بمباران زمین فوتبال چوار از آن دست وقایع تلخ جنگ تحمیلی است که بهرغم شهادت تعدادی از فوتبالیستها و تماشاگران بازتاب زیادی در داخل و خارج از کشور نداشته است. اشاره دقیق و هوشمندانه رهبر معظم انقلاب اسلامی به این اتفاق مغفول مانده، اهمیت حادثه چوار را نشان میدهد.
دیدار دستاندرکاران کنگره شهدای استان ایلام با حضرت آیتالله خامنهای فرصتی بود برای اشاره ایشان به دلاوریها و ازخودگذشتگیهای وصف نشدنی مردم این خطه. رهبر فرزانه انقلاب در بیانات خود از استان ایلام در دوران دفاع مقدس به عنوان یک دژ مستحکم یاد کردند و به حادثه غمانگیز چوار اشاره داشتند: «کل استان ایلام جزو اَلسّابقون در دفاع مقدس است. حوادث بیشماری در استان ایلام به وقوع پیوست که متأسفانه مردم خودمان هم خبر ندارند، چه برسد به دیگران و خارج و ملتهای دیگری که مشتاقند حوادث کشور ما را بدانند. آنها که هیچ، حتی مردم خودمان هم از خیلی از این قضایا خبر ندارند. یکی همین قضایا بمباران مسابقه فوتبال بچهها بود، آن هم در بیستوسوم بهمن ۶۵. دو تیم ایلامی برای بزرگداشت یادبود هفتمین سال پیروزی انقلاب، یک مسابقهای به این عنوان برگزار کردند و تعدادی از مردم هم جمع شدند و تماشا میکردند. هواپیمای عراقی آمد بالای سر از نزدیک، یعنی با توجه به اینکه اینجا چه برنامهای هست، نه اینکه همین طور بمب بیندازند و تصادفاً بخورد به زمین فوتبال؛ نه. با توجه اینجا را زد و ۱۰ بازیکن و داور شهید شدند. چند بچه شهید شدند و بعضی از تماشاچیان هم شهید شدند؛ این حادثه کوچکی نیست. این حادثه بزرگی است؛ جا دارد که اینجور حوادث در ابعاد جهانی شناخته، گفته و تکرار شود. این پیام مظلومیت شهدای ورزشکار ماست؛ جرمشان این بوده که برای سالگرد پیروزی جمهوری اسلامی و برای انقلاب، مسابقه تشکیل دادند.»
به رنگ خون
بمبهای رژیم عراق در حالی روی سر مردم و ورزشکاران بیگناه شهر «چوار» ریخت که به گفته مقام معظم رهبری هنوز خیلیها از آن خبر ندارند و برخلاف وعدههای داده شده، مسئولان فوتبال اقدام تأثیرگذاری برای معرفی و بازتاب ابعاد این جنایت ضدبشری انجام ندادهاند. روز ۲۳ بهمنماه سال ۱۳۶۵ و در شرایطی که شهرهای مرزی کشورمان همچنان آماج حملات و تجاوزهای دشمن قرار داشتند، عدهای از جوانان استان ایلام برای روحیه دادن به مردم منطقه و همچنین برگزاری جشنی به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی به فکر برگزاری یک بازی فوتبال افتادند، مسابقهای که رنگ خون به خود گرفت.
دو تیم منتخب چوار و جوانان ایلام با استقبال گسترده هواداران پا به زمین مسابقه گذاشتند با این نیت که شور، انگیزه و امید را به مردم منطقه هدیه دهند. تیم ایلام در نیمه اول بازی موفق به زدن دو گل میشود. شهید محمد کمالوند زننده یکی از این دو گل بود. با شروع نیمه دوم، بازیکنان چوار با هدف تغییر نتیجه به میدان میآیند و شهید حسین هزاوه یکی از دو گل خورده را جبران میکند (شهید هزاوه هم سرمربی تیم چوار بود و هم بازیکن، هم کاپیتان و هم بخشدار شهر چوار)، اما این بازی هرگز به دقیقه ۹۰ نرسید، چراکه هواپیماهای عراقی در دقیقه ۵۵ با بمباران، زمین را به خاک و خون کشیدند. آخرین صحنه بازی وقتی بود که تیم ایلام صاحب یک ضربه کرنر شد و بارانی از بمبهای دشمن اجازه زدن این ضربه را ندادند. پنج تماشاگر، یک داور و ۹ فوتبالیست به شهادت رسیدند و تعداد زیادی نیز مجروح شدند.
۵۵ دقیقه ابدی
با گذشت ۳۵ سال از این اقدام جنایتکارانه هنوز خبری از بازتاب گسترده داخلی و بینالمللی از این واقعه نیست. به گفته حضرت آقا هنوز بسیاری از هموطنان خودمان هم نمیدانند در بهمنماه ۶۵ چه جنایتی در زمین فوتبال چوار رخ داده و شاید خیلیها اسم این شهر نیز به گوششان نخورده باشد. در چند سال گذشته با اینکه اشارات جزئی به این واقعه شده است، اما مسئولان فوتبال آنقدر درگیر حواشی ریز و درشت این رشته هستند که اهمیتی به مسائل فرهنگی، ترویج فرهنگ شهادت و معرفی شهدای چوار نمیدهند. بدون شک اگر رهبر انقلاب در کنگره شهدای ایلام نسبت به گمنامی شهدای ورزشکار چوار گلایه نمیکردند فدراسیون فوتبال همچون گذشته اشارهای به این اتفاق غمانگیز نمیکرد.
جنایت حادثه فوتبال چوار و آن ۵۵ دقیقه ابدی باید از سالها پیش مورد توجه قرار میگرفت تا همه جهان بفهمند که در هشت سال دفاع مقدس مردم ایران، بهویژه ساکنان شهرهای مرزی چه روزگاری را سپری کردند و بمبهای دشمن چطور یک بازی فوتبال را به خاک و خون کشید. اگر این اتفاق در هر کشور دیگری رخ میداد آوازه آن جنایت گوش فلک را کرده بود و سالانه صدها تورنمنت، مسابقه، یادبود و همایش به یاد کشتهشدگان برگزار میشد. در عوض فدراسیون فوتبال ما سالها در خواب خرگوشی بوده، در صورتی که میتوانست صدای مظلومیت شهدا و مجروحان حادثه چوار را به گوش همه دنیا برساند. انتظار میرود با تذکر اخیر مقام معظم رهبری، با اقداماتی جدی و به دور از شعارزدگی و هیاهو از سوی مسئولان فوتبال و ورزش ایران پس از سالها فرصتسوزی، حق مطلب در مورد شهدای چوار ادا شود.