حکایت بدهی‌های چندده میلیاردی و چندصد میلیاردی باشگاه‌های فوتبال حکایت تازه‌ای نیست، اما وقتی این ارقام نجومی تمامی ندارد و در روزگاری که مردم در سخت‌ترین شرایط اقتصادی هر روز سفره‌شان کوچک‌تر از قبل می‌شود باز هم شاهد رونمایی از بدهی‌های میلیاردی فوتبالی‌ها هستیم، نمی‌توانیم نسبت به آن بی‌تفاوت باشیم.
البته باید اذعان داشت، بدهی‌های فوتبال حاصل یک سیستم فاسد و ناکارآمد است؛ سیستمی که به‌طور مستقیم به بیت‌المال دست‌درازی می‌کند و به هیچ کس هم پاسخگو نیست. بدهی فوتبال مدیران آن هستند که اشتهای سیری‌ناپذیرشان اوضاع را به جایی رسانده که بدهی چندین هزار دلاری برایشان عادی جلوه می‌کند. تازه خیلی راحت به بیت‌المال و پول مردم هم دست‌درازی می‌کنند. حکایت پرداخت طلب کالدرون از صندوق اعتباری کارآفرینی مناطق محروم هنوز در اذهان باقی است و امروز هم میراث‌خواران همان مدیران از دولت «ارز نیمایی» طلب می‌کنند.
۵۰۰ میلیارد ناقابل!
اصلاً چرا راه دور برویم، بیایید یک نگاه اجمالی به بدهی‌های کنونی و جلوی چشم فوتبال بیندازیم تا بیشتر متوجه وخامت اوضاع شویم. به‌عنوان نمونه پرسپولیس همین حالا در دو پرونده استوکس و رادوشوویچ محکوم شده است. سرخ‌ها باید ۸۶ هزار دلار به استوکس بپردازند و ۹۵۰ هزار دلار هم به رادوشوویچ، یعنی چیزی حدود ۳۰ میلیارد تومان ناقابل!
وضعیت رقیب دیرین هم بهتر از قرمز‌ها نیست؛ استقلال همین حالا دو پرونده بزرگ پیش‌رو دارد که اگر در آن‌ها پیروز نشود یک خسارت عظیم به بار خواهد آورد، غرامت ۹ میلیون دلاری به پادووانی و یک میلیون و ۴۰۰ هزار دلاری به استراماچونی، یعنی رقمی معادل ۱۸۰ میلیارد تومان که حتی تصورش هم وحشتناک است.
سومین مورد هم که ماجرای نخ‌نما شده «ویلموتس گیت» است. خسارت ۸ میلیون یورویی فدراسیون مهدی تاج چیزی معادل ۱۴۰ میلیارد تومان است که منتظر اعلام نهایی شدن آن هستیم و البته جناب تاج با خیال راحت در حال خوشگذرانی هستند.
جالب اینکه در راه بدهی‌تراشی، استقلال، پرسپولیس و فدراسیون تنها نیستند و بقیه هم برای عقب نماندن از این قافله خوب می‌تازانند که به عنوان مثال می‌توان از تراکتور نام برد که به اسم یک باشگاه خصوصی تا همین سال گذشته ۱۵۰ میلیارد تومان بدهی داشت.
۴۰۰ میلیارد مسکن محرومان
حالا بیایید مقایسه‌ای داشته باشیم میان این حجم تلمبار شده از بدهی با مخارج نهادی که باید برای محرومان و مستضعفان خرج کند. پرویز فتاح، رئیس کمیته امدادمی گوید: «تعمیر و تکمیل مسکن مددجویان در سال۹۵، بیش از ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه داشته و با برنامه‌ریزی‌های انجام شده امسال نیز حدود ۹۰۰ میلیارد تومان در بخش مسکن مددجویی اعتبار در نظر گرفته شده است که امیدواریم با این مبلغ، مشکل مسکن جامعه تحت پوشش کمیته امداد برطرف شود.»
وی با تأکید بر اینکه در تلاش هستیم بر اساس قانون، افرادی را که نیازی به دریافت مستمری یا دیگر خدمات موردی این نهاد ندارند از چرخه حمایتی کمیته امداد خارج کنیم، اظهار کرد: «به همین جهت با اجرای طرح پالایش مددجویی، تعداد مددجویان تحت پوشش این نهاد طی سال گذشته از یک میلیون و ۸۰۰ هزار به یک میلیون و ۵۷۰ هزار خانوار کاهش یافت تا خدماتی که به این افراد ارائه می‌شد در قالب کمک‌های موردی به نیارمندان دیگر اعطا شود.»
مشکل فوتبال ارقام نیست
همین مقایسه ساده به خوبی نشان می‌دهد که هزینه سوءمدیریت حاکم بر فوتبال کشور تا چه میزان می‌تواند به اقشار آسیب‌پذیر کمک کند. چند قلم بدهی فوتبال، چیزی حدود ۵۰۰ میلیارد تومان می‌شود در حالی که همین پول می‌توانست مشکلات بخش عظیمی از جامعه را برطرف کند، اما واقعیت این است که مشکل فوتبال، این اعداد و ارقام نیست.
بدهی فوتبال، امثال مهدی تاج هستند. همان فردی که سینه جلو داد و گفت: «قرارداد مارک ویلموتس بهترین قرارداد تاریخ فوتبال ایران است.» بدهی فوتبال زیاده‌خواهی انصاریفردی است که به پوشیدن کت و شلوار زیر ۲۰ میلیون تومان رضایت نداد. بدهی فوتبال رویانیان است که بی‌توجه به عواقب کارش، بی‌حساب و کتاب، گوش سرمربی تیم را می‌گیرد و بیرون می‌اندازد، حماقتی که بدهی ۶ میلیاردی برای پرسپولیس بجا می‌گذارد، آن هم زمان دلار ۳ هزار و ۷۰۰ تومانی!
بدهی فوتبال فتح‌الله‌زاده است، زمانی که بمب می‌ترکاند برای رو کم‌کنی با بقیه و بدهی روی بدهی می‌گذاشت.
بدهی فوتبال استفاده مکرر از افراد امتحان پس‌داده با کارنامه‌هایی تاریک و دست گذاشت روی افرادی ناکارآمد است! بدهی فوتبال مدیران نالایقی هستند که نه پشت میله‌های زندان که حتی پایشان به میز محاکمه هم نرسیده است. همان‌ها که این روز‌ها وقیحانه به شماتت بقیه می‌پردازند بدون اینکه پاسخگوی اقدامات فاجعه‌بار خود باشند. بدهی فوتبال تصمیمات نادرست و انتخاب‌های عجیب و غریبی است که هزینه‌های بسیاری برای فوتبال به دنبال داشته است.
