از موضوعاتی که این روز‌ها در رسانه‌ها در اخبار مرتبط با ایران مطرح می‌شود، از سرگیری مذاکرات هسته‌ای و چشم‌انداز آتی آن است. واقعیت آن است که در طول شش سالی که از عمر برجام می‌گذرد، سیاست طرف ایرانی عمل به تعهدات و در مقابل طرف غربی و به‌ویژه امریکایی‌ها نقض عهد و حتی تلاش برای امتیازگیری بیشتر بوده است. اینکه سرنوشت مذاکرات آتی و خود برجام چه خواهد شد، موضوعی است که مجال قابل‌اعتنایی را برای بحث می‌طلبد، اما آنچه مقصود این نوشتار است، مسیری موازی است که مسئولان کشور باید طی کنند.
تجربه هشت سال مدیریت دولت روحانی نشان داد گذاردن تخم‌مرغ‌ها در سبد مذاکره و توافق چه پیامد‌های ناگواری برای منافع ملی خواهد داشت، ازاین‌رو مسئولان کشور باید برای هرگونه احتمالی خود را آماده کنند و با فرصت‌های در دسترس، گزینه‌های پیش روی ملت ایران را توسعه دهند. از مهم‌ترین گزینه‌هایی که به‌موازات فرایند مذاکره باید دنبال شود، «ناامیدسازی دشمن از تشدید فشار» است که برخی از مهم‌ترین اقدامات لازم برای تحقق آن عبارت‌اند از:
۱- گسترش گفتمان مقاومت: شکی نیست که منطقه غرب آسیا به آوردگاه رقابت دو محور مقاومت و سازش تبدیل شده است که محور متحدان امریکا با شعله‌ور کردن جنگ نیابتی به‌دنبال ضربه زدن به محور مقاومت و مهار اقتدار منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران است. به بیان رهبر معظم انقلاب، «در منطقه هم آن‌ها می‌خواهند نفوذ ایجاد کنند؛ حضور برای خودشان دست‌وپا کنند و اهداف خودشان را در منطقه دنبال کنند. ما به حول و قوه الهی تا آنجایی که بتوانیم نخواهیم گذاشت این اتفاق بیفتد. سیاست‌های ما در منطقه، نقطه مقابل سیاست‌های امریکاست.»در چنین شرایطی، تقویت مقاومت و اقتدار منطقه‌ای نظام، از جلوه‌های «ناامید کردن دشمن» است.
۲- مقاوم‌سازی اقتصاد: نمی‌توان از یاد برد که دشمن از آسیب‌پذیری اقتصاد ایران در سال‌های اخیر بیشترین سوءاستفاده را کرد و بزرگ‌ترین حجم تحریم‌های تاریخ را علیه جمهوری اسلامی ایران وضع کرد. اکنون که دولت تازه‌نفس بر سر کار آمده، راه انسداد مسیر تحریم‌ها، مقاوم‌سازی اقتصاد با محوریت حمایت از تولید ملی است که لازم است بر اساس سیاست‌های کلی ابلاغی مقام معظم رهبری دنبال شود و دولت نیز با برنامه اجرایی کارآمد، سهم خود را در این عرصه به میدان عمل آورد.
۳- مقاوم‌سازی فرهنگی: هرچند تهاجم فرهنگی و جنگ نرم که به‌دنبال تغییر باور‌ها و ارزش‌های حاکم بر جامعه ایران است، سابقه‌ای به درازای چند دهه دارد، اما با پیشرفت فناوری در سال‌های اخیر، بر شدت و گستردگی آن افزوده شده است و امروز در مقطع کنونی بیم آن می‌رود که رخنه‌های فرهنگی دشمن در داخل، موجب آسیب‌پذیری جامعه ما گردد. به تعبیر حضرت امام خامنه‌ای، «دشمن سعی می‌کند در زمینه فرهنگی، باور‌های جامعه را دگرگون کند و آن باور‌هایی را که توانسته این جامعه را سرپا نگه دارد جابه‌جا کند، خدشه در آن‌ها وارد کند، اختلال و رخنه در آن‌ها به وجود بیاورد. خرج‌ها می‌کنند؛ میلیارد‌ها خرج می‌کنند برای این مقصود. این رخنه و نفوذ فرهنگی است.» بنابراین، لازم است جبهه مؤمن انقلابی به میدان عمل بیاید و در این آوردگاه حساس از انقلاب اسلامی پاسداری کند.
۴- افشای چهره بزک‌کرده امریکا: رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: «بعضی‌ها اصرار دارند این شیطان بزرگ را با این خصوصیات (که از ابلیس بدتر است) بزک کنند و به‌شکل فرشته وانمود کنند.» متأسفانه غربگرایان داخلی از هیچ فرصتی برای بزک کردن رژیم ایالات‌متحده امریکا فروگذار نکرده و در جریان انتخابات سال گذشته امریکا نیز به عیان مشاهده شد که برخی رسانه‌های این جریان به ستاد داخلی یکی از نامزد‌های انتخاباتی امریکا تبدیل شد. در واقع جریان نفوذی، با همه شکست‌هایی که تاکنون با آن‌ها مواجه شده است، از تطهیر امریکا دست نمی‌کشد و بنابراین باید جبهه جوانان مؤمن انقلاب اسلامی در افشای ماهیت حقیقی این چهره بزک‌شده بکوشند.
۵- حل مشکلات مردم و کارآمدسازی: رهبر معظم انقلاب سال‌ها پیش تأکید کردند «هرکه می‌خواهد با امریکا مبارزه اساسی کند، باید به این مردم خدمت کند.» واقعیت آن است که امروز کشور از چالش‌های جدی اقتصادی رنج می‌برد که عمدتاً ناشی از سوءتدبیر‌ها و سوءمدیریت‌های گذشته است. بار اصلی این مشکلات معیشتی را مردم بر دوش می‌کشند و هم اینان هستند که، ولی نعمتان اصلی مسئولان هستند. اکنون وظیفه مدیران اجرایی آن است که با عمل به وعده‌های خود و حل مشکلات معیشتی جامعه، دشمنان را ناامید سازند.
۶- امنیت آفرینی: هرچند بحمدالله کشور از سطح بالایی در امنیت ملی بهره‌مند است، اما روشن است که طمع دشمنان هیچ‌گاه دور نشده است. به بیان رهبر معظم انقلاب اسلامی «برای تأمین امنیت خارجی و طمع نکردن دشمنان، باید ابزار‌های دفاعی همچون موشک، پهپاد و هواپیما همچنان تقویت شوند و برای تأمین امنیت داخلی نیز دستگاه‌های مربوطه مراقب مسئله نفوذ باشند...»
