مشکاتالزهرا صفی که برای نخستین بار در مسابقات گرند اسلم استرالیا بازی کرد، از همان ابتدای کارش در تنیس نشان داد تنیس را جدی دنبال می‌کند و معلوم بود هدفمند است. کاری که او انجام داد اصلاً آسان نبود، این همه مسافرت و تمرین و هزینه فقط عشق و علاقه می‌خواهد که او از این کار دست نکشید. روزی سه، چهار ساعت تمرین و حضور در مسابقات مختلف حالا از او یک تنیسور خوب ساخته است. او بازی اولش را برد و بازی دوم را به دختر بلژیکی باخت. حریف بلژیکی رنک ۹۰۰ بزرگسالان دنیا را در اختیار دارد و اینکه وی در ۱۵ سالگی در فینال ویمبلدون بازی کرده نشان می‌دهد او چقدر قدرتمند است. اگر مشکاتالزهرا می‌خواهد به اهداف بزرگ‌تری برسد باید در رده بزرگسالان بیشتر بازی کند و به مسابقات فیوچرز زیادی برود، چون اگر نرود شرایطش در آینده سخت می‌شود. او باید حضورش در مسابقات را تقسیم کند و بیشتر در رده بزرگسالان بازی کند که وقتی ۱۸، ۱۹ ساله شد، حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. حالا که این دختر استعداد و نبوغ خود را در تنیس نشان داده است، وزارت ورزش حتماً باید بودجه‌ای را به او اختصاص دهد تا بیشتر در مسابقات حاضر شود، اگر این اتفاق بیفتد، این دختر آینده روشنی خواهد داشت. به نظر من در سال ۸۰ تا ۱۰۰ هزار دلار هزینه می‌خواهد که یک بازیکن در سطح جهانی داشته باشیم، به خصوص که بازی دیروز مشکاتالزهرا جنگ نابرابر بود، چون حریف او در کمپی در بلژیک تمرین می‌کند و دغدغه مالی هم ندارد. ۱۰۰ هزار دلار در سال پول یک بازیکن درجه ۲، ۳ فوتبال است و می‌توانیم این مبلغ را برای یک بازیکنی هزینه کنیم که مستعد بوده و تاریخ‌سازی کرده است و اگر این کار انجام شود، تنیس ایران زنده می‌شود. در حال حاضر بهترین موقعیت است؛ حالا که تنیس یک حرکتی انجام داده، وزارت ورزش هم باید پای کار بیاید و حمایت کند.
