سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: یکی از فیلم‌های اکران شده نوروز ۱۴۰۱ که توانست به میزان قابل توجهی با اقبال عمومی مواجه شود فیلم «روز صفر» بود. فیلمی جنجالی درباره دستگیری عبدالمالک ریگی که به عنوان اولین تجربه کارگردانی سعید ملکان و نویسندگی مشترک بهرام توکلی و سعید ملکان جلوی دوربین رفت. در زمانی که سینمای کشورمان پر شده از فیلم‌های آپارتمانی در فضای بسته، روز صفر به دلیل سوژه اکشن و هیجانی که داشت و با جنبه‌های فنی قابل‌توجه همراه بود توانست، از استاندارد‌های معمول سینمای ایران فراتر برود و با استقبال خوبی روبرو گردد. «روز صفر»، اما روایتی از یک واقعه تاریخی بود؛ واقعه مهمی که در دهه هشتاد ایرانیان را درگیر خود کرده بود و با درایت و توانمندی نیرو‌های اطلاعاتی ایران فتنه ریگی خنثی شد. فیلم تلاش کرده بود تا این واقعه تاریخی را برای اذهان عمومی ایرانیان و جهان به تصویر بکشد که در مقایسه با سینمای سیاهنمای ایران شایسته تقدیر است. البته همواره روایت‌های تاریخی از وقایع تروریستی و رشادت‌های سربازان گمنام امام زمان برای مردم جذاب و باعث افتخاربوده است؛ لذا پرداختن به ماجرای دستگیری ریگی به خودی خود جذابیتی ملی دارد چه آنکه داستان سرایی‌های زیادی حول وحوش این واقعه پیش از این رخ داده بود و نیاز به ارائه واقعیت در قالب نمایشی درست بود.
با همه این‌ها در کنار نقاط مثبت و خوب، «روز صفر» دارای نقاط ضعفی هم بود که نمی‌توان از کنار آن به سادگی عبور کرد. امیر جدیدی بازیگر جوان و خوش استیلی است که پیش از این در فیلم‌های عرق سرد وتنگه ابوقریب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را دریافت کرده بود شخصیتی است که پتانسیل یک قهرمان اکشن شدن را دارد و این موضوع در اثری، چون «قانون مورفی» نیز به چشم آمده بود، انصافا آمادگی جسمانی او نیز به این موضوع می‌آید، اما مشکل اینجاست که جدیدی در این فیلم نه هویتی دارد و نه فیلمنامه تلاش می‌کند که او را به عنوان قهرمانی ایرانی و مسلمان بپروراند. او شبیه جیمز باند ظاهر میشود؛ ماموری خشک و رسمی که همه چیز را فدای هدف می‌کند؛ شاید این موضوع از نظرسینمای قابل پذیرش باشد، اما روز صفر چه بخواهیم چه نخواهیم روایتگر یک واقعه تاریخی در ایران با المان‌های جمهوری اسلامی است. پس شایسته بود قهرمان با آنچه درباره سربازان امام زمان می‌بایست سراغ داشته باشیم وهست هماهنگ باشد. برای او کشتن آدم‌ها و یا تله گذاشتن و ورود به مکان جاسوسان اتفاق خاصی محسوب نمی‌شود؛ درحالیکه تفاوت ما با غرب باید رعایت برخی نکات ریز باشد که در اخلاق و مرام فرماندهان نظامی خود در نظام جمهوری اسلامی شاهدیم. مامور اطلاعاتی روز صفر لاییک است، نماز نمی‌خواند، قران نمی‌خواند، توسل نمی‌کند و... مانند بازیگرهالیوودی سوژه خود را از دل جمعیت می‌یابد درمقابل او خشک مقدسانی هستند که کودکان را به مرگ و انتحار تشوق می‌کنند متاسفانه روز صفر بویی از دین ندارد تا به مخاطب غیرایرانی تفاوت اسلام حقیقی را با اسلام افراطی نشان دهد که با اسلام فراطی می‌جنگد.
«روز صفر» برای حس اکشن و هیجان نوجوانان مناسب است که این روز‌ها سرگرم بازی‌های رایانه‌ای هستند، ولی برای ارائه تصویری از سربازان گمنام امام زمان در جمهوری اسلامی بخصوص خارج از مرز‌ها اصلا مناسب نیست و به قولی کمیتش لنگ می‌زد. بیشتر یک کپی ناشیانه از آثار غربی برای بیان واقعه تاریخی محسوب میشود؛ واقعه‌ای که اصل آن یعنی دستگیری ریگی در هوا می‌توانست پرداخت بهتر و قدرتمندانه تری داشته باشد، اما خیلی سطحی و ساده آن را به تصویر کشید. در مجموع «روز صفر» فیلم خوبی بود، اما موفق نشد تا براساس المان‌های واقعی سربازان امام زمان در جمهوری اسلامی عرضه اندام کند و الگویی هویت بخش برای نوجوانان و جوانان باشد.
همین طور است موافقم 
