و برداشتن باری از دوش آن‌ها در ادامه مسیر ختم نشد. در این دیدار رهبری به نکته‌ای اشاره کردند که شاید در نخستین روز‌های آغاز رقابت‌های المپیک و زمانی که همه نگاه‌ها به تلاش ورزشکاران برای نیل به موفقیت بود کمتر مورد توجه قرار گرفته بود و آن نقش بستن M بر پیراهن ورزشکاران ۱۴ کشور در این رقابت‌ها بود. علامتی که نشان برند ایرانی بود. برندی که در المپیک ریو نیز ورزشکاران ۳۵ کشور از ۱۰۵ کشور حاضر در دهکده المپیک از آن استفاده کردند که نه فقط اتفاقی قابل توجه بود که برای اولین بار در تاریخ المپیک و صنعت پوشاک ایران رخ داد. اتفاقی خوشایند که هادی عامل، گزارشگر کشتی را بر آن داشت تا در جریان مسابقات بین‌المللی با تعریف از کار کسی که خستگی‌ناپذیری را از مورچه آموخته بود و همین نام را بر تولیدات خود گذاشته بود (مروژ در زبان لری به معنای مورچه است) با افتخار بگوید: «واقعاً افتخارآمیز است تیم کشتی آلمان که آدیداس (یکی از پرآوازه‌ترین و محبوب‌ترین برند‌های ورزشی جهان) را دارد، دوبنده ایرانی‌می‌پوشد.»
تأکید به حمایت از تولیدات داخلی
اگرچه رهبری پیشتر با نامگذاری سال ۹۷ به عنوان سال حمایت از کالای ایرانی به این مهم اشاره کرده بود، اما درخشش دوباره یکی از برند‌های پوشاک ایران در المپیک توکیو که پیشتر در ریو نیز شاهد آن بودیم باعث شد ایشان یک‌بار دیگر بر حمایت از تولیدات داخلی توصیه و تأکید کنند: «یک نکته قابل توجه این است که از تولیدکنندگان تجهیزات ورزشی در داخل کشور حمایت کنید. من شنیدم که امسال چندین کشور از لباس ورزشی که محصول تولیدی کشورمان بود استفاده کردند. این نشان ایرانی در دنیا درخشید. در واقع توانستند انحصار کلیشه‌ای بعضی از نشان‌های بین‌المللی را با این بشکنند، این خیلی باارزش است. این را حمایت بکنید، هم از این تولیدی حمایت بشود، هم بقیه ابزار‌های ورزشی در داخل تولید بشود و همان‌طور که اینجا در مورد لباس توانستید این برتری را به دست بیاورید، در مورد بقیه ابزار‌های ورزشی هم احتمالاً خواهید توانست.»
رؤیایی که حقیقت یافت
داستان برندی که با راهیابی به دو المپیک تمجید رهبری را به دنبال داشت به بیش از ۲۰ سال قبل برمی‌گردد و آرزو‌های مردی که روزی به عنوان فیزیوتراپ تیم‌های ملی فوتبال و به واسطه دانستن زبان با فوتبالیست‌هایی که در فروشگاه‌های بزرگ کشور‌های دیگر به دنبال لباس‌های ورزشی بودند همراه می‌شد و همین داستان او را بر آن داشت تا با تولید پوشاک و سایر محصولات ورزشی باکیفیت که چیزی از نمونه‌های خارجی کم ندارند ورزشکاران را بی‌نیاز از گشتن در فروشگاه‌ها و خرید از برند‌های خارجی کند. همین جرقه استارت کار برند مروژ بود که با احداث کارخانه‌اش در اندیمشک نه فقط ۳۰۰ شغل ایجاد شد و بسیاری از ورزشکاران و تیم‌های داخلی افتخار پوشیدن لباس‌هایی با برند ایرانی نصیب‌شان شد که آوازه کیفیت و شهرتش چنان طی این ۲۰ سال فعالیت در جهان پیچید که ورزشکاران کشور‌های بسیاری سراغش را گرفتند، به طوری که غول‌های بزرگ ورزشی مثل شرکت نایک وآسکس برای کنار زدنش از سد راه و گرفتن بازارش بار دیگر به کشتی برگشتند. هرچند که این رقابت باعث عقب‌نشینی مردی نشد که رؤیاهایش به حقیقت پیوسته بود.
قبضه بازار توسط دلالان
برند مروژ حتی موفق به گرفتن نشان فدراسیون جهانی والیبال نیز شده است. نشانی که تنها ۱۲ شرکت در جهان موفق به دریافت آن از FIVB شده‌اند. اما در ایران سال‌هاست که برخی تیم‌های باشگاهی و حتی ملی از جمله والیبال و کشتی از آن استفاده می‌کنند و تهیه البسه کاروان اعزامی ایران به مسابقات جاکارتا را هم بر عهده داشت، ولی به‌رغم آنکه به دلیل کیفیت و تنوع بالایی که دارد مورد توجه فدراسیون‌های ورزشی کشور‌های مختلف قرار گرفته، نتوانسته بازار ورزشی ایران را که در احاطه اجناس بی‌کیفیت خارجی است قبضه کند، از آن جهت که همچنان بازار ورزش ایران در دست دلالانی است که با زد و بند‌های خود تجهیزات مورد نیاز ورزش کشور را از اجناس نامرغوب چینی و دیگر کشور‌ها تهیه می‌کنند. اجناس برند‌های بی‌نام و نشانی که با وجود تقلبی بودن توانستند بازار ایران را قبضه کنند و متأسفانه در بسیاری از موارد ردپای بعضی ورزشکاران، پیشکسوتان و حتی متولیان ورزش را در این کاسبی‌ها می‌توان دید که در نقش کارچاق‌کن‌های اجناس بی‌کیفیت راه را برای شکوفایی تولیدات داخلی می‌بندند.
یکدست صدا ندارد
در این خصوص وزارت ورزش به عنوان متولی ورزش می‌تواند با ایجاد راهکار‌هایی فدراسیون‌ها و تیم‌های ورزشی را مستلزم به هزینه کردن در بخش‌های داخلی کند. البته این داستان نباید به شکلی غیراصولی به قانونی تبدیل شود که باعث بالا کشیدن بی‌دلیل قیمت اجناس بی‌کیفیت داخلی شود. ضمن اینکه پرواضح است که یکدست نیز صدا ندارد و در این راستا بخش صنعت باید با دست دادن به دست بخش ورزشی شرایط ایجاد تولیدات باکیفیت را ایجاد کرده و تیم‌ها، باشگاه‌ها و حتی ورزشکاران را ترغیب کند به استفاده از تولیدات داخلی، اما نه استفاده‌ای که به جای سود برای تولید‌کننده ضرر به دنبال داشته باشد، چراکه گذاشتن بدهی روی دست تولید‌کننده داخلی به واسطه بدقولی و بدحسابی در پرداخت صورت‌حساب‌ها، نه فقط باعث رونق بخش اقتصاد و چرخیدن چرخ برند‌های داخلی نمی‌شود که کار را برای آن‌ها به مراتب دشوار‌تر هم می‌کند.
خواستن توانستن است
موفقیت یک برند ایرانی در چنین سطحی می‌تواند با الگوبرداری از سوی تولید‌کننده داخلی نظر ورزش را به خود جلب کند و در راستای توصیه‌های رهبری گامی بلند در زمینه شکوفایی اقتصادی و همچنین حمایت از تولیدات داخلی باشد. تولیداتی که می‌تواند با اندکی حمایت اجناس بی‌کیفیت خارجی را از دور خارج و دست دلالا‌ها را نیز از این چرخه کوتاه کند.
