هفتـه بیست و‌ششم رقابت‌های لیگ برتر در حالی دوشنبه شب به پایان رسید که در چهار هفته پایانی هیچ‌کدام از صدرنشین‌ها حق اشتباه ندارند. هرچند در این میان اوضاع استقلال هم به لحاظ روحی و روانی و هم از نظر فنی و تاکتیکی بسیار بهتر از رقیب دیرین است.
چهار هفته باقی مانده و استقلال موفق شده باز هم اختلاف خود با پرسپولیس را به عدد ۶ برساند. پرسپولیس فرصت‌سوزی و لغزش هفته گذشته آبی‌ها را تکرار کرد تا حالا حسرت بخورد و کارش به جایی برسد که حتی فرصت کسب یک مساوی دیگر را هم نداشته باشد.
پیش به سوی قهرمانی
آنچه مسلم است اینکه حالا توپ و میدان مسابقه در اختیار استقلال است و مجیدی اگر دقت بیشتری داشته باشد با ادامه همین روند می‌تواند به راحتی جام قهرمانی را بالای سر ببرد. البته نباید از یاد برد که او از چهار بازی آینده‌اش دو بازی مهم و حساس را باید مقابل فولاد آماده و مس رفسنجان، یعنی پدیده این فصل برگزار کند که هر دو بازی می‌تواند برای آبی‌ها چالش‌برانگیز باشد. با این حال وضعیت استقلال به لحاظ روحی و روانی به‌گونه‌ای است که می‌تواند به راحتی از پس این مهم برآید و فاتح لیگ باشد، مگر آنکه به خود ببازد و این فرصت طلایی و استثنایی را از دست بدهد.
فرهاد مجیدی، استقلال را این فصل به‌گونه‌ای هدایت کرده که برخلاف فصل‌های قبل امتیاز‌های حساسی به دست آورد و مفت آن‌ها را از دست نداد. این اصلی‌ترین برگ برنده استقلال در این فصل بود. فاکتوری که در فصل‌های قبل دیده نمی‌شد و استقلال در ابتدای فصل اینقدر امتیاز از دست می‌داد که تلاش این تیم در هفته‌های پایانی عملاً بی‌نتیجه می‌ماند. نکته دیگری که باید در خصوص استقلال فرهاد مجیدی گفت، این است که مجیدی تیمش را یکدست کرده، یعنی با کسانی که می‌توانستند برای تیم حاشیه‌سازی کنند، خیلی سریع برخورد و بازیکنانی را جایگزین آن‌ها کرد که بدون کوچک‌ترین حاشیه‌ای فقط در اختیار تیم باشند و از کادر فنی حرف شنوی کامل داشته باشند. اینگونه شد که استقلال از یک تیم پرستاره، اما به‌هم ریخته به یک تیم جوان و با انگیزه تبدیل شد، تیمی که امروز آرمان‌رمضانی گل نزن در پرسپولیس تبدیل به گلزنی تأثیرگذار می‌شود و بازی را برای مجیدی و استقلال درمی‌آورد.
تقویت خط دفاعی و دفاع تیمی هم نقطه قوت دیگر تیم مجیدی است که می‌تواند در هفته‌های پایانی به کمک این تیم بیاید. استقلال به خوبی دفاع می‌کند و تمام عناصر دفاعی‌اش وظایف خود را به خوبی انجام می‌دهند. تفکر مجیدی این بوده که ابتدا گل نخورد، این برگ برنده دیگری است که سرمربی جوان آبی‌ها رو کرده است و حالا می‌تواند با ثبت یک رکورد دست‌نیافتنی بدون شکست قهرمانی را جشن بگیرد. البته اگر در چهار بازی باقیمانده دچار اشتباه نشود.
خطر سقوط به رده سوم
پرسپولیس با توقف مقابل ذوب‌آهن حالا هیچ چاره‌ای جز کسب ۱۲ امتیاز باقیمانده ندارد و تازه باید امیدوار باشد که استقلال با روحیه و آماده فرهاد مجیدی در این هفته‌های باقیمانده امتیاز از دست بدهد. در حالی که اگر آن‌ها موفق به شکست ذوب‌آهن می‌شدند هم فشار برای بازی مقابل شهرخودرو روی استقلال دوچندان می‌شد و شاید به پیروزی آن‌ها ختم نمی‌شد و هم اینکه در هفته‌های پیش‌رو استقلال با چالش جدی‌تری روبه‌رو می‌شد.
حالا، اما اوضاع برعکس شده، یحیی گل‌محمدی عصبانی است و این عصبانیت را به‌طور مستقیم به تیمش وارد می‌کند. تیمی که کاملاً برخلاف فصل‌های گذشته فرصت‌سوز است و نمی‌تواند از موقعیت‌هایش استفاده کند. این مسئله نه تنها در بازی با ذوب‌آهن که در طول فصل از پرسپولیس گل‌محمدی دیده شده و هنوز هم دیده می‌شود. با این حال سرمربی سرخ‌ها نه تنها نتوانسته جلوی این مشکل را بگیرد که خود هم به آن دامن می‌زند. نمونه این اتفاقات بعد از به صدا درآمدن سوت پایان بازی مقابل ذوب‌آهن رخ داد. اینکه گل‌محمدی بعد از هر شکست بدون اینکه کوچک‌ترین تقصیری را متوجه خود بداند به داوری و سازمان لیگ حمله می‌کند خود بزرگ‌ترین نقطه ضعف مدافع عنوان قهرمانی است. موضوعی که بدون تردید نه تنها کمکی به آن‌ها برای کسب ششمین قهرمانی متوالی نمی‌کند، بلکه ضربات جبران‌ناپذیری نیز به آن‌ها وارد می‌کند.
در یک کلمه، پرسپولیس با مشکلات زیادی روبه‌روست، از فقدان بازیکن تأثیرگذار گرفته تا خرید‌های نامناسب و ایراد‌های فنی زیاد و حتی ضعف مفرط روی نیمکت و این موارد باعث می‌شود که نتوان شانس زیادی برای سرخ‌ها در راه تکرار عنوان قهرمانی متصور بود و تازه اگر خیلی بدبین باشیم، می‌توان گفت که ادامه این روند برای سرخ‌ها شاید به از دست دادن رده دوم جدول هم منجر شود. باید توجه داشت که سپاهان رده سومی حالا تنها پنج امتیاز با آن‌ها فاصله دارد، پنج امتیازی که می‌تواند در بازی رودرروی هفته آینده حتی به دو امتیاز هم کاهش پیدا کند و تیر خلاص را به پیکر گل‌محمدی و پرسپولیس بزند.
