مشاور سیاست خارجی دولت اوباما معتقد است که امریکا برای احیای برجام باید تشدید تنش نظامی با ایران را روی میز بگذارد.
به گزارش مهر، «دنیس راس» مدیر سیاستگذاری وزارت خارجه امریکا در دوره جورج بوش، هماهنگ‌کننده ویژه مسائل خاورمیانه در دوره بیل کلینتون و مشاور سیاست خارجی دولت باراک اوباما در مقاله‌ای در «فارین پالیسی» نوشته که، چون تهران دیگر واشنگتن را جدی نمی‌گیرد، برای احیای توافق هسته‌ای، خطر تشدید تنش نظامی باید روی میز باشد. وی مقاله‌ای با عنوان «تهدید جنگ تنها راه رسیدن به صلح با ایران است»، نوشته که رویکرد دولت بایدن در قبال ایران، بر مبنای مهار برنامه هسته‌ای ایران از راه احیای توافق ۲۰۱۵ و محدود کردن زیرساخت‌های هسته‌ای این کشور تا سال ۲۰۳۰، پیش‌بینی شده بود تا گام بعدی، مذاکره در باب توافقی طولانی‌تر و محکم‌تر باشد که به تمدید بند غروب آفتاب و مسائل دیگر نظیر برنامه موشک‌های بالستیک و همچنین رفتار‌های منطقه‌ای ایران را نیز پوشش می‌داد. به گفته راس، این رویکرد مستلزم همکاری طرف ایرانی بود، حال آنکه ایران نشان داد شریک اجرای طرح‌های دولت واشنگتن نمی‌شود. او می‌گوید که ایرانی‌ها در مقابل این رویکرد، برنامه هسته‌ای خود را تهدیدآمیزتر کردند؛ از جمله محدود کردن دسترسی آژانس به سایت‌های هسته‌ای، غنی‌سازی اورانیوم تا سطح ۶۰ درصد و تولید اورانیوم فلزی. دنیس راس ضمن بررسی رفتار ایران و رویکرد دولت بایدن در قبال آن، این ادعا را مطرح می‌کند که واشنگتن یک نکته حیاتی را نادیده گرفته و آن این است که «طرف ایرانی به اهمیت آنچه که انجام می‌دهد واقف است، اما ترسی از آن ندارد.»راس می‌نویسد: «آن‌ها می‌دانند که رفتارشان از جانب امریکا یا هر یک از طرفین برجام، با هر نوع واکنشی اعم از دیپلماتیک یا ... مواجه نخواهد شد و «فقدان حس ترس از جانب ایران خطرناک است»، چرا که به همان اندازه که آن‌ها را از باب توسل امریکا به گزینه نظامی دچار سوء محاسبه می‌کند، شانس حصول نتیجه دیپلماتیک را هم کمرنگ‌تر خواهد کرد.»
راس می‌نویسد: چنانچه واشنگتن بخواهد استفاده از نیروی نظامی علیه برنامه هسته‌ای ایران را به حداقل برساند، ضروری است که دیوار بازدارندگی خود را احیا کند و برای رسیدن به این مقصود، ایرانی‌ها باید به این باور برسند که در صورت ادامه این روند و طفره رفتن از مذاکره، امریکا و اسرائیل آمادگی تخریب سرمایه‌گذاری‌های کلان آن‌ها در عرصه برنامه هسته‌ای را دارند و قطعاً این نخستین بار نیست که تهدید جدی برای توسل به گزینه نظامی، ابزاری ضروری برای ممانعت از وقوع آن است.
