پیامبر گرامی اسلام بزرگترین مبشر دوستی و برادری در کل هستی است. آموزههای حضرت رسول در این زمینه به ویژه در موضوع ایجاد صلح و سازش میان مسلمانان در اهل بیت ایشان نیز دیده میشود. آنچه میخوانید شمهای از احادیث گرانبها در این باره است.
۱) پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) فرمود:
-خداوند دروغ گفتن را در راه اصلاح و سازش دوست میدارد و راست گفتن را که باعث فساد و تباهی میگردد، مبغوض میدارد. (مواعظ صدوق، ص ٤)
- اصلاح و سازش میان مسلمانان برای انسان بالاترین صدقه و احسان به شمار میآید. (مواعظ عددیّه، ص ١٩)
-کسی که بیش از سه روز با برادر دینیاش قهر کند آتش دوزخ سزاوار اوست. (لئالیالأخبار، ج ٢، ص ٢١٦)
-کسی که میان خود و خداوند صلح و سازش دهد (خدا را اطاعت کند و به اوامر و نوایش عمل نماید) خداوند نیز میان او و مردم اصلاح و سازش خواهد داد. (الشِّهاب فیالحِکَمِ و الآداب، ص ٤٦)
-کسی که در راه صلح و آشتی میان دو نفر گام برمیدارد تا زمانی که مراجعت کند فرشتگان خدا همواره بر او درود میفرستند و اجر و پاداش شب قدر هم به او عطا میگردد. (لئالیالأخبار، ج ٢، ص ٢١٤)
-صدقه زبان، وساطت کردن در (رفع حوائج) مردم و تلاش برای خاموش کردن فتنه یا صلح و آشتی دادن میان دیگران است. (مواعظ عددّیه، ص ١٧٢)
۲- امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) فرمود:
- کسانی که با شما قطع رابطه کردند، شما (در مقابل) با تفضّل برتر خود، رابطه خودتان را با آنان تجدید و استوار نمایید. (بحار، ج ٧٤، ص ٤١٢)
- کسی که بیجهت از برادر بیگناه خود کنارهگیری میکند خیر و امیدی در وجود او نیست. (فهرست غُرر، ص ٤٢١)
- بهترین اندرز (در قدم اول) وادار کردن به صلح و آشتی است. (فهرستغُرر، ص ٢٠٤)
- بر شما باد که رابطه و بذل و محبّت را با یکدیگر داشته باشید و از دوری کردن و فاصله گرفتن سخت بپرهیزید. (نهجالبلاغه، وصیت (نامه) ٤٧)
- به راستی که تفرقه انداختن میان دو دوست و همدم تا چه اندازه زشت و نکوهیده است. (فهرست غُرر، ص ٣٦)
- آن چیزی که اساس دین و ایمان را ریشهکن میکند، دشمنی و تفرقه میان مسلمانان است. (بحار، ج ٦٢، ص ٢٤٨)
۳- حضرت امام جعفرصادق (ع) فرمود:
- دو نفر که به عنوان قهر و دوئیّت، از یکدیگر جدا میشوند، قطعاً یکی از آن دو مستوجب لعنت و بیزاری خداوند است و چه بسا که لعنت شامل هر دوی آنها نیز بگردد! (سفینه، ج ٢، ص ٦٩٧)
- برای انسان عملی بعد از ادای واجبات بالاتر از اصلاح و آشتی دادن میان مردم نیست: عملش خیر و نیکو و نتیجهاش هم به خیر و نیکویی خواهد بود. (سفینه، ج ٢، ص ٤٠)
- کسی که میان افراد متنازع (به دروغ) آشتی بدهد دروغگو نیست، این عمل او تنها اصلاح است دروغ نیست! (المحجّهالبَیضاء، ج ٣، ص ٣٧٥)