از بهترین راه‌ها برای شناخت تاریخ معاصر، روایت داستان‌هایی است که اتفاقات تاریخی را در قالب سریال‌های تلویزیونی بازنمایی کنند و اگر بخواهیم دهه پرماجرای ۶۰ را به نسل جدید معرفی کنیم، راهش ساخت سریال‌های ملودرام درباره آن دوره است.
هاله گرجی، بازیگر سریال روی آنتن «برف بی‌صدا می‌بارد» با بیان این مطلب به «جوان» گفت: شاید من به عنوان بازیگری که دهه ۶۰ را تجربه کرده‌ام، کم و بیش با اتفاقات آن دوره آشنا باشم ولی بسیاری از نسل جوان از فضا و حال و هوای آن دوره بی‌خبرند و از این طریق از طریق آثار نمایشی فاخر، حقایق جامعه آن دوره را لمس می‌کنند.
این بازیگر ادامه داد: برای خودم ایفای این نوع نقش‌ها در بستر دهه ۶۰ جذاب است، چون موقعی که در سریال تاریخ معاصر بازی می‌کنید، به رغم شناختی که از شرایط زیست آن دوران دارید، باز هم با مسائل جدیدی روبه‌رو می‌شوید، چون طبیعی است که همگان از همه اتفاقات خبر ندارند.
بازیگر سریال «بچه مهندس» درباره نوعی نوستالژی موجود در برخی آثار متأخر سینما و تلویزیون مرتبط با دهه ۶۰ عنوان کرد: به هر حال مخاطب ایرانی، نوستالژی را دوست دارد و دلش می‌خواهد خاطرات قدیم را تداعی کند، حالا گاهی این بازگشت به گذشته به صورت کمدی و گاهی مثل «برف...» در مایه‌های ملودرام است.
این بازیگر که پیشتر در سریال «نوار زرد» با پوریا آذربایجانی کارگردان «برف بی‌صدا می‌بارد» همکاری کرده بود، با اشاره به سبک کاری این کارگردان توضیح داد: پیش از تلویزیون در تئاتر هم تجربه همکاری با آذربایجانی را داشتم و همان زمان او را کارگردانی یافتم که به شدت به حضور و نظر بازیگرانش برای پیشبرد درام اهمیت می‌دهد و سعی دارد با تعامل بازیگران، کارش را پیش ببرد.
وی افزود: در سریال «برف...» کارگردان سعی می‌کرد در کنار ارائه داده‌های لازم از کاراکتر و فضای داستانی از بازیگران بخواهد با ایده‌های خود به پرورش شخصیت کمک کنند و این روند خیلی به ساخت شخصیت‌های قابل باور برای سریال کمک کرد.
گرجی درباره تولید سریال‌های متنوع در تلویزیون بیان کرد: مخاطب تلویزیون دوست دارد هم کار‌های جدید ببیند و هم بازپخش کار‌های موفق قبلی و از این حیث می‌توان نوعی تنوع در سریال‌ها برقرار کرد تا همزمان با هم سریال‌های متنوع روی آنتن برود و نه فقط سریال‌های شبیه به هم چراکه این می‌تواند موجب زدگی و ملال مخاطب شود.
بازیگر «استشهادی برای خدا» گفت: همان طور که سریال‌های ملودرام مثل «برف...» لازمه ارائه در تلویزیون است، نیاز به سریال‌های کمدی یا سریال‌های با مایه‌های جنایی هم داریم که سریال‌سازی ما به نوعی رنگارنگی ژانری و مضمونی برسد و تمام سلیقه‌ها را در بر بگیرد.
