گنده لات ورامین که متهم است با کمک ۱۸نوچه‌اش، یکی از لات‌های شهر را با شلیک گلوله به قتل رسانده است و اتهام را گردن همدستش انداخت.
به گزارش جوان، ۲۹تیر ماه‌سال۹۸، مأموران پلیس ورامین از درگیری خونین در یکی از خیابان‌های شهر باخبر و راهی محل شدند. بررسی‌های اولیه نشان می‌داد درگیری بین چند نفر اوباش محل بوده و در آن درگیری یکی از آن‌ها به نام سامیار با شلیک گلوله و ضربات قمه کشته شده‌است. همچنین مشخص شد دو نفر از آن‌ها نیز مجروح و راهی بیمارستان شده‌اند. جسد در حالی‌که یکی از گوش‌های آن بریده شده بود به پزشکی قانونی فرستاده شد و تحقیقات برای شناسایی عامل قتل آغاز شد. در روند تحقیقات دو نفر از دوستان مقتول بعد از بهبودی مورد تحقیق قرار گرفتند و گفتند سامیار در درگیری با جهانگیر گنده‌لات ورامین و نوچه‌هایش کشته شده است.
بررسی‌ها همچنین نشان داد مقتول با زنی به نام مانا ارتباط داشته است. مانا به مأموران گفت: «من و سامیار با هم رابطه داشتیم که جهانگیر هم به من ابراز علاقه کرد. چند بار تلفنی با او صحبت کردم و آخرین بار فهمیدم می‌خواهد همراه دوستانش سامیار را به میدان اصلی شهر بکشاند و او را با اسلحه کلاشنیکف به قتل برساند.»
بعد از این اظهارات، جهانگیر ۲۶ساله شناسایی و بازداشت شد. او با اقرار به قتل با همدستی ۱۸نفر از نوچه‌هایش در شرح ماجرا گفت: «خانواده من و سامیار سال‌ها قبل بر سر یک زمین اختلاف داشتند. همین باعث شد من و سامیار در اینستاگرام با هم کل کل داشته باشیم. آخرین بار سامیار در لایو اینستاگرام به من فحاشی کرد به همین خاطر نقشه قتل او را کشیدم.»
متهم ادامه داد: «شب حادثه همراه نوچه‌هایم در حالی‌که همگی قمه و چاقو داشتند با سامیار و دوستانش روبه‌رو شده و درگیر شدیم. در آن درگیری با اسلحه به او شلیک کردم. سپس یکی از دوستانم گوش مقتول را برید و قبل از فرار هم ماشین مقتول و دوستانش را آتش زدیم سپس گریختیم.» با اقرار‌های مرد شرور، ۱۸همدست او نیز بازداشت شدند و به شرکت در نزاع دسته‌جمعی اعتراف کردند. تحقیقات در این زمینه ادامه داشت، اما جهانگیر در بازجویی‌های بعدی جرمش را گردن یکی از دوستانش به نام شهاب انداخت. با این ادعا، اما در بازبینی دوربین‌های مداربسته، پرونده به اتهام محاربه به دادگاه انقلاب اسلامی فرستاده‌شد و به اتهام قتل عمد به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
متهمان در اولین جلسه محاکمه مقابل هیئت قضایی شعبه هفتم دادگاه کیفری یک استان تهران قرار گرفتند. در آن جلسه جهانگیر با درخواست قصاص از سوی اولیای‌دم جرمش را گردن همدستش انداخت. او گفت: «بعد از حادثه، دوستان مقتول برای انتقام مقابل خانه پدری‌ام آمدند و برادر بزرگم را با شلیک گلوله کشتند. پرونده آن‌ها هنوز در پلیس‌آگاهی در جریان است. من از روی رفاقت و مرام قتل را قبول کردم، اما این شهاب بود که مقتول را کشت.»
در ادامه شهاب این ادعا را نپذیرفت و جلسه بعد از دفاع دیگر متهمان تمام شد. در پایان هیئت قضایی دستور داد فیلم دوربین مداربسته به مرکز تشخیص هویت پلیس‌آگاهی فرستاده شود تا کارشناسان با تن‌پیمایی دو متهم بتوانند عامل شلیک مرگبار را به دادگاه معرفی کنند. به این ترتیب در حالی‌که نتیجه این تحقیقات مشخص کرد جهانگیر عامل شلیک مرگبار بوده‌است پرونده در دو روز متوالی در همان شعبه رسیدگی شد.
ابتدای جلسه جهانگیر در جایگاه ایستاد و گفت: «آن شب بعد از درگیری سوار ماشین شدیم که شهاب به من گفت برایت سورپرایز دارم. او گوش مقتول را که بریده‌بود از جیبش درآورد و نشانم داد. من به خاطر رفاقت با شهاب به قتل اعتراف کردم، اما بعد تصمیم گرفتم حقیقت را بگویم.» او در ادامه گفت: «وقتی دادگاه دستور تن‌پیمایی داد، شهاب برای اینکه نتیجه آنرا با خطا روبه‌رو کند در زندان معتاد شد. همین باعث اشتباه کارشناسان شد و من عامل قتل معرفی شدم.» سپس شهاب از خودش دفاع کرد و گفت: «جهانگیر قاتل است. او به اندازه کافی انگیزه برای قتل داشته و خودش به مقتول شلیک کرده است.» جلسات دادگاه بعد از آخرین دفاع سایر متهمان به پایان رسید و بعد از اعلام ختم جلسه، هیئت قضایی جهت صدور رأی وارد شور شد.
